Με κάποιες προϋποθέσεις τα δάση που κάηκαν θα αναγεννηθούν, αλλά οι κλιματολογικές συνθήκες, με τις υψηλότερες θερμοκρασίες θα προκαλούν περισσότερες πυρκαγιές στο μέλλον, επισημαίνει ο καθηγητής δασικών πυρκαγιών στο ΑΠΘ, Αλέξανδρος Δημητρακόπουλος.
Χαρακτηρίζει απόλυτα δικαιολογημένη την ανησυχία των κατοίκων που επλήγησαν από τις πυρκαγιές και προσθέτει ότι απαιτούνται άμεσα μέτρα έως ότου η φύση ανακτήσει τις δυνάμεις της, προκειμένου να επουλώσει τις πληγές της.
Τα κλαδοπλέγματα και τα κορμοπλέγματα κατά μήκος της πλαγιάς για την συγκράτηση των χωμάτων είναι τα πρώτα που πρέπει να τοποθετηθούν στις καμένες πλαγιές. Βεβαίως αυτά δεν αρκούν. Συμπληρωματικά, πρέπει να κοπούν δένδρα παράλληλα προς την κλίση του εδάφους για να αποτραπεί η διάβρωση, που θα προκληθεί από τις βροχές του χειμώνα, τονίζει ο κ. Δημητρακόπουλος.
Το δάσος στην Εύβοια κάηκε σχεδόν ολοσχερώς τον Ιούλιο του 1977 και ήταν η αφορμή για να αγοραστεί το πρώτο καναντέρ στην Ελλάδα. Μεσολάβησαν πάνω από σαράντα χρόνια για να αποκατασταθεί το φυσικό περιβάλλον.
Για να επανέλθει το δάσος και να αναγεννηθεί απαιτούνται περίπου είκοσι χρόνια. Μετά την δεκαετία οι σπόροι των νέων κουκουναριών διασκορπίζονται και πολλαπλασιάζουν την βλάστηση. Οι καμένες περιοχές πρέπει να προστατευθούν από την βοσκή ή κάθε άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα. Επίσης, καταστρέφεται η οργανική ύλη που βοηθά στην προστασία του εδάφους από τη διάβρωση. Για να επανέλθει στην προ της πυρκαγιάς κατάσταση η περιοχή θα απαιτηθούν σχεδόν πενήντα χρόνια
«Όταν έχουμε μια πυρκαγιά 150.000 στρεμμάτων, όπως η συγκεκριμένη, η τεχνητή δενδροφύτευση είναι πρακτικά και οικονομικά αδύνατη. Μόνο σε ένα 2% των καμένων έχει επιτευχθεί τεχνητή αναδάσωση», επισημαίνει ο κ. Δημητρακόπουλος.
Όλο το διοξείδιο του άνθρακα που είχε δεσμευτεί από τα δένδρα απελευθερώθηκε ξανά στην ατμόσφαιρα, με ότι σημαίνει για το περιβάλλον. Η συνεισφορά των καμένων δασών στην κλιματική αλλαγή κυμαίνεται στο 8-10% της συνολικής επιβάρυνσης. Η συχνότητα εκδήλωσης πυρκαγιάς ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με τον τύπο βλάστησης σε ένα δεδομένο οικοσύστημα. Υτό δεν σημαίνει ότι επιτρέπεται η ανθρώπινη παρέμβαση με δενδροφύτευση διαφορετικού τύπου δένδρων σε σχέση με την υπάρχουσα.
Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν και θετικά, στις μεγάλες πυρκαγιές. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι η φωτιά αναζωογονεί το δάσος και δημιουργεί χώρο για να αναπτυχθούν νέα φυτά, για να επικονιαστούν οι σπόροι. Συνήθως, τα είδη που αναγεννιούνται εκ νέου μετά από την καύση τους έχουν εκτεταμένο ριζικό σύστημα, όπως συμβαίνει με κάποια είδη πεύκης. Σύμφωνα με την Penny Morgan, καθηγήτρια πυροσβεστικών επιστημών Φυσικών Πόρων στο Πανεπιστήμιο του Αϊντάχο η διαδικασία καύσης εξαλείφει τα παράσιτα και καθαρίζει την μόλυνση από παράσιτα στο δάσος. Επίσης, απολυμαίνει τα δέντρα από την ανάπτυξη μυκήτων και ασθένειες που σκότωναν τα γέρικα δέντρα. Ουσιαστικά, μετά μια δασική πυρκαγιά, τα δέντρα αναγεννώνται πιο υγιή και πιο δυνατά από πριν. Αυτό υπό κάποιες προϋποθέσεις. Ότι τα ξύλα που δεν κάηκαν εντελώς δεν θα αποτελέσουν καύσιμη ύλη για μια μελλοντική πυρκαγιά. Ένα ακόμη αρνητικός παράγοντας οφείλεται στο κλίμα. Τα νεαρά δέντρα δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν λόγω της αυξημένης ζέστης και της ξηρασίας που προκαλεί η κλιματική αλλαγή και η αναγέννηση μπορεί να καθυστερήσει για έναν ή δύο αιώνες.[1]
[1] Pacific Biodiversity Institute, http://www.pacificbio.org/
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος