Οι προσωπογραφίες των ηρώων το ΄21

Η Μαρία Βικτώρια Μπιότη Ξαγά, όπως είναι το όνομά της, διήνυσε μια μεγάλη διαδρομή από το Μουένος Άϋρες της Αργεντινής έως την Ελλάδα. Στην ευδαίμωνα Αρκαδία, συνάντησε τους μυθικούς ήρωες της αρχαιότητας και της επαναστάσεως του 1821, τους οποίους ξαναζωντανεύει, προσθέτοντας την πινελιά της αιωνιότητας στην εικονογραφημένη μνήμη. Η προσωπογράφος Μαριλύ Ξεγά, αφιερώνει την δουλειά της στα 200 χρόνια από τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, αναδεικνύοντας τον ρόλο του Μοριά και του φόρου αίματος που κόστισε. Μια έκθεση, που βασίζεται στα έργα Ελλήνων και ξένων της εποχής, αλλά κυρίως στην προσωπική ζωή κάθε ενός ήρωα. Δεν απεικονίζουν απλώς παλιότερες προσωπογραφίες, αναδεικνύουν πτυχές του χαρακτήρα τους.

Οι Θεοί, τα αγάλματα της αρχαιότητας και οι σύγχρονοι ήρωες ενέπνευσαν τα έργα της. 15 ήρωες, μεταξύ των οποίων οι Κολοκοτρώνης, Μπουμπουλίνα, Παπαφλέσσας, Νικηταράς, Πλαπούτας, αφηγούνται την ιστορία, όπως αποτυπώθηκε στα πρόσωπά τους.

Στην ευδαίμωνα Αρκαδία, όπου ο πόλεμος μεταξύ θεών και ημιθέων θριάμβευε επί χιλιάδες χρόνια, ο δυτικός κόσμος τοποθέτησε τον χαμένο παράδεισο. Το  βουκολικό τοπίο εξιδανικευμένο από τις ιστορικές μαρτυρίες ενέπνευσε ποιητές και ζωγράφους όπως ο Νικολά Πουσέν. Σχεδόν 180 μετά, “Οι Βοσκοί της Αρκαδίας” μετατράπηκαν σε πολεμιστές. Μανιάτες, Καλαβρυτινοί, Μεσσήνιοι, Λεονταρίτες απεδείχθησαν άξια τέκνα των προγόνων τους. Από τις απλές ζωγραφιές των παιδιών, τα γκράφιτι στους τοίχους έως τα έργα που αναρτώνται σε πινακοθήκες, όλα έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Την εσωτερική ανάγκη να εκφραστούν τα συναισθήματα που ξυπνά ένα γεγονός στην συλλογική μνήμη. Το σημείο επανεκκίνησης του έθνους, το 1821. Ο Βρετανός ποιητής Σέλλεϋ, λίγο πριν πεθάνει έγραψε: «Είμαστε όλοι Έλληνες. Οι νόμοι μας, η λογοτεχνία μας, η θρησκεία μας, οι τέχνες μας έχουν τις ρίζες τους στην Ελλάδα».