Το κίνημα των Χούθι (αραβικά: الحوثيون αλ-Χουθιούν) είναι η σηιτική ισλαμιστική πολιτική και στρατιωτική οργάνωση που ήρθε στο πολιτικό προσκήνιο στην Υεμένη κατά την δεκαετία του 1990. Είναι γνωστοί επίσης ως Ανσαρουλλά (أنصار الله ʾ), δηλ. οι Υποστηρικτές του Θεού. Το κίνημα αποτελείται κυρίως από Ζέϊντι Σηίτες και η ηγεσία τους προέρχεται εν πολλοίς από την φυλή των Χούθι.
Οι περισσότεροι Ζέϊντι παγκοσμίως ζουν στην Βόρεια Υεμένη και στην περιοχή Νατζράν της Σαουδικής Αραβίας. Ο Ζεϊδισμός (αραβικά: الزَّيْدِيَّة, αλ-ζεϊντίγια) είναι ένας από τους τρεις κύριους κλάδους του Σηιτικού Ισλάμ που εμφανίστηκε τον όγδοο αιώνα μετά την ανεπιτυχή εξέγερση του Ζέιντ ιμπν Άλι κατά του Χαλιφάτου των Ομμεϋαδών. Ο Ζεϊδισμός είναι κλάδος του Σηιτικού Ισλάμ με κοινά στοιχεία του σουνιτικού Ισλάμ. Η σηιτική ιδιοσυγκρασία των Ζέϊντι βασίζεται στην αποδοχή του Αλί ως νομίμου διαδόχου του Μωάμεθ. Οι Ζέιντι εκλαμβάνουν τον ορθολογισμό ως σημαντικότερο από τον κορανικό κυριολεκτισμό και στο παρελθόν ήταν αρκετά ανεκτικοί απέναντι στον Σουνιτικό Σαφιισμό, εκδοχή του Ισλάμ που ασπάζονται οι μισοί Υεμενίτες σήμερα.
Δρ. Ευάγγελος Βενέτης (Ειδικός σε θέματα Ισλάμ και Μέσης Ανατολής) – evenetis.wordpress.com
Θεολογικά το κύριο μέρος του Ζεϊδισμού είναι αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης δύο ρευμάτων, του Μπατρισμού και του Τζαρουντισμού. Οι Ζέϊντι πρεσβεύουν την θέση ότι ο Ζέιντ ιμπν Αλί ήταν ο νόμιμος διάδοχος του ιμάμη, επειδή ηγήθηκε εξέγερσης ενάντια στο Χαλιφάτο των Ομμεϋαδών, πολιτικό σύστημα το οποίο πίστευε ότι ήταν τυραννικό και διεφθαρμένο. Ο Μοχάμμαντ αλ-Μπάκιρ δεν συμμετείχε σε πολιτική δράση και οι οπαδοί του Ζέιντ πίστευαν ότι ένας αληθινός ιμάμης πρέπει να πολεμήσει ενάντια στους διεφθαρμένους ηγέτες. Ο μουσουλμάνος νομομαθής Αμπού Χανίφα, ιδρυτής επίσης της Σχολής Χανάφι του Σουνιτικού Ισλάμ, εξέδωσε ένα φετβά (νομική δήλωση) υπέρ του Ζέΐντ στην εξέγερσή του κατά του ηγεμόνα των Ομεϋαδών. Προέτρεψε επίσης τους ανθρώπους κρυφά να συμμετάσχουν στην εξέγερση και παρέδωσε κεφάλαια στον Ζέιντ.
Σε αντίθεση με τον Σηιτισμό των Δωδεκαποστολικών και τους Ισμαηλίτες, οι Ζέϊντι δεν πιστεύουν στο αλάθητο των Αποστόλων τους και απορρίπτουν την έννοια του μαζικού ιμαμάτου. Ωστόσο πρεσβεύουν την αντίληψη ότι ένας Ιμάμης μπορεί να είναι οποιοσδήποτε απόγονος του Hasan ibn `Alī ή του Husayn ibn ʻAlī. Οι Ζέιντις πιστεύουν ότι ο Ζέιντ ιμπν Άλι την τελευταία ώρα προδόθηκε από τους ανθρώπους στην Κούφα. Οι Ζέιντι απορρίπτουν τον ανθρωπομορφισμό και αντ’ αυτού, ακολουθούν μια ορθολογιστική προσέγγιση στις γραφικές χρήσεις των ανθρωπομορφικών εκφράσεων.
Σε θέματα ισλαμικής νομολογίας, οι Ζέϊντι ακολουθούν την διδασκαλία του Ζέιντ ιμπν Αλί, όπως τεκμηριώνεται στο βιβλίο του Ματζμου αλ-Φικ (مجموع الفِقه). Η νομολογία των Ζέϊντι είναι παρόμοια με την σουνιτική ισλαμική νομολογία της Σχολής Χανάφι, καθώς και με τη σχολή Εμπάντι. Ο Αμπού Χανίφα, ο ιδρυτής της σχολής Χανάφι, ήταν ευνοϊκός και μάλιστα έκανε δωρεές για την υπόθεση των Ζέϊντι. Οι Ζέιντι απορρίπτουν τη θρησκευτική αρχή της προσποίησης. Ο Ζεϊδισμός δεν βασίζεται εν πολλοίς στις Χαντίθ (Παραδόσεις για τον Προφήτη), αλλά χρησιμοποιεί εκείνες που συνάδουν με το Κοράνι και είναι εν γένει δεκτικός στις Χαντίθ. Ορισμένες πηγές θεωρούν τον Ζεϊδισμό ως φιλοσοφία της πολιτικής διακυβέρνησης που δικαιολογεί την ανατροπή άδικων αρχόντων και δίνει προτεραιότητα στην φυλή των Μπανού Χασέμ.
Καθώς στο Ισλάμ η θρησκεία και η πολιτική συνυφαίνονται αδιάρρηκτα η κατανόηση της κοσμοαντίληψης των Χούθι αποτελεί βασική προϋπόθεση για την εκτίμηση των γεωπολιτικών εξελίξεων στο Άντεν και την Αραβική Χερσόνησο, πολλώ δε μάλλον στο εσωτερικό της Υεμένης, με προεκτάσεις που φθάνουν κι επηρεάζουν ουσιαστικά και πρωτόγνωρα το Παλαιστινιακό Ζήτημα.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος