Οι Εκδόσεις Παπαδόπουλος σας προτείνουν για τα Χριστούγεννα

Ελληνική και μεταφρασμένη λογοτεχνία κατά κύριο λόγο, ιστορικές και οικονομικές μελέτες, “φρέσκα” αλλά και διαχρονικά βιβλία -κλασικά πια μέσα στο χρόνο- μας προτείνουν για τα φετινά Χριστούγεννα οι Εκδόσεις Παπαδόπουλος. Στην εύλογη απορία “μα ποιό απ’ όλα;”, απαντάμε απλώς “μα όλα”.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία της Τσάριτι Ρόγιαλ, μιας νεαρής κοπέλας με περήφανο και ανεξάρτητο χαρακτήρα, που ζει σε μια φτωχή επαρχιακή πόλη, υιοθετημένη από μια τοπική οικογένεια. Όταν ο νεαρός αρχιτέκτονας Λούσιους Χάρνεϊ θα επισκεφτεί τη μικρή πόλη για μια επιστημονική μελέτη, η 18χρονη Τσάριτι θα τον ερωτευτεί και θα ξεκινήσει μια παθιασμένη σχέση μαζί του.

Το Καλοκαίρι, που θεωρείται από αρκετούς το καλύτερο έργο της Ίντιθ Γουόρτον (1862-1937), συγκρίνοντάς το ακόμα και με τη Μαντάμ Μποβαρύ του Φλομπέρ, εκδόθηκε το 1917 και προκάλεσε μεγάλη αίσθηση, καθώς ήταν ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα που έφερε στο προσκήνιο τη σεξουαλική αφύπνιση μιας νεαρής γυναίκας. Σπάζοντας την παράδοση των γυναικείων ρομαντικών μυθιστορημάτων, η Τσάριτι, μια ηρωίδα με χαρακτηριστικά σύγχρονης γυναίκας, αντιστέκεται µε αξιοπρέπεια στην πίεση των κοινωνικών συμβάσεων, απόλυτα συμφιλιωμένη με τα συναισθήματα και τη σεξουαλικότητά της.

Η Ίντιθ Γουόρτον – ευρύτερα γνωστή από το βραβευμένο μυθιστόρημά της Τα χρόνια της Αθωότητας– αγαπούσε ιδιαίτερα το έργο της Καλοκαίρι, ένα μυθιστόρημα που παραμένει σήμερα φρέσκο και επίκαιρο, όσο και την περίοδο που πρωτοκυκλοφόρησε.

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΟ ΧΙΟΝΙ ΣΤΑ ΜΑΛΛΙΑ

Έριξε μερικές φτυαριές χιόνι πάνω στο αίμα που ήταν στο έδαφος μπροστά από το σπίτι και μάζεψε βιαστικά τα ρούχα της μικρής. Όμως δεν θα είχε τον χρόνο να ασχοληθεί με τη μακριά κόκκινη γραμμή που έφτανε μέχρι την πόρτα του υπογείου. «Έκανα ό,τι μπορούσα» μονολόγησε πηγαίνοντας βιαστικά στο αυτοκίνητο. Η δουλειά είχε τελειώσει. Επιτέλους.

Ύστερα από ένα δύσκολο διαζύγιο, η δημοσιογράφος Μαγκνταλένα Χάνσον εγκαταλείπει τη Στοκχόλμη κι εγκαθίσταται στη γενέτειρά της, μαζί με τον εξάχρονο γιο της Νιλς. Αφήνοντας μία συναρπαστική δουλειά σε μια μεγάλη εφημερίδα, η ζωή στην ήρεμη πόλη του Χάγκφορ και η εργασία στην τοπική εφημερίδα της φαντάζουν υπερβολικά μονότονες. Μέχρι τη στιγμή που ένα έγκλημα συνταράσσει τη μικρή κοινωνία: ανακαλύπτεται το γυμνό πτώμα μιας νεαρής κοπέλας με ίχνη από πυροβολισμό στο κεφάλι. Μήπως το πτώμα συνδέεται με την πρόσφατη εξαφάνιση μιας δεκαεξάχρονης;

Καθώς η τοπική αστυνομία αδυνατεί να εξιχνιάσει την περίπλοκη υπόθεση, η Μαγκνταλένα αποφασίζει να κάνει τη δική της έρευνα. Όταν αρχίζουν να φτάνουν στο κινητό της απειλητικά μηνύματα, πολύ σύντομα συνειδητοποιεί ότι στη φιλήσυχη πόλη που ήξερε τόσο καλά, υπάρχουν άνθρωποι που θα έκαναν τα πάντα για να μην αποκαλύψουν τα μυστικά τους…

Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με πολύπλοκους χαρακτήρες που κατορθώνουν να δημιουργήσουν ισχυρούς δεσμούς με τον αναγνώστη.

ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΗΣ ΕΔΕΜ

Απ’ όλα τα έργα του Στάινμπεκ το Ανατολικά της Εδέμ είναι το πιο επικό και το πιο φιλόδοξο. Αφηγείται την ιστορία δύο οικογενειών, των Τρασκ και των Χάμιλτον, στην κοιλάδα Σαλίνας της Καλιφόρνια, αντλώντας έμπνευση και δύναμη από τη βιβλική ιστορία του Κάιν και του Άβελ. Πατώντας με το ένα πόδι στο ρεαλισμό και με το άλλο σε μια μυθική, αρχετυπική σύλληψη του κόσμου ως κονίστρας όπου το καλό αντιμάχεται το κακό, ο Στάινμπεκ πλάθει εδώ μερικούς από τους πλέον αλησμόνητους χαρακτήρες του, όπως αυτόν της Κάθι –που ενσαρκώνει την απόλυτη κακία και την υπερβαίνει, φτάνοντας ως την ψυχρή απανθρωπιά μιας μηχανής–, και στους αντίποδες αυτόν του σοφού Κινέζου υπηρέτη, του Λι.

Το 1955 ο Ηλίας Καζάν βασίστηκε στο δεύτερο μισό του βιβλίου για να σκηνοθετήσει την εξίσου θρυλική ομότιτλη ταινία, με πρωταγωνιστές τον Τζέιμς Ντιν στο ρόλο του Κέιλεμπ Τρασκ –ενός Κάιν που στο τέλος αποτινάσσει το βάρος της ενοχής του– και την Τζούλι Χάρις στο ρόλο της Άμπρα Μπέικον, της θαρραλέας και ώριμης κοπέλας που ταλαντεύεται ανάμεσα στους δύο αδελφούς Τρασκ.

Ο ίδιος ο συγγραφέας είχε δηλώσει πως το Ανατολικά της Εδέμ είναι το καλύτερο έργο του, κάτι που αποδεικνύεται από το γεγονός ότι το βιβλίο δεν έπαψε ποτέ να διαβάζεται από το 1952 που πρωτοεκδόθηκε μέχρι σήμερα.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΤΑ ΝΗΣΙΑ

Το όνομα του D.H Lawrence έχει συνδεθεί με το τολμηρό, για την εποχή του, μυθιστόρημα Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλι, όμως το avant-garde ταλέντο του ξεδιπλώνεται μέσα από τα διηγήματα που έγραψε κατά τη διάρκεια της σύντομης ζωής του. Η παρούσα συλλογή, η οποία περιλαμβάνει οκτώ διηγήματα, παρουσιάζει το μεγαλύτερο εύρος των ιδεών που κυριάρχησαν στο έργο του.

Η κεντρική ιστορία Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα νησιά –που είναι και ο τίτλος της εν λόγω έκδοσης– αποτελεί έναν αντικατοπτρισμό της προσωπικότητας του Lawrence ο οποίος αναζητούσε σε όλη του τη ζωή την ουτοπία δίχως να μπορεί να παραβλέψει την μοιραία μετατροπή της σε μια απατηλή επιδίωξη. Έτσι, ο ήρωας του βιώνει τρεις διαφορετικές μορφές της ουτοπίας, μέσα από τρία διαφορετικά νησιά. Και στα τρία νησιά είναι ο Αφέντης, αλλά εντέλει δεν κατορθώνει να γίνει ο αφέντης της μοίρας του.

Η τυραννία της ανώτερης κοινωνικής τάξης, τα καταπιεσμένα πάθη και ο ρόλος της μοίρας στη ζωή των ανθρώπων κυριαρχούν στο έργο του D.H. Lawrence που με αλληγορικό πρόσχημα αντανακλούν τις δικές του ιδεολογικές αντιφάσεις και ιδέες περί αναγέννησης του ανθρώπου. Έτσι, στο διήγημα Ο Πρώσος αξιωματικός ο ήρωας του δεν αντέχει στην ιδέα πως έλκεται σεξουαλικά από τον υπηρέτη του και τον εκδικείται γι’ αυτό, ενώ στο διήγημα Η ανθρώπινη οδύνη ο αριστοκράτης αξιωματικός ασφυκτιά στην ιδέα πως θα εκδιωχθεί από το στρατό εξαιτίας των υπέρογκων χρεών του και απορρίπτει την ιδέα της ερωμένης του πως μπορεί να ζήσει σαν κοινός θνητός έχοντας την αγάπη της, όταν η μοίρα πραγματοποιεί την πιο μύχια ευχή του με καταστροφικά αποτελέσματα.

Η τύχη, η μεταφυσική διάσταση και ο ρόλος του ανθρώπου απέναντι στα οικογενειακά πεπρωμένα παρουσιάζονται με διαφορετικό τρόπο στα διηγήματα Το κουνιστό αλογάκι που κέρδιζε και Χαρούμενα φαντάσματα. Στο πρώτο, ο μικρός ήρωας της ιστορίας εκμεταλλεύεται την εύνοια της τύχης για να βοηθήσει την υπερχρεωμένη οικογένεια του όχι όμως και τον εαυτό του ενώ στο δεύτερο, η αποδοχή των παθών της ανθρώπινης σάρκας φέρνει ειρήνη με τα φαντάσματα και την πολυπόθητη ευτυχία.

Στο διήγημα Ήλιος το ξεγύμνωμα της σάρκας στη ζωογόνο ακτινοβολία του ήλιου είναι αρκετό για να οδηγήσει και σε μια παράδοση στον πόθο που νιώθει η πλούσια και αυστηρή Τζούλιετ για έναν αγρότη που συναντά στη Σικελία.

Εκτός από την ισορροπία ανάμεσα στην ουτοπία και τη δυστοπία, το μοντερνισμό και την παράδοση, τη λογική του νου και τα πάθη του σώματος, ο D.H. Lawrence κατορθώνει σε όλα τα διηγήματα του να σκιαγραφήσει με οξυδερκή τρόπο τις πιο καλά κρυμμένες αλήθειες σχετικά με την αντρική και τη γυναικεία συμπεριφορά. Στο διήγημα Ο Τζίμι και η απελπισμένη γυναίκα ο αιθεροβάμων αρχισυντάκτης Τζίμι θέλει να σώσει την Εμίλια από τον αδιέξοδο γάμο της προβάλλοντας πάνω της την επιθυμία του να συναντήσει επιτέλους μια απλή και αυθεντική ψυχή, ενώ στο διήγημα Το τελευταίο γέλιο η Τζέιμς συνειδητοποιεί πως δεν είναι ερωτευμένη με τον Μάρτσμπανκς και αποφασίζει να τον σώσει από τον εαυτό του…

ΑΟΡΑΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ

Τα κορίτσια διασχίζουν τις θάλασσες του χρόνου.

Τα κορίτσια αγωνίζονται, βαδίζουν, ελπίζουν.

Επιζούν χάρη σε συμπτώσεις, χάρη στη συμπόνια αυτών που δεν τα βλέπουν.

Παλεύουν για να μην ξεχωρίσουν, να μη σκαλώσει πάνω τους κανένα βλέμμα.

Κουρνιάζουν μέσα στο πλήθος και γίνονται μητέρες και γιαγιάδες άλλων κοριτσιών.

Σμαρώ, Ελπίδα, Ζωή. Τρεις γενιές γυναικών αφηγούνται αριστοτεχνικά τις μικρές ιστορίες τους, από την Μικρά Ασία του ’22 μέχρι την Ελλάδα του μέλλοντος. Η πρώτη είναι ηθοποιός, η δεύτερη σεναριογράφος, η τρίτη κάμεραγουμαν. Το κοινό τους σημείο είναι ότι κρύβονται πίσω από ανδρικές ταυτότητες για να επιβιώσουν, είτε στον χώρο του θεάματος είτε στην απλή καθημερινότητα…

Τα κορίτσια είναι αόρατα μέσα στα αόρατα καραβάνια των ξεριζωμένων της Ιστορίας,  είναι όμως ζωντανά στο νέο μυθιστόρημα της Μανίνας Ζουμπουλάκη, που διατρέχει στο ρυθμό τους το δρόμο που οδηγεί από το μακρινό παρελθόν στο αόρατο αύριο.

Το εξώφυλλο της έκδοσης κοσμεί η φωτογραφία της Μαρίκας Γεωργοπούλου, το γένος Κωνσταντινίδη, γιαγιάς της συγγραφέως.

Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Η καταγγελία είναι μία συγκλονιστική συλλογή διηγημάτων του Βορειοκορεάτη συγγραφέα Bandi (Μπαντί – ψευδώνυμο που σημαίνει «πυγολαμπίδα»), η οποία κυκλοφόρησε χωρίς την έγκριση του καθεστώτος που διοικεί τη χώρα. Ο Bandi είναι μέλος της Ομοσπονδίας Συγγραφέων της Βόρειας Κορέας και ζει ακόμα εκεί. Αφότου βίωσε το φοβερό λιμό που έπληξε τη χώρα του στη δεκαετία του 1990, έγινε δριμύς επικριτής του καθεστώτος.

Οι ιστορίες αυτές φυγαδεύτηκαν στη Νότια Κορέα με περιπετειώδη τρόπο και προκάλεσαν ένα ξέσπασμα παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Αν ποτέ αποκαλυφθεί η ταυτότητά του, είναι βέβαιο ότι ο Bandi θα αντιμετωπίσει τη θανατική ποινή. Αυτό που τον ωθεί να ρισκάρει τη ζωή του δεν είναι άλλο παρά το συναίσθημα μιας αβάσταχτης αγανάκτησης για την πείνα, τις κακουχίες, την απομόνωση και την αποκοπή από την πρόοδο, που έχει επιφέρει στο λαό της Βόρειας Κορέας το απολυταρχικό καθεστώς της.

Η καταγγελία είναι η λογοτεχνική μαρτυρία ενός συγγραφέα που, ζώντας σε συνθήκες πραγματικής κόλασης, κατόρθωσε να διαφυλάξει τη δημιουργική ευαισθησία και την ακεραιότητά του.

Η κλασική δομή των αφηγημάτων θυμίζει Γκόγκολ και Τσέχοφ, ενώ η ροπή τους προς τη σάτιρα του παραλόγου, Ιονέσκο και Μπουλγκάκοφ.

Books Magazine

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΘΡΙΑΜΒΟΙ. ΟΙ 7 ΚΥΚΛΟΙ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Ο Στάθης Ν. Καλύβας επιχειρεί μια ρηξικέλευθη αποτίμηση της πορείας του σύγχρονου Ελληνισμού, εντάσσοντας τη σημερινή κρίση σε ένα πλαίσιο μακράς ιστορικής διάρκειας που αφήνει να διαφανεί ένας σπόρος αισιοδοξίας για το μέλλον

«Η πρόκληση που έθεσα στον εαυτό μου ήταν ο εντοπισμός της βαθύτερης λογικής που διέπει την ιστορική μας πορεία ως έθνους. Η καταγραφή μιας σειράς υπερφιλόδοξων εγχειρημάτων, αναπόφευκτων καταστροφών και ξένων διασώσεων με θετική σε γενικές γραμμές έκβαση, συνιστά το θεμέλιο του σχήματος στο οποίο κατέληξα και το οποίο προτείνω, όπως και η κωδικοποίηση των σύνθετων αυτών διεργασιών σε εφτά μεγάλους ιστορικούς κύκλους».

Από τον πρόλογο του συγγραφέα για την ελληνική έκδοση

Ο Στάθης Ν. Καλύβας, καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Yale, επιχειρεί να εντοπίσει τους παράγοντες που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή κατάσταση, «ξαναδιαβάζοντας» την ιστορία του σύγχρονου ελληνισμού, από την ανεξαρτησία της Ελλάδας ως σήμερα. Καταγράφει με κατανοητό και σφαιρικό -αλλά συγχρόνως έγκυρο και ουσιαστικό- τρόπο τους σημαντικότερους σταθμούς της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, από τη γέννηση της ιδέας της εθνικής παλιγγενεσίας ως σήμερα και τους εντάσσει σε ένα ευρύ ερμηνευτικό σχήμα.

Η ερμηνεία αυτή διαφοροποιείται τόσο από την αυτομαστιγωτική οπτική του σήμερα, όσο και από τα ψυχωφελή αφηγήματα του πρόσφατου και απώτερου παρελθόντος, ενώ ταυτόχρονα τοποθετεί την περίπτωση της Ελλάδας σε ένα διεθνές πλαίσιο. Μέσα από την ερμηνεία αυτή, αναδεικνύεται ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο μεγάλων καταστροφών αλλά και εξίσου σημαντικών θριάμβων: επτά φορές μέχρι σήμερα, η σύγχρονη Ελλάδα επιχείρησε να υλοποιήσει πρωτοποριακά και φιλόδοξα οράματα, που τελικά αποδείχθηκαν πάνω από τις πραγματικές της δυνατότητες και γι αυτό κατέρρευσαν.

Όμως, κάθε φορά, η πρωτοποριακή φύση των εγχειρημάτων αυτών, οι ορθές επιλογές διεθνών συμμαχιών και οι παγκόσμιες ισορροπίες έσωζαν την κατάσταση και η Ελλάδα εξερχόταν από τις καταστροφές με έναν απολογισμό που ήταν θετικός, προχωρώντας με τον τρόπο αυτό στον επόμενο κύκλο. Η σημερινή κρίση αποτελεί μέρος του έβδομου κύκλου. Το ερώτημα που τίθεται με επιτακτικό τρόπο σήμερα είναι αν αυτός ο κύκλος θα έχει αντίστοιχη κατάληξη με τους έξι προηγούμενους.

Το βιβλίο πρωτοκυκλοφόρησε στα αγγλικά τον Μάιο 2015 από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις της Οξφόρδης με τίτλο Modern Greece και εντάχθηκε στη διεθνούς φήμης έγκυρη σειρά What everyone needs to know about… (Τι πρέπει να ξέρει ο καθένας για…). Την παρούσα ελληνική έκδοση επιμελήθηκε και συμπλήρωσε ο ίδιος ο συγγραφέας, ενώ περιλαμβάνεται και δικός του πρόλογος.

Ένα σημαντικό βιβλίο που οδηγεί τον αναγνώστη σε μια βαθύτερη κατανόηση της κρίσης που ξεκίνησε το 2009, αλλά και της πορείας της Ελλάδας ως σήμερα.

ΑΤΑΤΟΥΡΚ ΚΑΙ ΝΑΖΙ

Η μελέτη του Stefan Ihrig αποτελεί μια από τις σημαντικότερες δημοσιεύσεις της τελευταίας περιόδου. Η σημασία της για την ελληνική ακαδημαϊκή σκέψη, και όχι μόνο, είναι τεράστια, εφόσον επιχειρεί μέσα από αδιαμφισβήτητο πραγματολογικό υλικό να αποδομήσει την κυρίαρχη εντύπωση ότι το κεμαλικό κίνημα υπήρξε ένα φιλελεύθερο, αντιιμπεριαλιστικό, μεταρρυθμιστικό κίνημα. Είναι γνωστό ότι η αποδοχή του Μουσταφά Κεμάλ ως θετικού προσώπου υπήρξε κοινή σε όλο το πολιτικό φάσμα από τη Δεξιά έως την Αριστερά. Η ψευδαίσθηση αυτή, που καλλιεργήθηκε είτε από άγνοια είτε από επιστημονική ανεντιμότητα, είτε από πολιτικά συμφέροντα, διαμόρφωσε μια ψευδή συνείδηση για το ιστορικό παρελθόν. Είναι τέτοιο το βάθος αυτής της φιλοκεμαλικής προκατάληψης, που μόνο ένα έργο συγκροτημένο, διαυγές, όπως αυτό του Stefan Ihrig που βασίζεται σε πηγές, μπορεί να την ανατρέψει.

Απόσπασμα από τον πρόλογο στην ελληνική έκδοση του Βλάση Αγτζίδη

Ο ρόλος τον οποίο διαδραμάτισε ο Κεμάλ Ατατούρκ ως ιδεολογικό πρότυπο και παράδειγμα για τους Ναζί έχει παραμείνει άγνωστος. Όλοι πιστεύουν ότι ο Χίτλερ εμπνεύστηκε την ολοκληρωτική ιδεολογία και στρατηγική του από τον Μουσολίνι, όμως ο αρχηγός των Ναζί παρακολουθούσε με μεγάλο ενδιαφέρον τις εξελίξεις στην Τουρκία ήδη από το 1919. Και ο λόγος ήταν ο μεγάλος θαυμασμός που ένιωθε για τις προσπάθειες του Ατατούρκ να δημιουργήσει ένα νέο τουρκικό κράτος μέσα από τις στάχτες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Τόσο, που βάσισε το δικό του (αποτυχημένο) πραξικόπημα του Μονάχου το 1923 στην επανάσταση του Ατατούρκ στην Άγκυρα.

Αργότερα ο Χίτλερ έλεγε ότι ο Ατατούρκ ήταν ο δάσκαλος και ο ίδιος και ο Μουσολίνι οι μαθητές. Και ο ενθουσιασμός του για το δάσκαλο επρόκειτο να διαρκέσει: ο Ατατούρκ αποτέλεσε την έμπνευση του Χίτλερ προκειμένου αυτός να διαμορφώσει το ναζιστικό κράτος του με βάση τα εθνικιστικά, αντιθρησκευτικά, ολοκληρωτικά και μισαλλόδοξα σχέδια του «Τούρκου Φύρερ» – με κύρια σημεία αναφοράς τις γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ελλήνων, τους οποίους επιφανείς Ναζί συνέκριναν άμεσα με τους Γερμανούς Εβραίους.

ΕΥΡΩ. ΠΩΣ ΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Το νέο βιβλίο του Νομπελίστα καθηγητή οικονομικών Joseph E. Stiglitz.

Το ευρώ είχε στόχο να συσπειρώσει την Ευρώπη και να προαγάγει την ευημερία – αλλά δεν το έχει πετύχει. Η κρίση του 2008 αποκάλυψε τις αδυναμίες του, ενώ η στασιμότητα και οι αμφίβολες προοπτικές της Ευρώπης απορρέουν άμεσα από εγγενή ελαττώματα του εγχειρήματος της Ε.Ε.: η οικονομική ολοκλήρωση είναι ταχύτερη από την πολιτική, στο πλαίσιο μιας δομής που ευνοεί μάλλον την απόκλιση παρά τη σύγκλιση. Το ζήτημα λοιπόν είναι το εξής: μπορεί να σωθεί το ευρώ;

Αποδίδοντας ευθύνες στην ΕΚΤ ότι εσφαλμένα επικεντρώνεται αποκλειστικά στον πληθωρισμό και εξηγώντας γιατί η λιτότητα έχει καταδικάσει την Ευρώπη σε στασιμότητα, ο διάσημος οικονομολόγος σκιαγραφεί τρεις εναλλακτικές λύσεις για το μέλλον: θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις στην ευρωζώνη και στις πολιτικές που επιβάλλονται στις χώρες μέλη που πλήττονται περισσότερο, μια καλή διαχείριση του τέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή ένα τολμηρό νέο σύστημα το οποίο αποκαλεί «ευέλικτο ευρώ», προτείνοντας ένα διαχωρισμό σε «βόρειο» και «νότιο» ευρώ.

Μεγάλη έκταση του κειμένου αναφέρεται στην Ελλάδα -καλύπτοντας το διάστημα από την έναρξη της κρίσης έως σήμερα- όπου ο Stiglitz επικρίνει τις «εμμονές» των Ευρωπαίων και του ΔΝΤ καθώς και τη σκληρή λιτότητα των προγραμμάτων διάσωσης που οδήγησαν τη χώρα σε συντριπτική ύφεση, ενώ υποστηρίζει ότι παρά κάποια τραντάγματα και αβεβαιότητες, η Ελλάδα θα μπορούσε να ανακάμψει εκτός ευρώ δημιουργώντας ένα σύστημα βασισμένο αποκλειστικά σε ηλεκτρονικό χρήμα.

Η ελληνική έκδοση του βιβλίου περιλαμβάνει και ειδικό κεφάλαιο για το Brexit, το οποίο γράφηκε αμέσως μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος του σχετικού δημοψηφίσματος στη Βρετανία τον Ιούνιο του 2016.

Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ο Γκρίφιν, ένας ταλαντούχος φοιτητής χημείας, ανακαλύπτει τη μυστική συνταγή που θα τον κάνει αόρατο. Καταφτάνει στο πανδοχείο ενός χωριού της Αγγλίας για να συνεχίσει τα πειράματά του και φροντίζει να είναι μονίμως καλυμμένος, από την κορυφή ως τα νύχια, με επιδέσμους, γυαλιά και γάντια, για να μη γίνει αντιληπτό ότι είναι αόρατος. Οι συνέπειες του πειράματος είναι τρομακτικές και οι προσπάθειές του να συνεργαστεί με τους συνανθρώπους του συνεχώς αποτυγχάνουν, καταλήγοντας σε περιστατικά όλο και πιο βίαια.

Τελικά, το μεγαλειώδες δώρο που φέρνει ο Γκρίφιν στην ανθρωπότητα γίνεται μια πραγματική κατάρα, καθώς τον οδηγεί ακόμα και στον φόνο προκειμένου να αποκτήσει την εξουσία που οραματίζεται: τον απόλυτο έλεγχο απέναντι σε όλους. Όμως, παρά τις προσπάθειές του, ο Γκρίφιν δεν θα καταφέρει να βρει τον τρόπο να ξαναγίνει ορατός κι αυτό, σταδιακά, θα τον οδηγήσει στην τρέλα και στο θάνατο.

Ο συνδυασμός προφητικής φαντασίας και σχολαστικά λεπτομερειακών περιγραφών που επιτυγχάνει ο Wells σε αυτό το μεγαλοφυές μυθιστόρημά παραμένει ακόμα και σήμερα αξεπέραστος.