Η ημικρανία είναι χρόνια διαταραχή – Ποσοστό 10-13% του γενικού πληθυσμού και 5% του παιδικού πληθυσμού πάσχουν από ημικρανίες

Για τις ημικρανίες που βασανίζουν επί μακρόν μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού – κυρίως των γυναικών – αλλά και των παιδιών μίλησε στην εκπομπή της ΕΡΤ3 «Μέρα με Χρώμα» ο νευρολόγος Μανώλης Δερμιτζάκης.

Όπως εξήγησε αρχικά ο κ. Δερμιτζάκης, υπάρχουν διάφορα είδη κεφαλαλγίας, τις οποίες κυρίως τις διακρίνουμε σε πρωτοπαθείς (όπως η ημικρανία) και σε δευτεροπαθείς (όπως ο πονοκεφάλος από μια ίωση). «Η ημικρανία είναι η πιο συχνή πρωτοπαθής κεφαλαλγία. Υπολογίζουμε ότι τουλάχιστον το 10-13% του γενικού πληθυσμού έχει ημικρανίες, είτε το γνωρίζουν είτε όχι».

Για τη διάγνωση της ημικρανίας δεν απαιτείται απεικόνιση του κεντρικού νευρικού συστήματος, αλλά μπορεί να γίνει με απλή κλινική εξέταση και με τη λήψη του ιστορικού του ασθενή. «Τα κριτήρια που οδηγούν στη διάγνωση αφορούν έναν συχνό πονοκέφαλο, κυρίως στις γυναίκες, κυρίως κατά τη διάρκεια της έμμηνου ρύσης, που δεν είναι υποχρεωτικό να είναι από τη μια πλευρά του κεφαλιού αλλά μπορεί να είναι σε οποιοδήποτε σημείο και μπορεί και να πονάει κανείς αμφοτερόπλευρα, συνήθως μέσα στο μάτι ή και γύρω από το μάτι, ενώ τα χαρακτηριστικά του πόνου είναι παλμικά, σαν να χτυπάει η καρδιά», ανέφερε ο ίδιος.

Η ημικρανία πλήττει τρεις φορές πιο συχνά το γυναικείο φύλο, μετά την εφηβεία, ενώ υπάρχει και η παιδική ημικρανία, η οποία αφορά το 5% του παιδικού πληθυσμού.

Τα αίτια της ημικρανίας είναι πολυπαραγοντικά, σύμφωνα με τον γνωστό νευρολόγο: «Η αιτιολογία της έχει να κάνει με τα γονίδια και την γονιδιακή προδιάθεση, συνήθως είναι και φυλοσύνδετα γονίδια, δηλαδή ‘περνάει’ πιο συχνά από γυναίκες στις γυναίκες, έχει να κάνει και με τις ορμόνες, όμως σχετίζεται και με άλλους επίκτητους παράγοντες. Ουσιαστικά το ο,τιδήποτε μπορεί να προκαλέσει μια κρίση. Οπότε θεωρούμε ότι είναι ένα πολυπαραγοντικό νόσημα. Εγώ αυτό που λέω στους ασθενείς μου είναι ότι έχετε πολύ ευαίσθητο εγκέφαλο».

Αναφερόμενος στην παιδική ημικρανία, ο κ. Δερμιτζάκης εξήγησε ότι η παιδική εκδοχή της νόσου εμφανίζεται με όχι τόσο έντονο πονοκέφαλο, ενίοτε και με τη μορφή της ζαλάδας, ενώ τόνισε πως ένα στα 20 παιδιά πάσχει από ημικρανία. «Όταν το παιδί έχει τακτικό πονοκέφαλο, ή και τα παιδικά αντίστοιχα της ημικρανίας, όπως είναι η ζάλη, ή και κοιλιακά άλγη που δεν μπορούν να συνδεθούν με τίποτα άλλο, και ιδιαίτερα όταν υπάρχει και ιστορικό της μητέρας, καλά είναι σε πρώτη φάση να γίνει μια καταγραφή και να αναζητήσουν τη συμβουλή κάποιου παιδιάτρου ή νευρολόγου», τόνισε.

Ο κ. Δερμιτζάκης εξήγησε, επίσης τι είναι η «αύρα»: «Είναι ένα πρόδρομο σύμπτωμα του πόνου της ημικρανίας, και συνήθως είναι οπτική, με τον ασθενή να έχει οπτικά φαινόμενα – λάμψεις, ζιγκ-ζαγκ, σαν να κουνιέται νερό – τα οποία συνήθως «ανοίγουν» στο οπτικό πεδίο, εξαπλώνονται και μετά, μέσα σε 5-20 λεπτά, χάνονται οπότε και ξεκινάει η ημικρανία. Υπάρχει και πιο σπάνιο φαινόμενο της αύρας χωρίς ημικρανία, να έχει μόνο αύρες ο ασθενής, και οι οφθαλμίατροι βεβαίως να μην βρίσκουν τίποτα προβληματικό με τον οφθαλμό».

Σύμφωνα με τον ίδιο, τα τελευταία χρόνια καταγράφηκαν πρωτοφανείς εξελίξεις για την ίδια την ιστορία της νευρολογίας, από το 2018 ως σήμερα, με πολλά καινούρια φάρμακα και πολλές νέες θεραπευτικές επιλογές που δεν υπήρχαν πιο πριν. «Γενικά ξεχωρίζουμε την αντιμετώπιση της ημικρανίας σε δύο κλάδους, όταν ο ασθενής πονάει πολύ του χορηγούμε ειδικά φάρμακα, που αν τα πάρει πολύ νωρίς, θα τον βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της κρίσης, είναι τα φάρμακα οξείας φάσης. Και υπάρχει και η προληπτική αγωγή, όπου επίσης είδαμε ραγδαίες εξελίξεις, για την πρόληψη της ημικρανίας».