«Μέσα από τα ελληνικά ο Έλον Μάσκ δίνει την αρχική προέλευση της λέξης. Αυτό για μένα ως ανάγνωση σημαίνει ότι επιλέγει μία λέξη που έχει αίγλη, δύναμη, δηλωτικότητα και πολυσημία στην ερμηνεία της», σχολίασε ο καθηγητής γλωσσολογίας, Γιώργος Μπαμπινιώτης, μιλώντας χθες στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και την εκπομπή «Η σωστή ώρα» με τον Μάκη Προβατά και τη Νατάσα Μπαστέα, σχετικά με την ανάρτηση της λέξης «διαλεκτική» από τον Έλον Μάσκ στο Twitter.
«Η λέξη διαλεκτική είναι από το διαλέγομαι. Δηλαδή ανταλλάσσω ερωτήσεις και απαντήσεις. Κάνω μία συν-ζήτηση, μία συζήτηση από κοινού με κάποιον άλλον. Μία συζήτηση που είναι της αλήθειας, με επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα. Και από την πρόθεση διά, η οποία δηλώνει αμοιβαιότητα δηλαδή δίνω και παίρνω. Δεν είμαι μόνος μου, δεν ακούω τον εαυτό μου και τη φωνή μου, αλλά ακούω και τον άλλον. Αυτό άλλωστε είναι η διαλεκτική τέχνη που ξεκινάει όπως έχει γίνει κυρίως γνωστό από τον Σωκράτη στους πλατωνικούς διαλόγους» εξήγησε ο κ. Μπαμπινιώτης .
Δεν ξέρω εάν ο Έλον Μάσκ θέλησε συνειδητά να δώσει το μήνυμα ότι πρέπει να ακούμε τα επιχειρήματα του άλλου, γιατί είναι και ένας περίεργος άνθρωπος. Δεν μας κάνει εντύπωση αν σκεφτούμε ότι ο Ζούκερμπεργκ μίλησε για το meta, θέλοντας να πει τι μπορεί να γίνει αυτό που είναι το σημερινό Facebook στην εξέλιξή του, πώς μπορεί να είναι κάτι μετά, δηλαδή πέρα από το υπάρχον, σε μία μετάβαση. Και ο Μπόρις Τζόνσον στον ΟΗΕ ξεκίνησε να λέει “πολλα τα δεινά κουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει”. Έχω την αίσθηση, ότι όταν θέλουν να δώσουν μία αίγλη στον λόγο τους, μία βαρύτητα, μία δύναμη ίσως και να εντυπωσιάσουν, επιλέγουν ελληνικές λέξεις», συμπλήρωσε ο καθηγητής γλωσσολογίας.
Ερωτηθείς σχετικά με την τάση των νέων να χρησιμοποιούν πολλά αγγλικά και να κόβουν τις λέξεις και αν αυτό συνιστά μια πραγματική απειλή για την γλώσσα, ο κ. Μπαμπινιώτης έδωσε αρνητική απάντηση. «Ο νέος που γράφει έτσι μπαίνει μέσα στην τάξη, του δίνει το θέμα της έκθεσης και αρχίζει και γράφει κανονικότατα ελληνικά. Άρα είναι κάτι άλλο αυτό, που το κάνει στην παρέα. Έτσι, όταν γράφει σε κάποιον είναι ένα είδος κώδικα, όπως και η γλώσσα των νέων. Έχει μία μορφή κώδικα και χρησιμοποιεί τύπους και σημασίες, οι οποίοι αποκλίνουν από την κοινή γλώσσα. Όμως τα ίδια τα παιδιά μόλις μπουν μέσα στην τάξη και πρέπει να εκφραστούν επίσημα ή να γράψουν κάτι που να έχει σημασία, τότε πια περνούν στην κοινή γλώσσα, στον κοινό κώδικα. Άρα αυτές οι αποκλίσεις από τον κώδικα της κοινής γλώσσας δεν σημαίνουν τίποτα. Είναι μορφές επικοινωνίας νέων ή ομάδων, οι οποίες δεν μπορούν να επηρεάσουν τη γλώσσα.Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος