Ο συνταγματολόγος και πρώην ευρωβουλευτής, Κώστας Μποτόπουλος, μιλώντας στην Εκπομπή Επτά και το ertnews.gr τόνισε ότι η υπόθεση Qatargate αποτελεί ένα σημαντικό πλήγμα στους θεσμούς της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης και ενισχύουν τις ήδη υπάρχουσες φωνές αμφισβήτησής της. Στην τοποθέτησή του ο κ. Μποτόπουλος εστιάζει στις επιδιώξεις των εχθρών της Ευρώπης εντός και εκτός των τειχών της, ενώ κάνει λόγο και για ευκαιρία ώστε να δημιουργηθούν νέα θεμέλια για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Απαντώντας στο ερώτημα για το αν το Qatargate αποτελεί πλήγμα για την Ευρώπη, ο κ. Μποτόπουλος τονίζει: «Οπωσδήποτε θα αποτελέσει, θα έλεγα ότι έχει ήδη αποτελέσει ένα πλήγμα όχι μόνο σε αυτό που λέμε εικόνα, αλλά και στην ουσία, στην ψυχή των ευρωπαϊκών θεσμών για δύο κυρίως λόγους. Η μεγάλη φασαρία που γίνεται φυσικά είναι ένα μιντιακό γεγονός, αλλά υπάρχουν και δύο κατά τη γνώμη μου ουσιαστικότερα. Το πρώτο είναι ότι τέτοια περιστατικά δίνουν αφορμή να εστιάσουμε σε υπαρκτές μεν, αλλά λεπτομέρειες σε συγκεκριμένα στοιχεία και χαρακτηριστικά και να ξεχάσουμε το όλον, το οποίο είναι ακόμα πιο σημαντικό. Τι θέλω να πω; Ότι βεβαίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν σκάνδαλα, υπάρχει γραφειοκρατία, υπάρχει αίσθηση ότι βρίσκεται μακριά από τους πολίτες. Αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μόνο αυτό και θα έλεγα δεν είναι κυρίως αυτό και το απέδειξε πιστεύω, ειδικά τούτη την εποχή που ξεσπάει αυτό το σκάνδαλο με τον τρόπο που έχει προσπαθήσει να αντιμετωπίσει τις πολύ μεγάλες κρίσεις: πρώτα την πανδημία πέρσι και φέτος, την οικονομική και ενεργειακή κρίση και ιδίως θα έλεγα την αλλαγή που έχει κάνει σε σχέση με την προηγούμενη, τη χρηματοοικονομική κρίση του 2009, στην οποία είχε εμπλακεί και η Ελλάδα.
Βλέπουμε πολύ πιο κοινή στάση, πολύ πιο πολιτική στάση, πολύ πιο ώριμη στάση της Ευρώπης και των θεσμών της. Και το δεύτερο είμαι βέβαιος ότι τέτοια περιστατικά – δικαίως το ξαναλέω, δικαίως γιατί έχουν πολύ μεγάλη βαρύτητα και πολιτική και θεσμική – δίνουν όπλα και επιχειρήματα και στους αντιπάλους της ευρωπαϊκής ιδέας και της Ευρώπης, είτε αυτοί είναι καλόπιστοι είτε κακόπιστοι και στους εχθρούς της. Και όταν λέω εχθρούς, δεν εννοώ μόνο τον Ορμπάν και τον Πούτιν, οι οποίοι είδατε πώς ξιφουλκούν κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αφορμή το Qatargate, αλλά και στη γενικότερη αίσθηση των πολιτών της Ευρώπης που είναι ενοχλημένοι, θυμωμένοι και εστιάζουν ακριβώς στα αρνητικά και όχι στα όποια θετικά. Και αν μου επιτρέπετε να πω ότι ειδικά για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάνει ακόμα μεγαλύτερο κακό, γιατί κάποιοι ήδη ρωτούν αν έχει καν χρησιμότητα, αν έχει αξία, αν έχει σημασία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Eίναι προφανές στα μάτια μου, αλλά και αν το δει κανείς και από πλευράς της ίδιας της πολιτικής ουσίας, ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ο σημαντικότερος, πιο αντιπροσωπευτικός και πιο δημοκρατικός θεσμός. Αντί να συζητάμε λοιπόν για το πώς θα ενδυναμώσουμε το Κοινοβούλιο και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, γίνεται ξαφνικά αφορμή – kαι ξαναλέω δικαίως γιατί το ζήτημα είναι πάρα πολύ σοβαρό – για το αν θα πρέπει να καταργηθεί το Κοινοβούλιο. Άρα ναι, η απάντησή μου είναι ότι το πλήγμα στην εικόνα είναι πολύ μεγάλο. Ίσως όμως δεν είναι και μια ευκαιρία και είναι να γίνουν κάποιες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις θεσμικές. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα λόμπι αλλά και στον τρόπο που λειτουργεί γενικά ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και να ξανασκεφτούν και οι πολίτες τη σχέση τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη σημασία που έχει και ίσως ότι και αυτοί θα κέρδιζαν αν έρχονταν πιο κοντά σε αυτό το πολιτικό σχέδιο.
Ερώτηση: Στην παρούσα υπόθεση έχουμε το Κατάρ, ενδεχομένως και το Μαρόκο, που εμπλέκονται μέσα από τη διαδικασία του λόμπινγκ σε μια υπόθεση διαφθοράς. Αυτό δεν μας κάνει να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε μια εικασία ότι μπορούν πιθανώς και άλλες χώρες να εμπλέκονται ή να συμμετέχουν σε μια προσπάθεια επηρεασμού των πραγμάτων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω του λόμπινγκ;
Απάντηση: Τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί αν αυτό που ονομάζουμε λόμπινγκ έχει μία ειδική διάσταση, δηλαδή ότι οι θεσμικές δημόσιες επίσημες παρεμβάσεις εκ μέρους τρίτων χωρών δεν λογίζονται ως business. Οπότε, στο επίπεδο ας πούμε, μιας γενικότερης κρατικής διπλωματίας, υπάρχουν πάντα περιθώρια, ειδικά από αυταρχικές δυνάμεις. Γιατί το κρίσιμο στα μάτια μου είναι αυτό που αρκετοί έχουν πει, αλλά και εγώ πιστεύω, ότι το μεγάλο δημοκρατικό ζήτημα και για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ότι αυτή τη στιγμή η δημοκρατία δέχεται μία επίθεση από μέσα. Βλέπουμε ότι εχθρός της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι και μία χώρα που μετέχει σε αυτή, δηλαδή η Ουγγαρία και πιθανώς και άλλες που την βοηθούν σε αυτό το έργο, ας το πούμε έτσι. Άρα το κρίσιμο είναι όχι μόνο οι ξένες δυνάμεις που είναι πιθανόν και πρέπει να βρεθούν τρόποι ή οι απαγορεύσεις ή πάρα πολλά άλλα πράγματα που θα μπορούσαν να γίνουν. Είναι σημαντικό και είναι σημαντική αυτή και η εκ των έσω επίθεση που κατά τη γνώμη μου πρέπει να ξαναδούμε τη λειτουργία της, της επιλογής των ευρωβουλευτών, την ιδέα ξανά των οριζόντιων δηλαδή προερχομένων από διάφορες χώρες πολιτικών κομμάτων. Να ξαναδούμε τη λειτουργία των επιτροπών και των θεσμών, το ίδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το κρίσιμο είναι να προστατεύσουμε τη δημοκρατία και να μην προσπαθήσουμε να πούμε ότι όλα είναι καλά. Αυτό το γεγονός, αυτό το σκάνδαλο, είτε μετέχουν Έλληνες που φαίνεται ότι μετέχουν είτε όχι, είναι τόσο σημαντικό που είναι νομίζω αφορμή για να ξαναμπούν σχεδόν τα θεμέλια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος».
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος
