H 26η Νοεμβρίου γιορτάζεται από το 2019 ως Παγκόσμια Ημέρα Ελιάς με πρωτοβουλία της UNESCO, με στόχο να ενθαρρύνει την προστασία της ελιάς και των αξιών που αυτή ενσωματώνει, προκειμένου η διεθνής κοινή γνώμη να εκτιμήσει τη σημαντική κοινωνική, πολιτιστική, οικονομική και περιβαλλοντική της σημασία για την ανθρωπότητα.
Η εκπομπή της ΕΡΤ3 «Μέρα με Χρώμα» βρέθηκε στη Χαλκιδική, όπου καλλιεργούνται γύρω στα 7 εκατομμύρια ελαιόδεντρα, εκ των οποίων 1 εκατομμύριο στην Όλυνθο του δήμου Πολυγύρου.
Για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ελαιοκαλλιεργητές της περιοχής μίλησε ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Ολύνθου, Σωτήρης Σταμπουλής, επισημαίνοντας ότι η λειψυδρία πιέζει όλο και περισσότερο την καλλιέργεια της ελιάς στην περιοχή αλλά και η έλλειψη εργατικού δυναμικού για τη συγκομιδή της ελιάς: «Δεν προχώρησαν τα έργα για φράγματα στον Ολύνθιο ποταμό. Παρόλο που ακούσαμε για μελέτες εδώ και χρόνια, δεν έχει γίνει τίποτα για να κρατήσουμε το νερό, φεύγει όλο στη θάλασσα», ανέφερε χαρακτηριστικά. Από την πλευρά του και ο πρώην πρόεδρος της Τοπικής Κοινοτητας, Νίκος Αυγέρης τόνισε ότι θα μπορούσαν έστω να κατασκευαστούν μικρότερα φράγματα στον Ολύνθιο ποταμό, προκειμένου να εξασφαλιστεί το απαραίτητο νερό για την καλλιέργεια της ελιάς, η οποία απασχολεί σχεδόν το σύνολο του χωριού.
Ο ελαιπαραγωγός Δημήτρης Ευαγγελινός, πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ολύνθου Βιοκαλλιεργητών Πράσινης Ελιάς Χαλκιδικής «ΒΙΟΛΙΒΙΑ» εξήγησε ότι «η λειψυδρία απασχολεί πολύ έντονα τον νομό Χαλκιδικής επειδή επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό, καθώς έχουμε να κάνουμε με αρδευόμενες καλλιέργειες – η ελιά Χαλκδικής είναι κατεξοχήν αρδευόμενη ποικιλία – είναι βρώσιμη ελιά, η οποία καλύπτει το 55% των αναγκών σε βρώσιμε ελιές πανελλαδικώς, ενώ η παραγωγή της είναι κατά 95% εξαγώγιμο προϊόν. Στη Χαλκιδική μιλάμε για 5-7 εκατομμύρια δέντρα, 20.000 αγρότες που απασχολούνται στον κλάδο, ο οποίος τα τελευταία χρονια πιέζεται όσο ποτέ άλλοτε. Κύριος λόγος είναι η έλλειψη του νερού, σε πολλές περιοχές είναι πλέον υφάλμυρο, δεν ξέρουμε τι θα φέρει το αύριο. Λύσεις υπάρχουν, όμως δεν φαίνεται να υπάρχει κανένα στρατηγικό σχέδιο από κανένα υπουργείο, είμαστε έρμαια. Αυτό που θα πρέπει να γίνει, κατά τη γνώμη μου, είναι η μείωση του φυτικού υλικού, να σταματήσει η φύτευση επιπλέον ελαιώνων, καθώς δεν επαρκούν οι πόροι, ήδη πολλές γεωτρήσεις έχουν στερέψει. Και από την άλλη πλευρά πιέζει πάρα πολύ και ο υπερτουρισμός, που πέραν της υπερβολικής κατανάλωσης νερού, επιπλέον χαλάει το οικοσύστημα του ελαιώνα».
«Οι επίσημες ελληνικές ποικιλίες ελιάς ανέρχονται σε 40, ενώ παγκοσμίως υπάρχουν 177 ποικιλίες. Ανάλογα με την περιοχή όπου θέλουμε να φυτευτούν οι ελιές, με τα κλιματικά χαρακτηριστικά της, αν υπάρχει νερό ή όχι, αν θέλουμε να παράγεται λάδι ή επιτραπέζια ελιά, επιλέγουμε και την κατάλληλη ποικιλία», ανέφερε ο γεωπόνος Δημήτρης Γιαννακός, που διατηρεί φυτώριο παραγωγής δέντρων ελιάς από φυλλοφόρα μοσχεύματα, ενώ εξήγησε ότι υπάρχουν ποικιλίες που είναι μοναδικές, όπως η περίπτωση της ελιάς Χαλκιδικής: «Η ελιά Χαλκιδικής είναι προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης – Π.Ο.Π. και παράγεται μόνο στην Χαλκιδική και στην περιοχή της Καβάλας».
Συμβουλές για τη σωστή επιλογή λαδιού από τα ράφια των καταστημάτων αλλά και για τη σωστή αποθήκευση και συντήρηση του ελαιολάδου έδωσε η ομότιμη καθηγήτρια Χημείας Τροφίμων ΑΠΘ Μαρία Τσιμίδου: «Νομίζουμε ότι γνωρίζουμε το λάδι, αλλά δεν είμαστε σωστοί αγοραστές. Στη Βόρεια Ελλάδα από μελέτες που έχουμε κάνει προκύπτει ότι δεν εστιάζουμε κυρίως στην τιμή, άρα πολλές φορές αγοράζουμε και μη εγκεκριμένο προϊόν από πλανόδιους. Επίσης πρέπει να μάθουμε να χρησιμοποιούμε το λάδι, τελευταία στραφήκαμε δυστυχώς στα σπορέλαια. Στην Ελλάδα το πρόβλημα κυρίως είναι η πώληση κατώτερης ποιότητας λαδιού ως καλύτερης ποιότητας».
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος
