Με την ευχή να έχουμε ένα καλοκαίρι χωρίς πυρκαγιές αλλά και τη διαπίστωση ότι κάναμε μια πολύ κακή αρχή ξεκινώντας ήδη από τον Μάιο με μια “τεράστια πυρκαγιά που συγκαταλέγεται στο 1% των μεγαλύτερων πυρκαγιών από τότε που αυτές καταγράφονται και πάνω από 40.000 στρέμματα καμένα”, ολοκλήρωσε την παρέμβαση του στο Ο3 της ΕΡΤ3 ο καθηγητής Δασικών Πυρκαγιών του τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του ΑΠΘ Αλέξανδρος Δημητρακόπουλος. Επιπλέον, ο καθηγητής υπογράμμισε ότι στη Νότιο Ελλάδα σημειώθηκε ανομβρία 83 ημερών πριν ξεσπάσει η πυρκαγιά στον Σχίνο Κορινθίας.
Σε ότι αφορά την αποκατάσταση των δασικών εκτάσεων αφού επιτευχθεί η κατάσβεση της πυρκαγιάς στην Ανατολική Κορινθία και τη Δυτική Αττική ο κ. Δημητρακόπουλος προέτρεψε «να αφήσουμε τη φύση να κάνει ανενόχλητη τη δουλειά της, να επιτύχει δηλαδή την ομοιόσταση, την επαναφορά της στην προτεραία κατάσταση».
Αυτό που θα πρέπει να προσέξουμε, πάντα σύμφωνα με τον κ. Δημητρακόπουλο, είναι να αποκλείσουμε οποιαδήποτε ανθρώπινη παρέμβαση (βοσκή ή καταπατήσεις) καθώς και να περιορίσουμε με τους σύγχρονους τρόπους που έχουμε στη διάθεσή μας τη διάβρωση του εδάφους ειδικά εκεί που υπάρχει μεγάλη κλίση.
Όπως χαρακτηριστικά είπε ο καθηγητής το ρητό που έλεγαν παλιά ότι «χρειάζονται 40 χρόνια για να γίνει ένα δάσος και μία στιγμή για να καταστραφεί» ισχύει και σήμερα.
Αυτό που θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι ότι η κλιματική αλλαγή επιδεινώνει τις συνθήκες κατά τη διάρκεια μιας πυρκαγιάς αυξάνοντας τη σφοδρότητα της καύσης αλλά και το μέγεθος των καμένων εκτάσεων. Φυσικά, όπως επισήμανε και ο κ. Δημητρακόπουλος το στοιχείο αυτό δεν θα πρέπει να αποτελεί άλλοθι καθώς το 98% των πυρκαγιών οφείλονται σε ανθρώπινη ενέργεια.
Ένα ακόμη στατιστικό στοιχείο υπέρ της διαδικασίας της φυσικής αναδάσωσης που προέταξε ο καθηγητής είναι ότι ποσοστό μικρότερο του 2% των καμένων δασών αναδασώνονται με τεχνητό τρόπο. Πάντως στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να επιλέγονται δασοπονικά είδη παρόμοια με αυτά που υπήρχαν γιατί, όπως είπε, η φύση κάνει την καλύτερη επιλογή.
Ερωτηθείς για το Άλσος του Σέιχ Σου, ένα τεχνητό δάσος που δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1930 από τη δασική υπηρεσία της Θεσσαλονίκης και ενισχύθηκε τη δεκαετία του 1950, ο καθηγητής χαρακτήρισε επιτυχημένη την τεχνητή αναδάσωση που έγινε μετά την μεγάλη πυρκαγιά του 1997 με πεύκα ή παρόμοια μεσογειακά δέντρα.