Στα Ταμπούρια και τη συνοικία της Ανάστασης, άρχισε να χτυπάει το 1926 η καρδιά του Θησέα Πειραιά, ενός από τα αρχαιότερα σωματεία στην ποδοσφαιρική ιστορία της χώρας. Στους χωμάτινους δρόμους, τις γειτονιές με τα φτωχόσπιτα και τις σχεδόν ανύπαρκτες υποδομές, εκεί που το εργατικό δυναμικό του λιμανιού και των βιομηχανιών στην ευρύτερη περιοχή, μαζί με τους πολυάριθμους Μικρασιάτες πρόσφυγες, έβρισκαν διέξοδο στον αθλητισμό. Η ομάδα συμμετέχει στις μέρες μας στα πρωταθλήματα της Ε.Π.Σ. Πειραιά.
Σταχυολογήσαμε δημοσιεύματα εποχής για να αντιληφθούμε το προφίλ της ομάδας στα πρώτα χρόνια της δράσης της.
Στις 9-2-1934 στην εφημερίδα «Αθλητικά Χρονικά», γίνεται αναλυτική παρουσίαση των πρωταθλημάτων της β’ και γ’ κατηγορίας Πειραιά, καθώς και αναφορά εκτιμήσεων για τη δυναμική των ομάδων.
Για τον Θησέα η εφημερίδα γράφει ότι το δυναμικό του αποτελούν οι:
Λιβανός, Σκορδούλης Ι, Παπαευσταθόπουλος, Καρεκλάκης, Σκορδίλης ΙΙ, Χ. Μιχάλης, Καΐσης, Βραΐλας, Ανέστος, Αβραμίκος, Τσουβελεκίδης.
Και η εκτίμηση του συντάκτη: «Ως σύνολον η ομάς αύτη είναι αρκετά υπολογίσημος και ασφαλώς θα φέρη πολύ καλά αποτελέσματα εις τας συναντήσεις του πρωταθλήματος. Από τας λοιπάς ομάδας της β’ κατηγορίας, ο Θησεύς αγωνίζεται με περισσοτέραν τέχνην και συνοχήν αλλά λείπει η αποτελεσματικότης εις τους κυνηγούς τους γι αυτό πρέπει να προπονηθούν οι φιλότιμοι αυτοί παίκται δια να αποκτήσουν την αποτελεσματικότητα και την ευχέρειαν των τελικών κτυπημάτων».
Υπογραφή: Δ. Παούρης
15 Αυγούστου 1934 στην εφημερίδα «Αθλητικά Χρονικά»: «Το 1926 εις μίαν συνοικία του Πειραιώς, ιδρύθη υπό ομάδος νέων, ένα σωματείον υπό την επωνυμίαν ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΘΗΣΕΥΣ, το οποίον σκοπόν είχε την εξάπλωσιν εν γένει του αθλητισμού. Έκτοτε οι νέοι αυτοί ήρχισαν να εργάζονται δραστηρίως δια την ανάδειξιν του σωματείου των. Κατ΄αρχάς αυτό το ανεπίσημον σωματείον συνηντήθη με διάφορα άλλα σωματεία της περιφερείας του με πολύ καλά αποτελέσματα. Τον Ιούνιον του 1926 μαζί με άλλα σωματεία μετέσχεν εις τον Σύνδεσμον Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιώς. Η συμμετοχή του ομίλου τούτου ήτο εξαιρετική, ως γνωστόν όμως εκείνην την εποχή επήλθεν η συγχώνευσις του Συνδέσμου και της Ενώσεως Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιώς, ήτις μόλις ανέλαβεν την οργάνωσιν όλων των εις αμφοτέρας της Ενώσεως εγγεγραμμένων Σωματείων, εκήρυξε το πρωτάθλημα του 1926-1927 εις το οποίον ο «Θησεύς» συμμετείχε μα αρκετά καλάς επιτυχίας. Δυστυχώς όμως το Σωματείον αυτό, το οποίο προέλεγεν ένα τόσο καλό μέλλον, ήρχισε να καταρρέη διότινπαρουσιάσθησαν διάφοραι εσωτερικαί διαμάχαι, τας οποίας ηκολούθηαν συγχρόνως η παραίτησις του διοικητικού συμβουλίου και η κατόπιν αποσκίρτησης πάντων σχεδόν των στελεχών του.
Επειδή δε ευρίσκετο εις τοιαύτην οικτράν κατάστασιν, το σωματείον αυτό, το οποίον προ ολίγου ήτο άριστον από πάσης απόψεως, εις το παρά της Ενώσεως Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιώς προκηρυσσόμενον πρωτάθλημα 1928-1929 δεν εδήλωσεν συμμετοχήν, η δε Ένωσις Π.Σ.Π. εθεώρησε τούτο νεκρόν. Έως εδώ ήτο η κατάρρευσις του σωματείου.
Τον Σεπτέμβριο του 1930 το σωματείον περιήλθε εις χείρας ανθρώπων, οίτινες είχον πάσαν καλήν θέλησιν δια να αναδείξουν πραγματικώς το σωματείον. Εκλέγεται διοικητικόν συμβούλιον με επικεφαλής τον Νικ. Παπαδόπουλον όστις μετά των πολυτίμων συνεργατών του του κ.κ. Λ. Πατρινού, Ελ. Φωτιάδου, Θ. Κουκούλη, Γ. Αλεξανδρίδου, Ι. Στυλίδου και Α. Αργυριάδου, κατορθώνουν κατόπιν υπερανθρώπων προσπαθειών την ανασυγκρότησιν του σωματείου και την τελείαν κατάρτισιν της ομάδος.
Ως έδρα του σωματείου ορίζουν τον συνοικισμό Αναστάσεως. Αποστέλλουν έγγραφα εις την ΕΠΣΠ και αιτούν την επανεγγραφήν του σωματείου. Πράγματι εγγράφεται ως τρίτης κατηγορίας. Από εδώ και πέρα αρχίζει πλέον η λαμπρά δράσις του «Θησέως».
Συμμετέχει κατά το Νοέμβριον του 1930 εις την τελετήν ενάρξεως του Πειραϊκού πρωταθλήματος και του απονέμεται το Κύπελλον πρώτης καλής εμφανίσεως, έκτοτε εκαλλιέργησεν ιδιαιτέρως το ποδοσφαιρικό τμήμα.
Εις τους αγώνας πρωταθλήματος τρίτης κατηγορίας Πειραιώς 1930-1931 νικά όλας τας αντιπάλους ομάδας και ανακηρύσσεται πρωταθλήτρι, συναντηθείσα δε εις αγώνα διαβαθμίσεως μετά των φιλάθλων, εξέρχεται νικήτρια και ανέρχεται εις την δευτέραν κατηγορίαν.
Μετά την άνοδον εις την δευτέραν κατηγορίαν, κύριος σκοπός του Συμβουλίου, ήτο πως να καταρτίσουν μίαν ομάδα καθ’ όλα αρτίαν, ήτις να ανταπεξέλθη εις τους αγώνας δευτέρας κατηγορίας επαξίως, τούτο κατορθώθη δια της εγγραφής νέων στελεχών και δια της συστηματικής και τακτικής προπονήσεως. Εις τους αγώνας δευτέρας κατηγορίας Πειραιώς, ο «Θησεύς» διεκδίκησε την πρώτην θέσιν, η τύχη όμως δεν ηυνόησε τον «Θησέα» και εις τον τρίτον επαναληπτικόν αγώνα μετά του «Αργοναύτου» ηττήθη και ούτω ο «Αργοναύτης» συνέχισε το πρωτάθλημά του.
Εις τους αγώνας 1922-1933 ηττήθη από την «Νεάπολιν» και ούτω παρέμεινε πάλι εις την δευτέραν κατηγορίαν, η αποτυχία όμως δεν τους απεθάρρυνε. Το διοικητικον συμβούλιον εφρόντισε και ενίσχύθη με την εγγραφήν νέων στελεχών, κατήλθε δε εις το εφετεινόν πρωτάθλημα με θέλησιν να κερδίση, πράγμα το οποίον και κατόρθωσε.
Η τύχη άλλως τε ηυνόησε τον «Θησέα» εκ της αρχής της περιόδου, διότι εκέρδισεν εφέτος και πάλιν το δίπλωμα πρώτης καλής εμφανίσεως.
Εις τους αγώνας πρωταθλήματος δευτέρας κατηγορίας, ο «Θησεύς» ενίκησεν τον «Άρην» με 4-1, την «Φαληρικήν» με 5-0, και την «Νεάπολιν» με 1-0, εις δε τους αγώνας διαβαθμίσεως τον «Φαληρικόν» με 2-0 και ούτω ο «Θησεύς» ανήλθεν εις την πρώτην κατηγορίαν.
Επίσης ο «Θησεύς» συνηντήθη και εις φιλικούς αγώνας με τα κάτωθι σωματεία:
Ηλυσιακόν 3-1, Βυζάντιον 3-0, Φαληρικόν 3-1, Ερμήν Σύρου 5-2, Ερμούπολιν 5-3.
Ο «Θησεύς» κατήλθεν εις τους αγώνας διαβαθμίσεως και πρωταθλήματος με τους κάτωθι ποδοσφαιριστάς: Γεώργιον Ζαρίφην και Φώτιον Γιαννούλον, τερματοφύλακας, Κων. Καρακουλάκην, Παναγ. Σκορδίλην (αρχηγόν) και Χρ. Αξιώτην μέσους, Ιωαν. Τσιβελεκίδην, Δημ. Κουσουρήν, Θεμ. Βραΐλαν, Δημ. Σπόργιταν, Θωμ. Καΐσην, Αν. Μπότσην, Νικ. Καλλέργην, Γεωργ. Γρηγοράκον και Όμηρον και Αθ. Βασιλείου.
Ο «Θησεύς» έχει εγγεγραμμένους εις την δύναμίν του 110 περίπου ποδοσφαιριστάς, εκ της γραμμής του πρωταθλήματός του μόνον ο Δημ. Σπόργιτας μετεγράφη εις τον Εθνικόν Πειραιώς, ενισχύθη όμως με νέους παίκτας, επίσης με τον άριστον των τερματοφυλάκων Πειραιώς, Αναστάσιον Βρεττόν».
Το αφιέρωμα αυτό επαναλαμβάνεται αυτούσιο στις 24 Οκτωβρίου 1934 στην εφημερίδα «Αθλητικός Χρόνος».
Στην εφημερίδα «Αθλητισμός» της 24ης Απριλίου 1936 διαβάζουμε:
Διά τον τελικόν του πρωταθλήματος α’ κατηγορίας Πειραιώς ο «Θησεύς» ενίκησε την «Άμυναν» με 2-1 αναδειχθείς πρωταθλητής α’ κατηγορίας Πειραιώς. Τον αγώνα τελεσθέντα εις το Ποδηλατοδρόμιον, παρηκολούθησαν δύο χιλιάδες φίλαθλοι, οπαδοί των ομάδων.
Θησεύς Πειραιώς – Ελλάς Σύρου: 2-1 εφημερίδα Αθλητικό Βήμα της 22-6-1938: «Tην παρελθούσαν Κυριακήν 12 τρέχοντος, η ημετέρα ομάς κληθείσα κατήλθε και συνηντήθη εν Ερμουπόλει Σύρου μετά του ποδοσφαιρικού συλλόγου Ελλάς Σύρου. Ο αγών ήρχισεν εις τας 5.30μμ υπό την διαιτησίαν του κ. Βελισσαρόπουλου ο οποίος ήτο αμερόληπτος και παρατηρητικός.
Την νικήτριαν απετέλουν: Λούβαρης, Κατρής, Πλατωνίδης, Παπαχρήστου, Σκορδίλης, Γονιδάκης, Αρνής, Τριανταφύλλου, Γιαννούλος, Γρηγοριάδης και Θανασάκης.
Το διοικητικόν συμβούλιον του ομίλου μας θεωρεί υποχρέωσιν να διερμηνεύση τας ευχαριστίας του ομίλου εις το κοινόν της Σύρου το οποίον εξεδήλωσε κατά τρόπον που τιμά την συμπάθειάν του προς το διοικητικό συμβούλιον του Π.Ο. Ελλάς δια τας πολλαπλάς περιποιήσεις του, τόσον κατά την άφιξήν μας, όσον και προ της αναχωρήσεώς μας».
Πλησιάζοντας τον ένα αιώνα ζωής, ο Θησέας Πειραιά, συνεχίζει αυτή τη μεγάλη ιστορική διαδρομή, με τη σκυτάλη να περνάει επάξια από γενιά σε γενιά, τόσο στη διοίκησή του, όσο και στο αθλητικό τμήμα του.
Έρευνα: Νάσος Μπράτσος
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος