Σε αυτή την πλωτή καμπίνα ενός υπνοδωματίου στην Ανατολική Γροιλανδία, ο πλησιέστερος άνθρωπος απέχει μόλις ένα τηλεφώνημα μέσω δορυφόρου. Είναι άραγε αυτή η απόλυτη έκφραση της ανάγκης μας να ξεφύγουμε απ’ όλα;
«Αν εμφανιστεί μια πολική αρκούδα», λέει ο Nicco Segreto, «δεν θα μπορούσες να βρίσκεσαι σε πιο ασφαλές μέρος. Απλώς μπες μέσα και κλείδωσε την πόρτα».
Ο Segreto, τοπικός ξεναγός παγετώνων και ιδρυτής του Floating Glacier Hut, μιας καμπίνας αγκυροβολημένης σε έναν ακατοίκητο παγετώδη κόλπο της άγριας και απομονωμένης Ανατολικής Γροιλανδίας και τώρα είναι έτοιμος να φύγει με τη βάρκα, αφήνοντάς εκεί τους επισκέπτες.
Δεν είναι εποχή πολικών αρκούδων και δεν είναι απερίσκεπτος, αλλά ύστερα από μια εβδομάδα σε αυτή τη γωνιά του κόσμου, κάποιος μπορεί να ακούσει αρκετές ιστορίες για να ξέρει πως αυτό δεν έχει πάντα σημασία. Πριν από μερικά καλοκαίρια, μια πολική αρκούδα είχε θεαθεί να κολυμπά στο λιμάνι ενός τοπικού οικισμού κι έτσι, τώρα, στο τέλος του καλοκαιριού, είναι σε εγρήγορση, ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος.
Αυτό λοιπόν είναι ένα από τα πιο απομονωμένα Airbnbs του κόσμου: μια μικρή πράσινη εξαγωνική καλύβα, δεμένη στη στεριά με δύο χοντρά σχοινιά και μια άγκυρα, που επιπλέει σε έναν κόλπο με θέα τη Θάλασσα της Γροιλανδίας. Αν και το Airbnb έχει επικριθεί για τον αντίκτυπό του στις τιμές κατοικιών των πόλεων, η πλατφόρμα έχει δώσει τη δυνατότητα σε επιχειρηματίες όπως ο Segreto να δημιουργήσουν υπερ-απομονωμένες διαμονές που προσελκύουν τους πιο περιπετειώδεις ταξιδιώτες του κόσμου.
Ανάμεσα στα οκτώ εκατομμύρια καταλύματά του, το Airbnb περιλαμβάνει νομαδικές γιούρτες στη Μογγολία, έναν κοινοτικό ξενώνα στην Παπούα Νέα Γουινέα, ένα δεντρόσπιτο στις όχθες του Αμαζονίου – στα σύνορα Κολομβίας, Περού και Βραζιλίας και μια καλύβα στον ποταμό Blaeberry στις Καναδικές Ροκίς, όπου είναι απίθανο να συναντήσεις άλλη ψυχή.
Και ύστερα υπάρχει αυτό το μέρος: μια τέλεια μονωμένη φινλανδική καλύβα με γυάλινη οροφή για να βλέπεις τα αστέρια και το βόρειο σέλας. Το γεωμετρικό της σχήμα θυμίζει την κάψουλα επανεισόδου ενός πυραύλου και υπάρχει πράγματι κάτι από τη μοναξιά του διαστήματος σε αυτό το τοπίο.
Η μοναξιά, όμως, είναι σχεδόν φυσική. Αν κάποιος ακολουθήσει την ακτογραμμή της Ανατολικής Γροιλανδίας βόρεια από αυτό το σημείο, θα φτάσει στον οικισμό Sermiligaaq, με πληθυσμό 209 κατοίκους και ύστερα δεν υπάρχει τίποτα για 800 χιλιόμετρα (497 μίλια), μέχρι να συναντήσεις το Ittoqqortoormiit, με 345 κατοίκους, έναν από τους πιο απομονωμένους οικισμούς του πλανήτη. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν μόνο παγόβουνα, πολικές αρκούδες και φώκιες μέχρι τον Βόρειο Πόλο.
Αν πάλι κινηθείς προς τα νότια, για περίπου 7.600 χιλιόμετρα (4.722 μίλια), σχεδόν το διπλάσιο του πλάτους των Ηνωμένων Πολιτειών – θα φτάσεις τελικά στη Βραζιλία, αφού διασχίσεις σχεδόν ολόκληρο τον Βόρειο Ατλαντικό. Είναι μια σκέψη που προκαλεί ζάλη, αλλά δεν είναι εντελώς απομονωμένα. Η περιφερειακή «μητρόπολη» Tasiilaq, με 2.000 κατοίκους, βρίσκεται 45 λεπτά με το πλοίο προς τα δυτικά, ενώ η πόλη Kulusuk είναι λίγο πιο κοντά.
Πολλοί αναζητούν την ηρεμία και τη γαλήνη στα πιο απομακρυσμένα μέρη του κόσμου· είναι μέρος μιας ευρύτερης τάσης: της ανάγκης μας να απομακρυνόμαστε από τα πάντα.
Πηγή: BBC
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος