H θέση της γυναίκας στην κοινωνία

Οι γυναίκες έχουν πάρει την ζωή τους στα χέρια τους και διεκδικούν επαγγελματική καταξίωση σε χώρους που μέχρι πρότινος θεωρούντο ανδρικά κάστρα. Είτε ως οδηγοί αστικών λεωφορείων, είτε ως μηχανικοί αυτοκινήτων σπάνε κατεστημένα. Όμως αυτό δεν εξασφαλίζει την ισότητα των φύλων. Σχετική έρευνα διεξήχθη από την εταιρεία «to the point». Ο Δημήτρης  Κατσαντώνης, διευθύνων  σύμβουλος επισημαίνει τα κυριότερα ευρήματα. Γυναίκες ερωτήθηκαν ποιο πρόβλημα θα χαρακτήριζαν ως το σημαντικότερο στην ζωή τους. Το οικονομικό απαντά το 36,6%. Εντύπωση προκαλεί πως το 19,3% δηλώνει ως πρόβλημα τον σεξισμό στην καθημερινότητα και το 16% την εγκληματικότητα. Περίπου οι μισές γυναίκες που ερωτήθηκαν στην έρευνα απάντησαν ότι δεν είναι ικανοποιημένες από την θέση των γυναικών στην κοινωνία. Ωστόσο, ένα ποσοστό 79% δηλώνει διατεθειμένο να συμμετάσχει σε κάποια δραστηριότητα για την αντιμετώπιση της κοινωνικής ανισότητας.

Η 8^η Μαρτίου γιορτάζεται εν μέσω πανδημίας και με κυρίαρχο θέμα σε εθνικό επίπεδο την άσκηση βίας κυρίως εναντίον των γυναικών. Τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς, και τις προσδοκίες τους εξέφρασαν 25 γυναίκες από διαφορετικούς χώρους, στην διαδικτυακή εκδήλωση «Γυναίκες: δυο λεπτά για την επομένη μας μέρα». Όπως είπε η δικηγόρος Γιάννα Παναγοπούλου οι γυναίκες ως θύματα σεξισμού και των οικονομικών δυσκολιών αισθάνονται την ανάγκη να συμμετέχουν σε δράσεις αντιμετώπισης της κάθε είδους βία. Η ισότητα αποτελεί ζητούμενο στους παραδοσιακά ανδροκρατούμενους επαγγελματικούς χώρους, όπως και στην οικογένεια που συνεχίζει να λειτουργεί με στερεότυπα του παρελθόντος. Αυτό που σήμερα θεωρείται αυτονόητη κατάκτηση δεν είναι ούτε δεδομένο ούτε μόνιμο.

Τον 7^ο π.χ. αιώνα η Νικάνδρη από την Νάξο αφιέρωσε στο ναό της Αρτέμιδος ένα φυσικών διαστάσεων μαρμάρινο άγαλμα, ευχαριστώντας την θεά για την τύχη της. Τότε οι άνθρωποι προσδιορίζονταν από τα μέλη της οικογένειάς τους. Κόρη του Δεινοδίκαιου, αδελφή του Δεινομένους, σύζυγος του Φράξου. Οι γυναίκες παρακολουθούσαν τους διάφορους αγώνες εκτός από τους Ολυμπιακούς, όπου η είσοδος επιτρεπόταν μόνο σε νεαρές παρθένους. Σε κάθε περίπτωση η αρχαίοι Έλληνες είχαν δώσει στις γυναίκες ισότιμη θέση, όπως φαίνεται από το δωδεκάθεο, όπου οι έξι είναι γυναίκες, ενώ ο βασιλιάς Κέκροπας αποφάσισε να ορίσει ως προστάτιδα της πόλεως την Αθηνά και όχι τον Ποσειδώνα. Γυναίκες ιερείς υπηρετούσαν τον Απόλλωνα στους Δελφούς και οι Αθηναίες εγκατέλειπαν τις οικίες και τους συζύγους επί τριήμερον για να συμμετάσχουν στα Θεσμοφόρια, στην Πνύκα, όπου απαγορευόταν η παρουσία των ανδρών.

Έκτοτε, μεσολάβησαν πολλά. Οι εξ ανατολών θρησκείες και αντιλήψεις που εισέβαλαν στον ελληνιστικό κόσμο, επεφύλασσαν τον γυναικωνίτη, τον εγκλεισμό εντός της οικίας, την άρνηση των δικαιωμάτων με αποκορύφωμα την δολοφονία της μαθηματικού Υπατίας. Ο σκοταδισμός της δύσης οδήγησε κυρίως γυναίκες στην ιερά εξέταση, ως ανήσυχα πνεύματα. Έως και στον 19^ο αιώνα οι άνδρες διερωτώνται αν οι  γυναίκες ήταν άνθρωποι. Εάν το δικαίωμα ψήφου αποτελεί κριτήριο ισότητας πρώτοι οι Φινλανδοί από τις αρχές του 18^ου αιώνα και ακολούθως οι Νεοζηλανδοί, οι Αυστραλοί και οι Αμερικανοί έως το 1900 αναγνώρισαν το δικαίωμα του εκλέγειν.  Τον 21^ο αιώνα η πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού, που είναι προικισμένο από την φύση με μεγαλύτερες αντοχές και μέσο όρο ζωής, γιορτάζει όπως κάποιες μειονότητες. Στην κομμουνιστική Κίνα, όπου η ημέρα της 8ης Μαρτίου επίσημα είναι αργία μόνο για τις γυναίκες υπάρχει η αθέατη πλευρά. Μεταξύ άλλων, οι γυναίκας χάνουν το δικαίωμα αποζημιώσεως από τις περιουσίες τους, που απαλλοτριώνονται από το κράτος αν παντρευτούν και μετακομίσουν σε άλλο χωριό. Στον μουσουλμανικό κόσμο, κατά περίπτωση απαγορεύεται να πηγαίνουν σχολείο, φορούν μπούργκα και φυλακίζονται αν δεν φορούν σωστά την μαντήλα. Η παιδοφιλία νομιμοποιείται όταν ανήλικα κορίτσια παντρεύονται μεσήλικες και γίνεται αποδεκτό ως μέρος μιας θρησκευτικής παράδοσης. Ο δυτικός κόσμος παλεύει π.χ. για πολιτική εκπροσώπηση, μισθολογική ισότητα, αλλά πέρα από γενικόλογες διακηρύξεις σιωπά.