Δύο χρόνια έχουν συμπληρωθεί από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Πρόκειται για μία τραγωδία που έχει στοιχίσει την απώλεια χιλιάδων ανθρώπινων ζωών και τον εκτοπισμό 6,5 εκ. ανθρώπων.
Ο διεθνολόγος και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Τ. Χατζηβασιλείου και ο αντιναύαρχος ε.α Γ. Εγκολφόπουλος καλεσμένοι της εκπομπής NEWSROOM μίλησαν για την τρέχουσα κατάσταση κάνοντας μία αναδρομή από την έναρξη του πολέμου.
Ο πόλεμος αυτός ξεκίνησε σαν μια μάχη «Δαυίδ με Γολιάθ» με τους περισσότερους να πιστεύουν ότι θα τελείωνε μέσα σε λίγες ημέρες, ότι ο Ζελένσκι και θα έπεφτε πανηγυρικά και ότι το Κρεμλίνο θα έβαζε έναν νέο ηγέτη στην Ουκρανία τύπου «μαριονέτα» ούτως ώστε να κάνει το δικό του παιχνίδι, λέει χαρακτηριστικά ο κ. Χατζηβασιλείου.
Ο Ζελένσκι όχι μόνο δεν έπεσε πανηγυρικά αλλά η ουκρανική πολεμική μηχανή φάνηκε πολύ καλύτερη απ’ ότι αναμενόταν από τους περισσότερους αναλυτές διεθνώς.
Ο Πούτιν, ενώ περίμενε ότι αυτός ο πόλεμος θα είναι και ο πολιτικός θρίαμβος της Ρωσίας στον 21ο αιώνα, τελικά εξελίχθηκε σε έναν πόλεμο μακράς διάρκειας, με υψηλότατο κόστος τόσο για τους εμπολέμους όσο και για τις υπόλοιπες χώρες που βρίσκονται γύρω.
Από τη μία η Ευρώπη για πρώτη φορά απέκτησε μια ενιαία φωνή, μια ενιαία στάση σε μια τέτοια μείζονα κρίση στη γειτονιά της και αναφανδόν, πολύ σωστά στηρίζει την ουκρανική πλευρά.
Και από την άλλη, ο Πούτιν «κατόρθωσε» να δημιουργήσει ουκρανική εθνική συνείδηση καθώς η έννοια της ταυτότητα, της εθνικής συνείδησης στους Ουκρανούς, ήταν κάτι το οποίο τελούσε εν υπνώσει. Όμως εξαιτίας του πολέμου οι Ουκρανοί σιγά σιγά απέκτησαν εθνική συνείδηση, κάτι που τους κρατάει στην ουσία ζωντανούς στο πεδίο μέχρι σήμερα.
Τι περιμένει ο Πούτιν από τις ΗΠΑ
Η διέξοδος ωστόσο είναι πάρα πολύ δύσκολη. Η Ρωσία, εκτιμά ο κ. Χατζηβασιλείου, περιμένει το 2025 ουσιαστικά μετά την κάλπη στις Ηνωμένες Πολιτείες να δει ποια θα είναι η ισορροπία με την επόμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ ούτως ώστε να ξεκινήσει μια διαδικασία διεξόδου από τον πόλεμο με ένα καλύτερο για την ίδια σημείο αφετηρίας. Αυτό το οποίο περιμένει ο Πούτιν είναι να δει εάν ο Τραμπ, θα επανακάμψει στην Αμερική ή όχι. Και από εκεί θα κριθούν πολλά.
Ο Ρώσος πρόεδρος έχοντας ακούσει τον Τραμπ να αδειάζει ρητορικά το ΝΑΤΟ , λέει ότι ο ίδιος δεν διατίθεται να συνεχίσει να στηρίζει την άμυνα των Ευρωπαίων με τον τρόπο που το ξέρουμε και να ρίχνει διάφορες βολές εναντίον των δαπανών των Ευρωπαίων συμμάχων του στην ευρωατλαντική συμμαχία.
Η Ρωσία πιστεύει ότι ο Τραμπ θα θελήσει με έναν ανορθόδοξο τρόπο να παρέμβει στην κρίση αυτή.
Στο ίδιο μήκος κύμματος ο κ. Εγκολφόπουλος πρόσθεσε ότι ο Ντ. Τραμπ «πήγε να πουλήσει και τους Κούρδους και δεν τον άφησαν τότε το Πεντάγωνο και το Κογκρέσο».
Επιπλέον οι σχέσεις Τραμπ-Ζελένσκι είναι πάρα πολύ κακές καθώς ο Ουκρανός πρόεδρος δεν βοήθησε τον Τραμπ όταν έψαχνε να βρει διάφορα εναντίον των Δημοκρατικών.
Οι Ρεπουμπλικάνοι επηρεαζόμενοι από τον Τραμπ, αυτή τη στιγμή αντιδρούν μέσα στη Βουλή, παρότι η Γερουσία έχει ψηφίσει την ενίσχυση περίπου 67 δισεκατομμυρίων προς την που τα έχει ανάγκη αυτή τη στιγμή η Ουκρανία.
2022-2024:
Προέλαση ρωσικών δυνάμεων και επανάκτηση εδαφών από τους Ουκρανούς
Αριστερά στον χάρτη φαίνεται η Ουκρανία στις αρχές του Φεβρουαρίου το 2022. Είναι πριν ξεκινήσει ο πόλεμος με την Κριμαία υπό ρωσική κατοχή από το 2014 και τις περιοχές του Ντομπάς και του Ντονέτσκ η οποία είναι ρωσόφωνη και ήταν υπό αμφισβήτηση.
Σύγκριση δυνάμεων – Η υπεροψία του Πούτιν
Ο Πούτιν ξεκινά τον πόλεμο στην Ουκρανία με τις δυνάμεις του να υπερβαίνουν συντριπτικά . 850.000 στρατός οι Ρώσοι – 200.000 οι Ουκρανοί. Σήμερα ο αριθμός των ρωσικών δυνάμεων έχει φτάσει το 1,3 εκ. και των Ουκρανών αντίστοιχα τις 800 χιλιάδες, έχοντας 30% απώλειες αμφότεροι.
Το αμερικανικό Πεντάγωνο ότι η κάθε πλευρά έχει γύρω στις 300 με 350.000, νεκρούς ή τραυματισμένους.
Παρακολουθήστε στο βίντεο ολόκληρη την συγκριτική ανάλυση του αντιναύαρχου ε.α. κ. Γ. Εγκολφόπουλου για τα δύο χρόνια πολέμου στην Ουκρανία.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος