«Κλωτσώντας το τενεκεδάκι» για την Ελλάδα παρακάτω (άρθρο)

Του Γιώργου Χ. Παπαγεωργίου

Η στάση του ΔΝΤ για το ελληνικό θέμα και ο διχασμός των χωρών μελών του, καθώς και οι κινήσεις της Κομισιόν δείχνουν ότι υπάρχουν τα περιθώρια για να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός για την αξιολόγηση, υπό την προϋπόθεση ότι θα δεχθεί η Γερμανία.

Την ίδια στιγμή, όμως, φαίνεται ότι οι δανειστές συνολικά, είναι έτοιμοι να αποφύγουν την ουσιαστική αντιμετώπιση του ελληνικού ζητήματος και κατά τη γνωστή αγγλοσαξωνική έκφραση να «κλωτσήσουν το τενεκεδάκι παρακάτω», για άλλη μια φορά.

Το ένα σενάριο για την ελληνική κυβέρνηση είναι να διαχωριστεί η δεύτερη αξιολόγηση και να κλείσει τώρα, με την υπόθεση του χρέους και των μέτρων για τα πλεονάσματα να παραπέμπεται για συζήτηση μετά τις γερμανικές εκλογές τον επόμενο Σεπτέμβριο.

Το ΔΝΤ στην περίπτωση αυτή θα μπορούσε να κρατήσει σε εκκρεμότητα την απόφασή του σχετικά με το αν θα χρηματοδοτήσει την Ελλάδα και να παραμείνει στο ρόλο του τεχνικού συμβούλου-παρατηρητή, όπως είναι σήμερα.

Εάν, όμως, ο Βόλφγκανγκ Σοιμπλε στυλώσει τα πόδια, τότε υπάρχει η πιθανότητα να μείνει το τρέχον πρόγραμμα στον αέρα και μαζί με αυτό να ξεκινήσουν νέες διαπραγματεύσεις για διαμόρφωση ενός καινούριου προγράμματος χωρίς το ΔΝΤ.

Κάτι τέτοιο, όμως, θα πάρει χρόνο, θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρωζώνη, εν μέσω μάλιστα μεγάλης πολιτικής αστάθειας τους επόμενους μήνες λόγω των εκλογικών αναμετρήσεων σε Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία και πιθανόν στην Ιταλία.

Το δεδομένο είναι ότι σε κάθε περίπτωση το ουσιαστικό ζήτημα που για την Ελλάδα είναι η αντιμετώπιση του χρέους δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί, παρά τις επισημάνσεις του ΔΝΤ, το οποίο ρητά και κατηγορηματικά υποστηρίζει ότι χρειάζεται δραστική μείωση των πληρωμών για τις οφειλές, με περίοδο χάριτος έως το 2040, παράταση όλων των δανείων έως το 2070 και «κλείδωμα» των επιτοκίων για τα δάνεια της ευρωζώνης στο 1,5%.

Το ΔΝΤ μπορεί να ζητεί επώδυνες παρεμβάσεις στον τομέα των συντάξεων και του αφορολόγητου ορίου για τους μισθωτούς, αλλά οι θέσεις του ότι χρειάζεται δραστική ελάφρυνση των πληρωμών για το χρέος και ότι ο στόχος για το πλεόνασμα δεν μπορεί να υπερβεί το 1,5% είναι θετικές για την ελληνική οικονομία.

Εάν η Γερμανία και συνολικά ευρωζώνη βάλουν στην άκρη το ζήτημα του χρέους και της ελάφρυνσης των δημοσιονομικών στόχων, το συνολικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας δεν θα λυθεί και η μετάθεση της συζήτησης δεν θα εξαλείψει την αβεβαιότητα.