Ισότιμη  συμμετοχή ζητούν οι Ρομά σε στέγαση, υγεία και εργασία

Οι Ρομά επισημαίνουν το θέμα της εφαρμογής ίδιων κανόνων από το κράτος και την κοινωνία, αλλά η ιδιαίτερη μεταχείριση την οποία επιδιώκουν έναντι των υπολοίπων δεν συνάδει με την ισότητα των πολιτών.

Ο δημοσιογράφος της ΕΡΤ Βαγγέλης Μητρούσιας, από του Σοφάδες Καρδίτσας, μιλά για τα στοιχεία Ευρωπαϊκής έρευνας, που δείχνει πως οι συνθήκες διαβίωσης των Ρομά υπολείπονται σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Επίσης, μόνο το 16% των παιδιών Ρομά τελειώνουν την δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Ο Πάνος Χαρίτος, πρόεδρος της ομοσπονδίας Ρομά Θεσσαλίας, εξηγεί τα προβλήματα διαβίωσης, έπειτα από επιτόπιες έρευνες, που όπως λέει, πραγματοποίησε σε διάφορους οικισμούς. Αναφέρει ότι οι περισσότεροι κατοικούν σε παραπήγματα και παράγκες χωρίς ηλεκτρικό, αποχέτευση και νερό.

Η Ελληνική πολιτεία αντιμετώπισε αυτό το πρόβλημα χορηγώντας δάνεια για την απόκτηση οικίας. Η αποπληρωμή ως φαίνεται δεν έχει ολοκληρωθεί ή για διάφορους λόγους οι δανειολήπτες δεν ανταποκρίθηκαν στις υποχρεώσεις τους. Όπως αναφέρει ο κ. Χαρίτος, τα δάνεια δόθηκαν σε τσιγγάνους με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου και ήταν επιδοτούμενα σε ποσοστό 80% από την ΕΕ και 20% από εθνικούς πόρους. Κατά την άποψή του, «κακώς δόθηκαν δάνεια σε τσιγγάνους χωρίς διοικητικά, οικονομικά και φορολογικά κριτήρια».

Σύμφωνα με τον κ. Χαρίτο, τα χρέη των τσιγγάνων έχουν περάσει στην κατηγορία  των κόκκινων δανείων. Δηλαδή ότι ακριβώς συμβαίνει με χιλιάδες άλλους δανειολήπτες, οι οποίοι για διάφορους λόγους επίσης αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.

Ωστόσο, οι τσιγγάνοι, ζητούν διαγραφή των δικών τους χρεών και η ευρωπαϊκή έρευνα χρησιμοποιείται ως προμετωπίδα για να στηρίξουν τις απαιτήσεις τους.

Βεβαίως η διαγραφή δεν είναι θέμα που μπορεί να αναλάβει το κράτος, γιατί αυτό σημαίνει αύξηση του δημοσίου χρέους και επιβάρυνση του συνόλου του πληθυσμού, με χρέη μιας συγκεκριμένης ομάδος. Ενώ επικαλούνται την ισότητα, ζητούν την κατάφωρη παραβίαση της.

Όσον αφορά το θέμα της εκπαίδευσης των Ρομά, η πολιτεία σε κάθε ευκαιρία προτρέπει την συμμετοχή των παιδιών στα σχολεία. Αντιθέτως, οι γονείς των παιδιών Ρομά είναι εκείνοι που τα αποτρέπουν από την παρακολούθηση των μαθημάτων. Παράλληλα, λόγω της ελαστικότητας εκ μέρους της εκπαιδευτικής κοινότητας, όπως και των αρμοδίων αρχών δεν επιβάλλονται τα αυστηρά πρόστιμα που προβλέπονται σε τέτοιες περιπτώσεις.

Επίσης, ζητούν επιχορηγήσεις για να ιδρύσουν επιχειρήσεις, άδειες υπαίθριου εμπορίου, για πωλητές σε λαϊκές αγορές, για να είναι νόμιμοι.

Ότι δηλαδή επιθυμούν χιλιάδες πολίτες αυτής της χώρας, αλλά ακολουθούν τους απαιτούμενους όρους και τις νόμιμες διαδικασίες και όχι χαρισματικού τύπου εγκρίσεις, που θα μπορούσαν να υπονοούν άλλου είδους συναλλαγές.

Εφ’ όσον θέλουν ίσες ευκαιρίες θα πρέπει να πληρούν τις ίδιες προϋποθέσεις με τους υπόλοιπους κατοίκους, χωρίς μεροληψίες. Εν τούτοις, κατά περίπτωση επιδιώκουν να χαρακτηρίζονται ως ιδιαίτερη ομάδα, οι “άλλοι” και με αυτό το σκεπτικό απαιτούν ξεχωριστά προνόμια.

Ενδεχομένως η πολιτική συγκυρία κρίνεται πρόσφορη για την τηλεοπτική κατάθεση τέτοιων αιτημάτων, όμως αυτό θα σήμαινε την άνιση μεταχείριση του συνόλου των πολιτών, την παραβίαση του Συντάγματος και την εύλογη αντίδραση της κοινωνίας.