Τη δικιά του συμβολή είχε ο Πανιώνιος στην επανεμφάνιση της αθλητικής δραστηριότητας στην περίοδο της κατοχής, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανύψωση του ηθικού του δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού, αφού πέρναγε το μήνυμα ότι παρά τις δυσκολίες δεν το βάζουμε κάτω ή όπως συχνά λέγεται στον αθλητισμό «επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς».
Αυτή η φράση ίσως να ταιριάζει γάντι στον Πανιώνιο, που από τις φλόγες της Μικρασιατικής καταστροφής μπόρεσε στη νέα πατρίδα να ξεκινήσει σχεδόν αμέσως τη λειτουργία του γιατί όπως έλεγε ο αείμνηστος πρόεδρός του Δημητρός Δάλλας, «Ο Πανιώνιος είναι ιδέα και οι ιδέες δεν πεθαίνουν».
Σε αυτό το νέο τοπίο με τον αθλητισμό να γίνεται σε συνθήκες κατοχής, υποσιτισμού και κινδύνων για επεμβάσεις των κατακτητών, αλλά και με πολλούς αθλητικούς χώρους επιταγμένους από τον κατοχικό στρατό και αθλητικά κατεστραμμένους, καθώς στέγαζαν στρατιωτικά οχήματα και προμήθειες (και το γήπεδο του Πανιωνίου υπέστη αυτή τη δοκιμασία), ο Πανιώνιος ήταν «εκεί».
Μπορεί να μην πήρε μέρος στα ποδοσφαιρικά τουρνουά (Μάιος του 1943) της Ένωσης Ελλήνων Αθλητών (γραμματέας της ήταν ο Ηλίας Μισαηλίδης, εμβληματική μορφή του Πανιωνίου σαν αθλητής στίβου και μετέπειτα πρόεδρος), αλλά μπόρεσε και επανεκκίνησε την ποδοσφαιρική δραστηριότητα στο δυστοπικό περιβάλλον των μαύρων χρόνων της κατοχής.
Αρχικά όπως μας ενημέρωσε ο επίτιμος πρόεδρός του Άρης Μισαηλίδης, πριν την κατοχή «το 1940, έγινε ένα τουρνουά ποδοσφαίρου μεταξύ Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού και ΑΕΚ για τον Πανιώνιο και με τα χρήματα ο σύλλογος κατασκεύασε ένα μέρος της εξέδρας».
Με τη συνθηκολόγηση της Ελλάδας και την επιστροφή των στρατευμένων από τον πόλεμο, ο Πανιώνιος συγκρότησε σχετικά γρήγορα, το καλοκαίρι του 1941, το ποδοσφαιρικό τμήμα με τους Κοτρώτση, Κωτσόβολος, Λέκκα, Στάικο, Τσολιά, Ζαρκάδη,Σκορδίλη, Σκιαδά, Κερδεμελίδη, Ευαγγελίδη, Μαχαίρα, Μπιστούρα. Σε αυτούς προστέθηκαν και οι Ρουσόπουλος, Γιαννακάκος, Λάμπρου, Λυμπερόπουλος, Σεϊταρίδης, Τζανετάτος, Μαρουλίδης.
Ακολούθως το Μάρτιο 1941, πραγματοποιήθηκαν τρία ματς του Πανιωνίου, δύο με αγγλικές στρατιωτικές ομάδες και ένα φιλικό με την κατάληψη της Αθήνας από τους Γερμανούς δεν αναφέρεται η ομάδα.
Να σημειώσουμε ότι και σε άλλες περιοχές της χώρες, με την υποχώρηση των αγγλικών δυνάμεων, είχαν καταγραφεί φιλικοί αγώνες με Εγγλέζους.
Οι κυανέρυθροι πήραν μέρος το 1943 σε πρωτάθλημα συλλόγων της Αθήνας και του Πειραιά, ενώ έδωσαν και φιλικά ματς. Αίσθηση είχε προκαλέσει η νίκη με 3-2 επί του Ολυμπιακού στις 19 Δεκεμβρίου 1943.
Ακολούθως, «τον Ιούνιο του 1943, το ποδοσφαιρικό τμήμα του Πανιωνίου από τις εισπράξεις που αποκόμισε από ποδοσφαιρικό αγώνα τις διέθεσε για την Παιδόπολη της Νέας Σμύρνης, πάλι δεν αναφέρεται η αντίπαλος ομάδα«, μας επισημαίνει ο Άρης Μισαηλίδης.
εφημ.Αθλητική Ηχώ 18-1-1946, βιβλιοθήκη της Βουλής
Με τη λήξη του πολέμου και την επαναλειτουργία του γηπέδου ως αυτό που πάντα έπρεπε να είναι, δηλαδή αθλητικός χώρος, στις 18 Ιανουαρίου 1946, πραγματοποιήθηκε στη Νέα Σμύρνη, στον αγώνα Μικτών ομάδων ΕΠΟΝ Αθήνας – ΕΠΟΝ Πειραιά 1-3 κλήθηκαν οι Στάικος, Τσιτούρας, Τσολιάς, ο οποίος σημείωσε το μοναδικό γκολ των Αθηναίων Επονιτών.
Το γήπεδο ήταν γεμάτο και από τις κερκίδες ακούγονταν επονίτικα τραγούδια.
Στη μεταπολεμική περίοδο το προσφυγικό dna «μίλησε» και οι κυανέρυθροι γυρνούν στις ρίζες τος σαν πρεσβευτές φιλίας και τέτοιου τύπου υποδοχή γνωρίζουν.
22-7-1947 εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Το 1947 ο Πανιώνιος επιστρέφει στη γενέτειρα Σμύρνη για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια και με εγκάρδια υποδοχή, όπου και δίνει σειρά αγώνων με την Αλτάϊ την οποία κερδίζει με 4-2 στις 13 Ιουλίου και μάλιστα με τον αγώνα να γίνεται στο γήπεδο που είχε έδρα ο σύλλογος πριν τον ξεριζωμό, με την Αλτίν Γιορντού στις 19/7 με την οποία έρχεται ισόπαλος με 2-2 και στις 20/7 με την Καρσίγιακα την οποία κερδίζει με 2-0. Την ίδια χρονιά στις 18 Δεκεμβρίου 1947 υποδέχεται στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας την Καρσίγιακα την οποία κερδίζει με 4-2.
«Επίσης, την Πρωτοχρονιά του 1949 πραγματοποιήθηκε αγώνας μεταξύ Πανιωνίου και Απόλλωνα, οι εισπράξεις των οποίων διατέθησαν για την ενίσχυση των φτωχών της Νέας Σμύρνης», συμπληρώνει ο Άρης Μισαηλίδης.
5-5-1949 εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δύο δημοσιεύματα
Για την ιστορία να πούμε ότι οι ελληνοτουρκικές συναντήσεις συνεχίστηκαν, αφού στις 4 Μαΐου 1949 στη Νέα Σμύρνη, ο Πανιώνιος υποδέχτηκε την Μπεϊκόζ από την Κωνσταντινούπολη, με την οποία έφερε ισοπαλία με 1-1. Επίσης αγωνίστηκε εναντίον της Φενέρ Μπαχτσέ στο γήπεδο του Παναθηναϊκού και έφερε ισοπαλία με 1-1.
Ήταν η περίοδος που η ομάδα έβρισκε τα «πατήματά» της και η ανοδική της πορεία την έστεψε πρωταθλήτρια Αθηνών (δεν είχε συγκροτηθεί ακόμα η Α’ Εθνική) το 1951.
Έρευνα: Nάσος Μπράτσος
Σχετικά θέματα:
Οι Νεοσμυρνιώτες στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή – Περιοδείες του Πανιώνιου το 1953 και 1954
Ο Πανιώνιος «πρεσβευτής» του αθλητισμού στην Αίγυπτο και την Κύπρο το 1951
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος