Καβάλα: Τα κεντήματα της “μαμάς”

Κρυμμένα σε μπαούλα και συρτάρια, ξεχασμένα να κιτρινίζουν από την πολυκαιρία, τα εργόχειρα των μαμμάδων και των γιαγιάδων μπορούν συνυπάρχουν με μια πιο μοντέρνα επίπλωση και διακόσμηση.

Τους τρόπους που μπορούν να μετατραπούν σε σύγχρονα χρηστικά αντικείμενα παρουσιάζει η δημοσιογράφος της ΕΡΤ Τασούλα Κρητικού.

Έχοντας σπουδάσει οικονομικά κι δημοσιογραφία η Κατερίνα Κακιλή, ιδρύτρια εταιρείας χειροτεχνίας, βρέθηκε εξ ανάγκης σε κατάσταση αναζήτησης ενός επαγγέλματος. «Η ιδέα ξεκίνησε ως τρόπος βιοπορισμού που να ταιριάζει με την αισθητική μου».

Η σκέψη ήρθε όταν αποφάσισε να βάλει σε τάξη σεντούκια και συρτάρια με τα εργόχειρα της μητέρας της. Αξιοποιώντας νέες τεχνοτροπίες, χρησιμοποιώντας κερί και αρωματικά έλαια, σκέφτηκε πως θα μπορούσαν αυτά να αποτυπωθούν σε νέα σύγχρονα υλικά και να επιστρέψουν στις σημερινές κατοικίες με διαφορετική χρήση, αλλά πάντα με τα παλιά μοτίβα πλεγμένα με βελονάκι ή τσιγκελάκι.

«Αναζητώντας μνήμες, εικόνες και πράγματα από το παρελθόν» η κ. Κακιλή εμπνεύστηκε τον τρόπο της επεξεργασίας και άρχισε να κόβει τα παλιά σεμεδάκια. «Χαλάει τα παλιά κεντήματα», ήταν η επικριτική αντίδραση ορισμένων. Αυτό δημιούργησε ενοχικό σύνδρομο και η μητέρα της επέστρεφε στον ύπνο της για να την νουθετήσει. Αλλά η κ. Κακιλή, αν και χωρίς προηγούμενη γνώση στην χειροτεχνία, βρήκε τον δρόμο της και ξεπέρασε τις αναστολές της όταν αποτύπωσε τα κεντήματα με λέιζερ επάνω σε βάζα. Έτσι, ξεκίνησε μια επιχείρηση η «Θυγατέρα», που βρίσκει ανταπόκριση στο κοινό.

Πάντα επίκαιρο το κέντημα και η μνήμες του παρελθόντος συμπληρώθηκαν με την όσφρηση. Έχοντας ζήσει από παιδί επάνω από μια παλιά καπναποθήκη συνδύασε τα φυτά του καπνού και την νέα τεχνική. Τα καπνόφυλλα μέσα στην ρητίνη διατηρούν, το χρώμα, το σχήμα, ακόμη και το άρωμα.

Κομμάτια από σεμεδάκια ζουν, ο καπνός, μέσα σε έναν δίσκο σερβιρίσματος αδιαβροχοποιημένα. Επανέρχονται σε μια άλλη εποχή όπου δεν χωρούν τα προικιά και οι διακοσμητικές λεπτομέρειες, που κρατούσαν απασχολημένες τις γυναίκες, οι οποίες σήμερα διεκδικούν μια θέση στην κοινωνία ισότιμη, διαφορετική από τις παλαιότερες.