Πόσο αλλάζουν τα δεδομένα σε ΗΠΑ και Ευρώπη όσο αφορά στο μεγάλο στοίχημα της πράσινης μετάβασης και της χρήσης ΑΠΕ μετά τις σχετικές εξαγγελίες Τραμπ αλλά και σε σχέση με τις διαφαινόμενες εξελίξεις στο ζήτημα του Ρωσο-Ουκρανικού πολέμου, είναι το αντικείμενο της συζήτησης που είχαν ο Βασίλης Αδαμόπουλος και η Μαρία Γεωργίου στην εκπομπή «Πρωινές Διαδρομές στο Πρώτο» στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 με καλεσμένο τον επικεφαλής του ενεργειακού γερμανικού κολοσσού EnBW, της τρίτης γερμανικής μεγαλύτερης επιχείρησης στον κλάδο, Γιώργο Σταματελόπουλο.
Ειδικά σε σχέση με τις ανησυχίες που διατυπώνονται από αναλυτές παγκοσμίως όσο αφορά στο πώς η επανεκλογή Τραμπ θα επηρεάσει την ενεργειακή πολιτική, ο κ. Σταματελόπουλος επισήμανε ότι υπάρχει μία συνέχεια και μία συνέπεια στην ενεργειακή πολιτική τόσο στον ευρωπαϊκό χώρο όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες και πως «πρέπει να διαχωρίζουμε μερικές φορές τις πολιτικές δηλώσεις από το τι πραγματικά συμβαίνει στην πράξη».
«Η ενεργειακή πολιτική της Ευρώπης είναι προσανατολισμένη στην ενεργειακή μετάβαση, στην πράσινη μετάβαση με έναν μεγάλο ρόλο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και για την σταθεροποίηση του συστήματος χρησιμοποίηση ακόμα ορυκτών καυσίμων, κυρίως φυσικού αερίου ή της πυρηνικής ενέργειας σε ορισμένες χώρες. Η Γερμανία δεν ακολουθεί τον δρόμο της πυρηνικής ενέργειας. Αυτή η μετάβαση έχει αρχίσει εδώ και δεκαετίες και συνεχίζεται. Η Ευρώπη είχε μία έκθεση όσον αφορά το φυσικό αέριο και τις εισαγωγές από τη Ρωσία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εισήγαγε 47% των αναγκών της από τη Ρωσία. Όσο πιο ανατολικά πηγαίνουμε πιο κοντά προς τη Ρωσία, τόσο μεγαλύτερο ήταν αυτό το ποσοστό. Το 47% είναι ένας μέσος όρος. Η Γερμανία, ας πούμε, είχε εισαγωγή 55% από τη Ρωσία» ανέφερε αρχικά ο κ. Σταματελόπουλος.
«Το 2022 ξεκινήσαμε με αυτό το 55% τον Ιανουάριο και τελειώσαμε τον Δεκέμβριο με 0%. Δηλαδή, δεν εισάγεται πλέον καμία ποσότητα φυσικού αερίου στη Γερμανία από τη Ρωσία και υπήρξε μεγάλη ανάγκη ευρέσεως εναλλακτικών πηγών φυσικού αερίου. Σε αυτή την προσπάθεια που κάναμε τότε, οι Ηνωμένες Πολιτείες έπαιξαν έναν πρωταγωνιστικό ρόλο και βοήθησαν πάρα πολύ ώστε να μπορέσουμε να διαφοροποιήσουμε τις πηγές μας, όπως επίσης και ευρωπαϊκές χώρες όπως η Νορβηγία, η Ολλανδία, που έχουν δικά τους κοιτάσματα φυσικού αερίου, αύξησαν την παραγωγή τους με αποτέλεσμα να είναι δυνατή αυτή η νέα κατάσταση, η οποία ισχύει ακόμη και σήμερα» συμπλήρωσε ο κ. Σταματελόπουλος.
Σχετικά με τον πρόεδρο Τραμπ, ο κ. Σταματελόπουλος σημείωσε ότι είναι η δεύτερη φορά που εξέρχεται η Αμερική από την κλιματική Σύμβαση του Παρισιού. «Την πρώτη φορά, αν δούμε την πρώτη του τετραετία, εγκαταστάθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες περισσότερες μονάδες παραγωγής από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας από ό, τι στην αντίστοιχη περίοδο στην Ευρώπη αναλογικά, αν το συγκρίνουμε. (…) Βλέπει και αυτός (σ.σ. ο Ντόναλντ Τραμπ) ότι αποτελεί έναν κλάδο της οικονομίας στον οποίο και οι αμερικανικές εταιρείες είναι ισχυρές και έχει ορισμένα πλεονεκτήματα όσον αφορά το κόστος και όσον αφορά και το footprint του διοξειδίου του άνθρακα. (…) Να ξεκαθαρίσουμε πρώτα το θέμα των εξορύξεων και του φυσικού αερίου. Και σε αυτό υπάρχει συνέχεια στην ενεργειακή πολιτική της Αμερικής. Η Αμερική κατάφερε τις τελευταίες δεκαετίες, κυρίως την τελευταία 10ετία να γίνει από καθαρός εισαγωγέας φυσικού αερίου και πετρελαίου, καθαρός εξαγωγέας. Να αποκτήσει δηλαδή ενεργειακή αυτάρκεια και όχι μόνο αυτό, αλλά να εξάγει και αυτό το προϊόν σε άλλες χώρες, τα ορυκτά καύσιμα. Αυτή η πολιτική συνεχίστηκε και από τον Μπάιντεν. Τους τελευταίους μήνες της διακυβέρνησης Μπάιντεν είχαμε ένα σταμάτημα ορισμένων εξαγωγών, όμως για κάποιους ορισμένους λόγους, γιατί δεν είχαν αδειοδοτηθεί κατάλληλα κτλ. Και αυτό το θέμα ανατράπηκε την πρώτη μέρα από τον Τραμπ. Θέλω να πω ότι είναι στρατηγική επιλογή της Αμερικής να καλύπτει τις ενεργειακές της ανάγκες όσες δεν καλύπτονται από τις ανανεώσιμες με πυρηνική ενέργεια και φυσικό αέριο κυρίως» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Σταματελόπουλος.
Στο ερώτημα, κατά πόσο ενδέχεται να γίνει μια δαπανηρή υπόθεση για πολίτες και επιχειρήσεις η προμήθεια της ενέργειας, ο κ. Σταματελόπουλος εξέφρασε την άποψη ότι δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο, ωστόσο τόνισε ότι πρέπει να υπάρξει μια αλλαγή, κάποιες διορθωτικές κινήσεις στην ενεργειακή πολιτική της Ευρώπης.
«Υπάρχει το λεγόμενο ενεργειακό τρίγωνο, το οποίο είναι, πρώτον η προστασία του περιβάλλοντος, δεύτερον η ασφάλεια στην παροχή ενέργειας και τρίτον η τιμή της τιμής ενέργειας. Αυτές τις τρεις διαστάσεις στις τρεις γωνίες του τριγώνου αυτού πρέπει κανείς να τις επεκτείνει, να τις μεγαλώνει ταυτόχρονα. Το λάθος που κάναμε στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια και δεν μιλάω για τα τελευταία πέντε, είναι ίσως λάθος βάθους δεκαετίας είναι ότι θεωρήσαμε την ασφάλεια στην παροχή ενέργειας και την τιμή της ενέργειας ως δεδομένα. Το ένα, σίγουρο και το άλλο, χαμηλές τιμές και αφοσιώθηκε σε μεγάλο βαθμό ίσως αποκλειστικά στο θέμα της ενεργειακής μετάβασης και στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Χωρίς να το υποβαθμίζουμε αυτό το θέμα, πρέπει να ασχοληθούμε και με τα άλλα δύο. Και είπα οι διορθωτικές κινήσεις γίνονται ήδη, γι’ αυτό άλλαξε η σχέση με τις εισαγωγές όσον αφορά τη Ρωσία. Αυτό δημιουργεί μια μεγαλύτερη ασφάλεια. Είμαστε πλέον πιο διαφοροποιημένοι. Δεν εισάγουμε μόνο από την Αμερική. Απέκτησαν αξία και τα ευρωπαϊκά κοιτάσματα φυσικού αερίου. Εισάγουμε από αραβικές χώρες» προσέθεσε ο ίδιος.
Όσο αφορά στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο και το κατά πόσο μπορεί να αλλάξει κάτι στην ενεργειακή πολιτική της Ευρώπης ανάλογα με την έκβαση του πολέμου, ο κ. Σταματελόπουλος επισήμανε «στα σχέδια τα οποία κάνουμε εμείς για τα επόμενα 10 χρόνια δεν προβλέπεται κάποια συμμετοχή ρωσικού φυσικού αερίου στο ενεργειακό μείγμα. Όμως να βάλω ένα «όμως», υπάρχουν πράγματα που εξελίσσονται ραγδαία. Κάποια αλλαγή στην πολιτική της Ρωσίας, η ειρήνευση στην Ουκρανία κτλ θα δημιουργήσει μία νέα κατάσταση, οπότε μετά μπορούμε να ξανανοίξουμε αυτό το θέμα. Προς το παρόν δεν τίθεται τέτοιο θέμα όχι μόνο για τη Γερμανία αλλά και για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Ερωτηθείς σε τι ποσοστό επιδιώκεται να φτάσει η Ευρώπη τα επόμενα χρόνια σε ό, τι αφορά τις καθαρές μορφές ενέργειας, ο κ. Σταματελόπουλος ανέφερε πως η Ευρώπη έχει βάλει ως στόχο το 2050 να είναι ουδέτερη όσον αφορά την κλιματική αλλαγή, δηλαδή να μην παράγει περαιτέρω διοξείδιο του άνθρακα ή αυτό που παράγει επιπλέον από το μηδέν, να μπορεί με διάφορα μέτρα αντιμετώπισης και μείωσης εκ των υστέρων να το μειώσει στο μηδέν.
«Είναι ένας πολύ φιλόδοξος στόχος. Να σας πω μόνο μία πρόταση. Η Γερμανία έχει βάλει ακόμη πιο φιλόδοξο στόχο το 2045, δηλαδή πέντε χρόνια νωρίτερα από την υπόλοιπη. Και μπορώ να σας πω στους διάφορους τομείς της οικονομίας, δηλαδή την ενέργεια, τη βιομηχανία, τις κατοικίες, τις μεταφορές και την αγροτική οικονομία, μόνο στα δύο πρώτα έχουμε μία τάση, όχι ακόμα σιγουριά, αλλά μία τάση ότι θα πιάσουμε αυτόν τον στόχο. Δηλαδή στην ενέργεια και στη βιομηχανία. Υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στο θέμα των μεταφορών. Στο θέμα της οικιακής χρήσης, που κυρίως είναι θερμότητα, δεν είναι τόσο κατανάλωση ρεύματος όσο χρήση ορυκτών καυσίμων για την θερμότητα και υπάρχει και μεγάλη καθυστέρηση στην αγροτική οικονομία. Αυτή είναι η κατάσταση αυτή τη στιγμή» είπε καταλήγοντας ο κ. Σταματελόπουλος.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος