Στο κυνήγι της λεγόμενης πράσινης ενέργειας έχουν επιδοθεί πολλοί εκπρόσωποι της αυτοδιοίκησης Α΄ ή Β΄ βαθμού, προσδοκώντας μελλοντικά αντισταθμιστικά οφέλη. Το ζήτημα διχάζει καθώς το υπολογισθέν όφελος δεν υπερτερεί από τις πιθανές απώλειες, όπως στην περίπτωση των δήμων Πωγωνίου και Ζαγορίου. Η τοπική αυτοδιοίκηση αντιπαρατίθεται με την περιφέρεια Ηπείρου, η οποία ενέκρινε αίτημα που κατέθεσε προϋπάρχουσα κτηνοτροφική επιχείρηση, για την δημιουργία μονάδος παραγωγής βιοαερίου, από κτηνοτροφικά απόβλητα, στην κοινότητα Άνω Ραβενίων.
Ο πρόεδρος Γιώργος Γκιώκας αναφέρει ότι ο επενδυτής αποφάσισε να κάνει την επένδυση χωρίς να ενημερώσει την κοινότητα σε μια λεκάνη, όπου συσσωρεύονται τα γύρω νερά και μέσω της λίμνης καταλήγουν στον ποταμό Καλαμά. Τα απόβλητα από τις μονάδες θα είναι “φρέσκα” και η μυρωδιά θα είναι ανυπόφορη. Επισημαίνεται ότι τα εκατοντάδες στρέμματα αμπέλια ποιότητος θα καταστραφούν.
Η μονάδα αποσκοπεί στην συμπαραγωγή ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας ισχύος 0,498 KW. Οι κάτοικοι στο πλευρό των δημάρχων μιλούν για ρυπογόνα μονάδα, που θα αλλοιώσει το φυσικό τοπίο. Μαζί τους έχει συμπαραταχθεί και η δομή της Κιβωτού του Κόσμου, που λειτουργεί στην περιοχή. Από την πλευρά της η Περιφέρεια, επικαλούμενη την κλιματική αλλαγή, επιμένει στην απόφαση της, λέγοντας ότι συμβάλλει στην προστασία του περιβάλλοντος.
Το βιοαέριο χαρακτηρίζεται ανανεώσιμο καύσιμο επειδή προέρχεται από οργανική ύλη συνήθως καλαμπόκι, ζαχαρότευτλα, ελαιοκράμβη, λάδι σόγιας, φοινικέλαιο, δηλαδή από φυτά. Στην προκειμένη περίπτωση της Ηπείρου πρόκειται για κοπριές, κουτσουλιές, ενώ στην μελέτη αναφέρονται και υπόλοιπα τυροκομείου. Το βιοαέριο παράγει μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα. Επιπλέον, επειδή στην παραγωγή και διακίνηση της πρώτης ύλης και των βιοκαυσίμων υπεισέρχονται και άλλες δραστηριότητες, που παράγουν CO2 το τελικό όφελος σχεδόν εκμηδενίζεται.
Τα βιοκαύσιμα είχαν ενταχθεί στην ατζέντα της ΕΕ ως “20-20-20”, αλλά οι επιπτώσεις στο περιβάλλον τεκμηριώνονται επιστημονικά ως πολλαπλάσια καταστροφικές σε σχέση με το θετικό προσδοκώμενο. Σύμφωνα με τον διεθνώς αποδεκτό ορισμό, μια ουσία ή ενέργεια θεωρείται ρυπογόνος όταν απελευθερώνεται στο περιβάλλον με ρυθμό γρηγορότερο από εκείνον που το περιβάλλον μπορεί να την διασκορπίσει, αραιώσει, αποσυνθέσει, ανακυκλώσει ή αποθηκεύσει σε κάποια ακίνδυνη μορφή. Βάση αυτού του ορισμού τόσο τα ορυκτά καύσιμα όσο και ορισμένα βιοκαύσιμα μολύνουν το περιβάλλον.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος