Ακριβώς πριν από έναν αιώνα… Κυριακή 14 Νοεμβρίου 1921

Μια ματιά στα γεγονότα και στην κάλυψή τους από τον ημερήσιο Τύπο της εποχής.

Έρευνα : Μανιώ Μάνεση

Τα ερωτήματα που θέτει το κόμμα των Φιλελευθέρων προς την κυβέρνηση, διά της επιστολής διαμαρτυρίας του, στην οποία θέτει θέμα καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα, απαντά ο υπουργός Δικαιοσύνης. Στα κυβερνητικά έντυπα χαρακτηρίζονται ‘’αυθάδεις διαμαρτυρίαι’’, που μοναδικό σκοπό έχουν τη δημιουργία εντυπώσεων από το βενιζελισμό. Η άλλη πλευρά μιλάει για ‘’πρωτοφανή λίβελλο’’ διά του οποίου η κυβέρνηση αποφεύγει να δώσει ουσιαστικές απαντήσεις…

ΑΘΗΝΑΪΚΗ

• Η ΝΕΑ ΑΓΓΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

«Εάν δε η έννοια της Αγγλικής διακοινώσεως συνδυασθή προς την τελευταίαν αγόρευσιν του λόρδου Κώρζον, ομιλήσαντος απεριφράστως περί της ανάγκης συμβιβαστικής λύσεως εν τη Ελληνοτουρκική διαφορά, προκύπτει εκτός αμφισβητήσεως το συμπέρασμα ότι και η Αγγλική ευμένεια υπέρ της Ελλάδος είνε αδύνατον να φθάση μέχρι της διαταράξεως των Συμμαχικών σχέσεων, αλλά και ότι η φιλοπόλεμος πολιτική ουδεμίαν ευρίσκει συμπάθειαν εν Ευρώπη»

• ΤΟΝ ΜΕΝ ΑΠΕΚΑΛΕΣΕ ΤΥΡΑΝΝΟΝ, ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΑΚΟΜΗ

ΑΣΤΡΑΠΗ

• ΑΥΘΑΔΕΙΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΙ

«Πράγματι ο βενιζελισμός αδικείται από την πολλήν ελευθερίαν, ης απολαμβάνει. Και ερωτάται. Αφού αύτη δεν είνε ικανή να φέρη εις την μνήμην του την ανάμνησιν της προσφάτου τυραννίας του, μήπως ο περιορισμός της ελευθερίας ταύτης είνε ικανός να φέρη το αποτέελσμα τούτο; Ίσως εις την περίπτωσιν αυτήν η σύγκρισις προκαλέση εις την διάνοιάν του παραστάσεις τινας νουθετικάς. Αλλ’ αξίζει τάχα τον κόπον να γίνη η δοκιμή αύτη; Ασφαλώς όχι. Διότι αι βενιζελικαί διαμαρτυρίαι προκαλούν τον γέλωτα»

ΕΘΝΟΣ

• Ο ΛΙΒΕΛΛΟΣ

«Η Κυβέρνησις απήντησε διά του κ. Υπουργού της Δικαιοσύνης εις την διαμαρτυρίαν του Κόμματος των Φιλελευθέρων […] Διατί δε η Κυβέρνησις διά του πρωτοφανούς αυτού λιβέλλου αποφεύγει ν’ απαντήση εις τα σαφώς και νομιμοφρόνως απευθυνθέντα ερωτήματα παρά του Κόμματος των Φιλελευθέρων; […] Αλλ’ ομιλεί ο κ. Υπουργός της Δικαιοσύνης και περί συνωμοσιών των Φιλελευθέρων. Πώς τότε δεν καταδιώκει τους συνωμοτούντας; Πώς τους αφίνει να δρώσιν ούτω; […] Γνωρίζει, ότι όσον και αν θελήση να ερευνήση, δεν θα εύρη τι το επίψογον. Και δι’ αυτό υβρίζει. Δι’ αυτό συκοφαντεί. Δι’ αυτό απειλεί. Δι’ αυτό τρομοκρατεί»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ

• ΚΟΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑΙ, ΚΟΙΝΑΙ ΣΥΜΦΟΡΑΙ

«Είνε αυτή η θεωρία της πάλης των τάξεων. Αλλ’ η ζωή, αντιτάσσει είρων εις τα τεχνητά ταύτα δόγματα την πραγματικότητα. Και ως αδυσώπητος εκείνη περιτυλίσσει εις τα σπάργανα των αυτών αναγκών το βρέφος του πλουτοκράτου και του πληβείου, εις το σάβανον της αυτής θλίψεως τον νεκρόν του υψαύχενος εκατομμυριούχου και του ακτήμονος αλήτου, περιτυλίσσει και τους πολίτας του αυτού έθνους εις τον ιστόν των αυτών ευτυχιών και των αυτών συμφορών, είτε κομμουνισταί είνε, είτε κεφαλαιοκράται και ιμπεριαλισταί αδιάλλακτοι… Τα υψηλά ορόσημα μεταξύ των τάξεων, τα ‘’στεγανά διαφράγματα’’, δεν υφίστανται ή μόνον εις τας θεωρίας των δογματιστών»

ΕΜΠΡΟΣ

• ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ;

«Διότι εκεί είνε το ζήτημα – όχι εις το επεισόδιον του ραπίσματος ενός προσώπου- αλλά εις το ράπισμα, όπερ εις το πρόσωπον αυτού εδέχθη αυτό το Σύνταγμα και αυτή η Κυβέρνησις, από μίαν αρχήν υφισταμένην της Κυβερνήσεως, ήτις χωρίς κανέν απολύτως δικαίωμα αλλ’ εναντίον του νόμου, εν αγνοία της Κυβερνήσεως, εναντίον, επαναλαμβάνομεν, της θελήσεως αυτής παρεβίασε την προσωπικήν ελευθερίαν πολιτών. […] Προ της αυθαιρέτου εκείνης ενεργείας, ήτις απετέλεσε οδυνηρόν αιφνιδιασμόν διά την Κυβέρνησιν (…) η ολότης του Ελληνικού λαού, εκείνου προπάντων όστις έπαθε και ανέτρεψε διά της ψήφου του το πρώην καθεστώς, ακριβώς διά τας βιαίας εκείνας και επαχθείς και τυραννικάς μεθόδους του, θέτει προς την Κυβέρνησιν το ερώτημα : Τις κυβερνά εν Αθήναις;»

 

ΕΣΠΕΡΙΝΗ

• ΔΕΝ ΘΑ ΓΕΛΑΣΟΥΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ

«Αλλά τόσον οι Βενιζελικοί, όσον και η Κυβέρνησις και πας τις εις το Κράτος, δεν πρέπει να λησμονούν, ότι ο λαός δεν εδίκασε και ότι δεν ελησμόνησεν. […] Εάν δε το μεσολαβήσαν χρονικόν διάστημα δεν εχρησίμευσεν ως δοκιμαστήριον μεταμελείας διά τους κακοποιούς, τόσον το χειρότερον δι’ αυτούς. Εάν σήμερον εξακολουθούν να υποκρίνωνται και εξακολουθούν να γελούν, ας είνε βέβαιοι, ότι δεν θα γελάσουν τελευταίοι»

ΕΣΤΙΑ

• ΠΟΥ ΕΙΝΕ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ;

«Αφού ματαίως επί ένα έτος καταγίνονται ν’ ανακαλύψουν μίαν έκδηλον επαναστατικήν εμφάνισιν, αποφαίνονται τώρα ότι αποτελούμεν σοβούσαν –λένε λανθάνουσαν- επανάστασιν. […] Δεν επαναστατεί ένα κόμμα, διότι διαμαρτύρεται κατά Κυβερνητικών μεθόδων. Τούτο είνε αναφαίρετον δικαίωμα του ενός ή των πολλών πολιτών πηγάζον εκ του συντάγματος. Επαναστατεί όμως η Κυβέρνησις όταν παρά το Σύνταγμα δεν αναγνωρίζη το δικαίωμα της εκφράσεως της γνώμης εις τον ένα ή τους πολλούς πολίτας»

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

• Η ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

«Και ένας τρόμος παγώνει μέχρι μυελού οστέων τους φιλησύχους ανθρώπους οι οποίοι διαπράττουν το τερατούργημα να μη ανομολογούν ότι ένας είνε ο θεός και είς ο προφήτης αυτού επί της γης, ο κ. Γούναρης ή δεν γνωρίζομεν ποίος άλλος εκ της ηνωμένης φατρίας, ενώ ο Φιλελεύθερος τύπος φιμωμένος υπό αυστηροτάτης και απειλητικωτάτης λογοκρισίας, μόλις τολμά να ψιθυρίση διαμαρτυρίας μη δυνάμενος να υψώση την φωνήν του διότι κινδυνεύει να σιωπήση εντελώς παρουσιάζων τας ατέρμονας εκείνας λευκότητας, τας οποίας εγνώρισαν πολλάκις και οι αναγνώστες μας. Αυτή είνε δυστυχώς η κατάστασις την οποίαν βεβαίως δεν θα βελτιώση η διαμαρτυρία του Κόμματος των Φιλελευθέρων και καμμία άλλη διαμαρτυρία, και εις την οποίαν θα θέση οριστικόν τέρμα μόνον ο Ελληνικός Λαός»

• Η ΑΓΓΛΟΓΑΛΛΙΚΗ ΔΙΑΦΩΝΙΑ

Η ΓΑΛΛΙΑ ΑΠΟΚΛΙΝΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΙ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

ΝΕΑ ΕΛΛΑΣ

• ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

«Κατά το διάστημα ενός έτους, κατά το οποίον κυβερνώσιν αύται, οι ισχυροί Σύμμαχοι μας εγκατέλειψαν ή μετετράπησαν εις εχθρούς, αι πλεονεκτικαί εθνικώς συνθήκαι εμηδενίσθησαν, οι εχθροί μας ανεθάρρησαν ————————- ο Ελληνισμός εδιχάσθη επικινδύνως, το εσωτερικόν ρήγμα ηυρύνθη ανησυχητικώς, το οικονομικός χάος προκύπτει απειλητικόν ——————————-»

ΝΕΑ ΗΜΕΡΑ

• ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΝ

«Από της χθες η απεργία έληξε, όπως έπρεπε να λήξη. Άνευ όρων. Η απεργία έληξε διά της νίκης της Κοινωνίας και του Κράτους. […] Τοιαύτην νίκην ήραν η Κοινωνία και το Κράτος διότι οι εργάται ηννόησαν ότι οι ευάριθμοι ούτοι, δήθεν, συνάδελφοί των κατώρθωσαν να τους παραπλανήσουν και να τους μεταβάλουν από αδικουμένους, ίσως, εις αδικούντας. […] Το Κράτος όμως δεν πρέπει να φανή κατώτερον των προσδοκιών του εργάτου και ολοκλήρου της Κοινωνίας»

ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ

• Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΙΣ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ. ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑΙ ΑΙ ΖΗΜΙΑΙ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΩΝ. ΣΧΕΔΙΟΝ ΜΑΚΙΑΒΕΛΙΚΟΝ ;

«Η πτώσις του μάρκου ταράσσει τον ύπνον χιλιάδων κερδοσκόπων και μμικρών και μεγάλων κεφαλαιούχων και αποταμιευτών, οι οποίοι ηγόρασαν μάρκα με την σταθεράν πεποίθησιν ότι τούτο θα ανετιμάτο. […] Πολλοί κάμνουν τώρα την σκέψιν, ότι δεν είνε δυνατόν παρά κάτι να συμβαίνη εις την Γερμανίαν, επί τη βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου, Μακκιαβελικού. Ότι δηλαδή η Γερμανική Κυβέρνησις κρημνίζει το μάρκον διά να αποδείξη, ότι δεν ημπορεί να πληρώση τας αποζημιώσεις, όχι μόνον αλλά και κάμνει ώστε τας αποζημιώσεις να τας πληρώσουν οι ξένοι!»

ΠΑΤΡΙΣ

• ‘’Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΙΝ ΤΟΥ’’
• ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. ΚΑΡΑΣΕΒΔΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΕΚΤΡΟΠΩΝ. ΔΙΕΕΡΜΗΝΕΥΟΜΕΝ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΙΝ

«Πέντε πολίται, διακεκριμένα καθήκοντα πολιτικά ενασκήσαντες και ενασκούντες, ήτοι δημοσιογράφοι, τέως υπουργοί και βουλευταί, παρά τους όρους του Καταστατικού ημών χάρτου, και ως τοιούτοι παρ’ αναρμοδίας δε αρχής συνελήφθησαν, και άλλος πολύ, άλλος ολιγώτερον, υβρίσθησαν, διεπομπεύθησαν, εφυλακίσθησαν και εκακοποιήθησαν. […] Κακοποιούνται, ως προκειμένω, όχι ως άτομα, αλλ’ υπό την άνω πολιτικήν ιδιότητα και επί σκοπώ εκβιάσεως και μεταστροφής φρονήματος αυτών και των πολυπληθών ομοφρόνων των και επιρρίψεως εις αυτούς ή συσκοτίσεως των ευθυνών δι’ όλα τα δεινά»

ΠΟΛΙΤΕΙΑ

• Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ

«Ευτυχώς και προς μεγάλην χαράν του Ελληνισμού το σχίσμα απεσοβήθη. Κατίσχυσεν εις το φανάριον ο υψηλός, φωτεινός πατριωτισμός των περιστοιχιζόντων τον ιερόν θρόνον. Η Μεγάλη Εκκλησία παραμένει έξω του θορύβου και της δίνης των πολιτικών διαμαχών, αι οποίαι επεζήτουν ως πεδίον αναμετρήσεως το έδαφος μιας εσπευσμένης πατριαρχικής εκλογής»

ΠΡΩΪΝΗ

• Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΡΩΜΗΝ. ΑΙ ΠΡΩΤΑΙ ΕΝΑΡΓΕΙΑΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝ ΑΚΟΜΗ ΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ

«Ο κ. Μητσόπουλος απεστάλη δυστυχώς ενταύθα την δωδεκάτην παρά τέταρτον. […] Αφέθη και εχάθη πολύτιμος καιρός και πάρα πολύ έδαφος […]  Αι ξέναι προπαγάνδαι, επωφελούμεναι της ιδικής μας αδυναμίας, εφρόντισαν να σχηματισθή εν Ιταλία η γνώμη ότι η Ελλάς δεν έχει καμμίαν βαρύτητα εν Ανατολή, ότι είνε εχθρά της Ιταλίας, ότι είνε σύμμαχος με τους αντιζήλους των Ιταλών, ότι τα ελληνικά και τα ιταλικά συμφέροντα εν Ανατολή και εν τη Μεσογείω συγκρούονται, ότι τέλος κάθε μεγέθυνσις ή κέρδος της Ελλάδος γίνεται εις βάρος της Ιταλίας»

ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ

• ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟΝ !

«Αλλά ο Βενιζελισμός ζητεί απλώς να δημιουργήση εντυπώσεις. Και νομίζει ότι θα επιτύχη τούτο εάν αντιγράψη επιμελώς την στάσιν την οποίαν ετήρει και τα έκτακτα μέτρα εις τα οποία κατέφευγεν ο αντιβενιζελικός κόσμος, προπαρασκευάζων την κατάλυσιν της τυραννίας του. Η απάντησις την οποίαν υπό ιδίαν του ευθύνην ηθέλησε να δώση ο κ. υπουργός της Δικαιοσύνης, είνε αρκετή. Είνε, επί πλέον, λίαν διδακτική. Διότι υπενθυμίζει αληθείας τας οποίας συμφέρον έχει να μη λησμονή ο Βενιζελισμός»

  

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

• ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΑΧΗΝ

«Οι εργάται αντελήφθησαν ότι οι ολίγοι απεργοσπάσται δεν θα ηδύναντο να καταστρέψουν τον δίκαιον αγώνα των απεργών, αν δεν εχρησιμοποιούντο υπό της Κυβερνήσεως, η οποία απεδείχθη ο μέγας απεργοσπάστης. Οι εργάται δεν θα επιτρέψουν καμμίαν διάκρισιν των θυμάτων των. […] Από την νέαν αυτήν ενότητα ολοκλήρου της εργατικής τάξεως εις τον νέον αγώνα της, θα αποδειχθή εις την κυβέρνησιν, ότι οι εργάται εκάμφθησαν εις την μάχην προ της βίας και της τρομοκρατίας, αλλά ότι δεν έχασαν το ηθικό των»

• ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΤΗΣ ΜΑΣΣΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ

ΣΚΡΙΠ

• ΑΙ ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΛΟΡΔΟΥ ΚΩΡΖΟΝ
• Ο κ. ΒΟΖΙΚΗΣ ΑΠΑΝΤΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΗΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΝ
• ΤΥΡΑΝΝΙΑ, ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΙΔΕΙΑ

«Τώρα οι προγάστρες στέφονται με μυρσίνην! Έγιναν τυραννομάχοι! Και ανέλαβον να ψάλλωσι τον ύμνον των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. […] Υβρίζουν ούτω τον Ελληνικόν λαόν, διότι τους ηνέχθη επί 4 όλα έτη, χωρίς να σκεφθώσιν ότι δεν ηνέχθη αυτούς τους νάνους, αλλά τους άλλους, τους ξένους, των οποίων αι λόγχαι και τα πυροβόλα τους εκάλυπτον! […] Αυτοί όμως αποδεικνύουν σήμερον διά της διαμαρτυρίας των κάτι άλλο : Ότι η τυραννία, η αναισχυντία και η αναίδεια είναι αδελφαί αχώριστοι»