Με δύο πρόσωπα ο Τσαβούσογλου στη Θράκη- Γιατί οι Τούρκοι εργαλειοποιούν τη μουσουλμανική μειονότητα

Καθώς ολοκληρώθηκε πριν από λίγες ώρες η ιδιωτική επίσκεψη του Μεβλούτ Τσαβούσογλου στην Κομοτηνή, αποδείχθηκε ότι ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών δεν ήρθε στην Θράκη με σκοπό να τορπιλίσει τις επίσημες διπλωματικές επαφές που αναμένονται αύριο στην Αθήνα. Αυτοί που φοβούνταν μια ενδεχόμενη δήλωση ή κάποιο άλλο περιστατικό που θα όξυνε ακόμα περισσότερο τις ήδη τεταμένες σχέσεις Ελλάδας- Τουρκίας διαψεύστηκαν, ενώ τα αλλεπάλληλα τουίτ του επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας, από την πρώτη στιγμή της άφιξής του στην Αλεξανδρούπολη, περί «τουρκικής» μειονότητας και «τουρκικών» σχολείων, όχι μόνο εκφράζουν πάγιες θέσεις της Άγκυρας αλλά πρέπει να ιδωθούν περισσότερο ως υλικό προς εσωτερική κατανάλωση και διεθνή προπαγάνδα.

Του Πιέρρου Ι. Τζανετάκου

Οι επισκέψεις υψηλόβαθμων Τούρκων αξιωματούχων στην Θράκη είναι μια σχετικά συνηθισμένη διαδικασία. Βέβαια, οι επισκέψεις αυτές έπονταν των επίσημων διπλωματικών επαφών. Στην Κομοτηνή σήμερα συνέβη το ακριβώς αντίστροφο, εξ ου και όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στην περιοχή. Άλλωστε όλα όσα θα γίνονταν εδώ θα καθόριζαν σε απόλυτο μεγάλο βαθμό το κλίμα των συναντήσεών του Τσαβούσογλου με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Νίκο Δένδια στην Αθήνα.

Μπορεί, λοιπόν, η Άγκυρα να κράτησε σχετικά χαμηλούς τόνους κατά τη διάρκεια της παρουσίας Τσαβούσογλου στη Θράκη, όμως ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών δεν παρέλειψε να αναφερθεί ξανά σε «τουρκική» μειονότητα, για να λάβει τη σχετική απάντηση του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών. Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάννης η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης δεν διέπεται από εθνικά χαρακτηριστικά, είναι μια θρησκευτική μειονότητα, αποτελούμενη μάλιστα από τρεις συνιστώσες κοινότητες: Τους «τουρκογενείς», τους Πομάκους και τους Ρομά. Οι θέσεις της Αθήνας είναι γνωστές, διαχρονικές και σύννομες.

Ποιο είναι, όμως, το ενδιαφέρον όσον αφορά την τρέχουσα προσπάθεια εργαλειοποίησης της μειονότητας από την Τουρκία; Ότι η Άγκυρα έχει φέρει την τελευταία περίοδο το θέμα της μειονότητας στην κορυφή του ελληνοτουρκικού διαλόγου. Παλαιότερα δεν συνέβαινε αυτό. Πάντα η Τουρκία απαιτούσε την εφαρμογή των όσων όριζε η Συνθήκη της Λωζάννης, χρησιμοποιώντας την μειονότητα ως ένα μικρό αγκάθι για να παρενοχλεί τα πλευρά της Ελλάδας. Πλέον όμως και ειδικά μετά την επανέναρξη των διερευνητικών επαφών, η Άγκυρα αναφέρεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε «τουρκική» ταυτότητα και κατηγορεί την Ελλάδα για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πιστεύει ότι με αυτό τον τρόπο χτυπά την Αθήνα σε ένα ζήτημα που δήθεν άπτεται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θεωρώντας ότι μπορεί έτσι να απαλύνει την κατάσταση που επικρατεί στον συγκεκριμένο τομέα στο εσωτερικό της Τουρκίας, αλλά και να «τσιγκλίσει» τους ευαίσθητους σε αυτά τα θέματα Ευρωπαίους. «Δείτε την Ελλάδα, ένα μέλος της ΕΕ που δεν συμμορφώνεται με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου», λένε όλο και συχνότερα κυβερνητικές φωνές από την Άγκυρα. Η Ελλάδα δεν αρνείται το ατομικό δικαίωμα του καθενός να αυτοαποκαλείται όπως θέλει. Όταν όμως ο αυτοπροσδιορισμός αποκτά συλλογικά χαρακτηριστικά, όταν δηλαδή μια ένωση, ένα σωματείο ή ένας σύλλογος θέλει ν’ αποκαλείται «τουρκικός», τότε η ελληνική Δικαιοσύνη έχει αποφανθεί ότι τίθεται θέμα δημόσιας τάξης και εθνικής ασφάλειας, καθώς η Τουρκία αποκτά δικαίωμα να εμφανίζεται ως προστάτιδα δύναμη των Ελλήνων μουσουλμάνων πολιτών που ζουν στη Θράκη, αντικαθιστώντας με αυτόν τον τρόπο το ελληνικό κράτος.

Αξίζει να θυμηθούμε ότι θέμα «τουρκικής» μειονότητας έθεσε ανοικτά μετά από χρόνια ο Ερντογάν το 2017 στην επίσκεψή του σε Αθήνα και Κομοτηνή, ζητώντας μάλιστα αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης. Θέμα «τουρκικής» μειονότητας έθεσε ο Τούρκους υφυπουργός Εξωτερικών Σεντάτ Ονάλ στη συνάντησή του με τον γ.γ. του ΥΠΕΞ Θεμιστοκλή Δεμίρη μία μέρα μετά τον γύρο των διερευνητικών που πραγματοποιήθηκε φέτος τον Απρίλιο στην Αθήνα. Η χρήση του όρου «τουρκική» μειονότητα από τον Τσαβούσογλου στην περίφημη συνέντευξη τύπου με τον Νίκο Δένδια προκάλεσε τον Έλληνα υπουργό να απαριθμήσει μπροστά στον ομόλογό όλα τα θέματα στα οποία η Τουρκία κινείται αγνοώντας το Διεθνές Δίκαιο και τις σχετικές συμβάσεις. Είναι η ίδια η αλυσίδα των γεγονότων που αποκαλύπτει τη στρατηγική χρήση της μειονότητας από την πλευρά της Άγκυρας.

Ένα άλλο ζήτημα που επικαλούνται τακτικά οι Τούρκοι στις διμερείς συνομιλίες με την Αθήνα και άπτεται της μειονότητας είναι η άμεση εκλογή των μουφτήδων Ξάνθης και Κομοτηνής. Η συνάντηση, λοιπόν, του Τσαβούσογλου με τους δύο ψευδομουφτήδες στο τουρκικό προξενείο, πρώτο σταθμό της επίσκεψής του στη Θράκη, ήρθε να υπενθυμίσει το πάγιο αίτημα της Άγκυρας. Τι εννοεί όμως ως εκλογή η Τουρκία; Από ποιο εκλογικό σώμα, με ποιους εκλογικούς καταλόγους και με ποιο τρόπο; Δια της ανατάσεως της χειρός μέσα στα τζαμιά; Κάτι τέτοιο όπως αντιλαμβάνεται κανείς είναι αδύνατο να συμβαίνει εν έτει 2021. Και υπάρχει φυσικά και κάτι ακόμα. Ο μουφτής ασκεί δικαστική εξουσία σε επίπεδο αστικού δικαίου. Πώς λοιπόν θα εκλέγεται ο δικαστής; Πως θα διαχωρίζονται οι εξουσίες; Οι Τούρκοι δεν έχουν πειστικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.

Δεύτερη στάση του Τσαβούσογλου ήταν το μειονοτικό Γυμνάσιο- Λύκειο της Κομοτηνής. Ανέκαθεν οι Τούρκοι έθεταν θέματα για το επίπεδο της μειονοτικής εκπαίδευσης, ενώ τα τελευταία χρόνια επιμένουν να καταγγέλλουν την Αθήνα ότι μειώνει δραστικά τον αριθμό των μειονοτικών σχολείων. Το ίδιο έπραξε και σήμερα ο Τούρκος υπουργός χαρακτηρίζοντας «λίγα» τα δύο μειονοτικά σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Η απάντηση της Ελλάδας είναι ότι πράγματι από το 2010 μετά ο αριθμός των σχολείων στην ελληνική επικράτεια είναι μειωμένος, αλλά αυτό δεν αφορά τα μειονοτικά, αλλά όλα τα σχολεία και είναι απότοκο των γενικότερων συγχωνεύσεων της εποχής των μνημονίων. Πρέπει επίσης να διευκρινιστεί ότι το ελληνικό κράτος πληρώνει για τη μεταφορά μαθητών από τις ορεινές στις πεδινές περιοχές, ώστε να φοιτούν πλέον σε πολυθέσια κι όχι σε μονοθέσια σχολεία, βελτιώνοντας το επίπεδο της εκπαίδευσής τους.

Τελευταίος σταθμός του Τσαβούσογλου ο τάφος του Αχμέτ Σαδίκ, ιδρυτή του τουρκόφρονου μειονοτικού Κόμματος Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας. Το ΚΙΕΦ, με την υποστήριξη του προξενείου, λειτουργούσε ανέκαθεν ως το μακρύ χέρι της Άγκυρας στη Θράκη, δραστηριοποιούμενο με κύριο στόχο την εγκόλπωση ή αλλιώς «τουρκοποίηση», δια διαφόρων μεθόδων, των διακριτών κοινοτήτων της μουσουλμανικής μειονότητας, δηλαδή των Πομάκων και των Ρομά. Η παρουσία του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών και η κατάθεση στεφάνου στον τάφο του Σαδίκ αποτελεί μια ακόμα απτή απόδειξη του γεγονότος ότι το ΚΙΕΦ είναι διαρκώς σε ανοικτή γραμμή με την τουρκική κυβέρνηση.

Όλα αυτά είναι γνωστά στη Θράκη εδώ και δεκαετίες. Απλώς τώρα είναι η εποχή που οι Τούρκοι πιστεύουν ότι η μειονότητα είναι ένα προνομιακό γι’ αυτούς πεδίο, κυρίως στο επίπεδο της προπαγάνδας. Η ελληνική διπλωματία θα πρέπει να συνεχίσει απρόσκοπτα τη στρατηγική της που δεν είναι άλλη από την τήρηση της νομιμότητας, τόσο στη θεωρία, όσο και στο πεδίο. Το Διεθνές Δίκαιο, οι διεθνείς Συνθήκες, το Δίκαιο της Θάλασσας είναι τα «όπλα» της Ελλάδα στην χρόνια αντιπαράθεση με την Τουρκία. Κι αυτό δεν αλλάζει. «Οι επίσημες δηλώσεις θα γίνουν στην Αθήνα», δήλωσε αναχωρώντας από την Θράκη ο Τσαβούσογλου. Μένει να δούμε αν οι Τούρκοι επιχειρήσουν να πάρουν τη ρεβάνς για όσα συνέβησαν στην Άγκυρα. Σε τέτοια περίπτωση, βέβαιο είναι ότι η Αθήνα θα έχει ξανά τις απαντήσεις.

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος