Oι αντιδράσεις και κινητοποιήσεις εναντίον της πολιτικής «μηδενικής ανοχής» για τον κορωνοϊό στην Κίνα, που φαίνεται να οδηγούν τελικά σε αλλαγή στάσης του καθεστώτος, ήταν το θέμα της εκπομπής του Πολυδεύκη Παπαδόπουλου «Με το Πρώτο στην Ευρώπη και τον Κόσμο».
Προσκεκλημένος για την ανάλυσή του ήταν ο διεθνολόγος Γιώργος Ν. Τζογόπουλος, ειδικός στις κινεζικές υποθέσεις, κύριος Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ επί προγραμμάτων Ευρωπαϊκής Ένωσης-Κίνας, Λέκτορας διεθνών σχέσεων στο Centre international de formation européenne (CIFE) και στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, καθώς και επιστημονικός συνεργάτης στο Begin Sadat Center for Strategic Studies του Ισραήλ.
Γιατί η Κίνα έχει εμμονή με τα lockdown; Η στρατηγική της για την αντιμετώπιση του κορονοϊού φαντάζει παγωμένη στο χρόνο, με αποτέλεσμα τις κοινωνικές αντιδράσεις των τελευταίων εβδομάδων, αλλά και τις σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομία της από την έναρξη της πανδημίας έως ακόμη και τώρα.
Τις τελευταίες μέρες σημειώνεται, πάντως, μια αναδίπλωση του καθεστώτος για πρώτη φορά. Αυτό μπορούσε να συναχθεί από τα όσα είπε ο Πρόεδρος Σι μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της ΕΕ Σαρλ Μισέλ, κατά την επίσκεψη του τελευταίου στο Πεκίνο. Επίσης, η Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, αρμόδια για την πανδημία Sun Chunlan δήλωσε δύο φορές το τελευταίο διάστημα πως μετά 3 χρόνια επιτυχούς μάχης κατά της Covid η χώρα εισέρχεται σε μια νέα φάση της σχετικής εκστρατείας.
Επίσης, στην Γκουανγκτζόου ή Καντόνα των 15.5 εκατ. οι κάτοικοι επέστρεψαν στις εργασίες τους ύστερα από λοκ ντάουν εβδομάδων, στην μεγάλη πόλη της νοτιοδυτικής Κίνας Τσονγκτσίνγκ δεν απαιτούνται πλέον διαρκή τεστ για Covid και στο ίδιο το Πεκίνο ανώτερος αξιωματούχος για θέματα υγείας δήλωνε πως οι παρούσες μεταλλάξεις Όμικρον δεν είναι ιδιαίτερα σοβαρές. Επίσης, οι αναφορές εδώ και μέρες των ΜΜΕ, των Κοινωνικών Μέσων κλπ. έδειχναν μείωση του αριθμού των διαδηλώσεων και των όσων συμμετείχαν σ ’αυτές.
Ωστόσο, μια απότομη εγκατάλειψη της στρατηγικής ολοκληρωτικής καταστολής ή «μηδενικής Covid» στην Κίνα, αλλά και η αδυναμία του προγράμματος εμβολιασμού πολλών ηλικιωμένων, κάνει αρκετούς ειδικούς, ακόμη και στη Δύση, να θεωρούν πως μπορεί να οδηγούσε σε τεράστιους αριθμούς κρουσμάτων και θανάτων.
Εκτιμήσεις από τον Μάρτιο, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature Medicine, ανέφεραν ότι ο τερματισμός της μηδενικής Covid θα μπορούσε να κατακλύσει τα κινεζικά νοσοκομεία με 15 φορές περισσότερους ανθρώπους από τις κλίνες που είναι διαθέσιμες. Το συγκεκριμένο δημοσίευμα προέβλεπε, μάλιστα, περίπου 1,5 εκατομμύριο θανάτους.
Επίσης, η Κίνα είναι γνωστό πως έχει αναπτύξει τα δικά της εμβόλια CoronaVac και Sinopharm. Αυτά μπορεί να μην είναι αναποτελεσματικά, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι, αλλά ενδεχομένως δεν είναι τόσο αποδοτικά όσο τα εμβόλια που χρησιμοποιούνται αλλού στον κόσμο.
Ωστόσο, για λόγους γοήτρου το κινεζικό καθεστώς δεν προχωρά στον εφοδιασμό της χώρας με ξένα και μάλιστα κυρίως αμερικανικά εμβόλια τύπου mRNA. Επιπλέον, η χρήση ενός λιγότερου ισχυρού εμβολίου σημαίνει ότι απαιτείται ακόμη περισσότερος εμβολιασμός στον πληθυσμό για το ίδιο αποτέλεσμα. Και το σοβαρότερο πρόβλημα στην χώρα είναι ότι λίγοι από τους ηλικιωμένους – που είναι πιο πιθανό να πεθάνουν από Covid – έχουν εμβολιαστεί.
Το μεγάλο πλεονέκτημα της μηδενικής Covid ήταν ότι οι θάνατοι στην πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου ήταν ελάχιστοι (περίπου 5.000 θάνατοι σεπ πληθυσμό 1,4 δισεκατομμύρια).
Ωστόσο, αυτό σημαίνει και πολύ μικρή φυσική ανοσία που προέρχεται από την ανάρρωση όσων κόλλησαν. Η επιλογή, πάντως, είναι μεταξύ της επ’ αόριστον εξάρτησης από τα lockdown και της επίλυσης του προβλήματος ανοσίας της χώρας. Ακόμη και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δηλώνει ότι η μηδενική Covid δεν είναι βιώσιμη και θα πρέπει να υπάρξει μια μετατόπιση πολιτικής.
Άλλες χώρες πραγματοποίησαν επιτυχώς το πέρασμα από τη «μηδενική Covid» στη ζωή με τον ιό. Τώρα το ερώτημα για την Κίνα παραμένει το ίδιο όπως στην αρχή: Ποια είναι η στρατηγική εξόδου;
Πάντως ο Σι Τζιν Πινγκ έχει πέσει θύμα της θριαμβολογίας του για την αντιμετώπιση του κορονοϊού, γράφουν το τελευταίο διάστημα αρκετοί δυτικοί αναλυτές. Π.χ. στην ομιλία του για την Πρωτοχρονιά του 2021, ο κινέζος ηγέτης είχε καυχηθεί για την επιτυχία της πολιτικής «μηδενικής Covid» της Κίνας.
Ενώ εκατομμύρια είχαν πεθάνει στον έξω κόσμο, η Κίνα είχε «βάλει πάνω από όλα τους ανθρώπους και τις ζωές τους … Με αλληλεγγύη και ανθεκτικότητα, γράψαμε το έπος του αγώνα μας ενάντια στην πανδημία». Ως μέρος της επίσημης δημιουργίας μύθων γύρω από την πανδημία, η κινεζική ηγεσία αντιπαρέβαλε την υπομονή και το συλλογικό πνεύμα του κινεζικού λαού με την ανυπομονησία και τον ατομικισμό των δυτικών.
Αλλά η υπομονή, ακόμη και των Κινέζων, εξαντλήθηκε, όπως φάνηκε από τα επεισόδια στη Σαγκάη και άλλες κινεζικές μεγαλουπόλεις. Θεωρείται δε πως έπαιξαν ρόλο και οι εικόνες του πλήθους χωρίς μάσκα, στα γήπεδα που διεξάγεται το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου στο Κατάρ, τις οποίες παρακολούθησαν και πολλοί Κινέζοι.
Εν τέλει, η κατά πολύ προσωπική εκστρατεία του Σι να προβάλει τον χειρισμό της πανδημίας από την Κίνα ως προσωπικό και συστημικό θρίαμβο υπέστη πλήγμα. Οι διαδηλώσεις ενάντια στις πολιτικές του για μηδενικά κρούσματα, ακόμη κι αν διακοπούν, αποτέλεσαν μια απώλεια γοήτρου και έμοιασαν, τουλάχιστον προς ώρας, ως η πιο σοβαρή πρόκληση για την ηγεσία του από τότε που ανέλαβε την εξουσία πριν από μια δεκαετία.
Μάλιστα τα συνθήματα εναντίον του προσώπου του ανέδειξαν το πιο ευαίσθητο πολιτικό ζήτημα στη σύγχρονη Κίνα: την προσπάθεια του Σι να δημιουργήσει ένα προσωποπαγές καθεστώς. Από το θάνατο του Μάο Τσε Τουνγκ το 1976, το Κομμουνιστικό Κόμμα απέφυγε να δημιουργήσει έναν νέο Μάο, δηλαδή έναν μοναδικό παντοδύναμο ηγέτη, που κυριαρχεί στο πολιτικό σύστημα και τη χώρα και που δεν εγκαταλείπει ποτέ την εξουσία.
Όμως ο Σι έφερε την Κίνα πίσω στις ημέρες της σχεδόν αυτοκρατορικής κυριαρχίας, καθώς μόλις τον περασμένο μήνα διορίστηκε για από το Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος σε μια άνευ προηγουμένου τρίτη θητεία ως ΓΓ του κόμματος. Από την άλλη, ενώ η Κίνα έχει καταγράψει πολύ λιγότερους κατά κεφαλήν θανάτους από όλες τις προηγμένες χώρες, το κόστος της εφαρμογής της πολιτικής μηδενικής Covid ήταν όλο και πιο εμφανές, καθώς η οικονομία έχει φρενάρει και η ανεργία των νέων πλησίασε για πρώτη φορά το 20% στο ασιατικό γίγαντα.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος