Με την «Εβίτα» να σαρώνει το box office στο West End και τις ανανεώσεις-αναβιώσεις παλιότερων musical του να μπαίνουν ξανά στις «ράγες» παραγωγής, με σιγουριά λέμε ότι ο Άντριου Λόιντ Βέμπερ… τους πάει τραίνο και φέτος! Με αυτό ως αφορμή, ας μιλήσουμε για μια παρεξηγημένη (όχι τελείως αδικαιολόγητα) παράσταση του, που απέκτησε δεύτερη ζωή!
Είναι σχεδόν παράλογο που τουλάχιστον δύο απογοητευτικές (στα χαρτιά) ιδέες, ήταν υλικό που παρασκεύασε δύο από τα πιο δημοφιλή και εμπορικά musical στην εποχή της αναβίωσης τους μετά την δεύτερη μεγάλη κρίση του Μπρόντγουέι.
Βρισκόμαστε στη δεκαετία του ’80 που το Μπρόντγουέι, δηλαδή η εμπορική θεατρική σκηνή της Νέας Υόρκης που συνήθως στηριζόταν στις υπερβολικά φορτωμένες μουσικοχορευτικές παραγωγές, καταρρέει. Η αύξηση των ενοικίων, τα υπερβολικά ακριβά εισιτήρια, η επαναλληπτικότητα των θεατρικών κειμένων σε θεματική και τίτλους και η υποβιβασμένη Time Square συντελούν σε μια καταστροφή του μέχρι πριν λίγο καιρό θεατρικού παραδείσου.
Ένας βρετανός, με φιλοδοξία, και ένα κράμα από ευρηματικές ιδέες και αλλοπρόσαλλά ανόητες εμπνεύσεις έσωσε (και όπως θα διαβάσετε παρακάτω, ξανασώζει) και το Broadway και το West End.
Εκκωφαντικά «μιάου» και «του-του» από τις κουίντες
Στον μαγικό κόσμο του θεάτρου, όπου οι ιδέες που μοιάζουν καταδικασμένες στα χαρτιά μπορούν να μεταμορφωθούν σε θριάμβους, δύο παραστάσεις του Άντριου Λόιντ Βέμπερ έκαναν τη διαφορά: το «Cats» (το οποίο έχει επισκεφτεί τουλάχιστον δύο φορές την Ελλάδα -και επανέρχεται φέτος-) και το «Starlight Express» που ζει μέρες θριάμβου αυτή την περίοδο στο West End και για τις ανάγκες των απαραίτητων λογοπαιγνίων… τους πάει τραίνο. Αν και αρχικά αντιμετωπίστηκαν με σκεπτικισμό και τα δύο έργα, κατέληξαν να γίνουν εμβληματικά musical του μουσικού θεάτρου.
Cats: Με «μαλακές πατούσες» μεταφέρονται ψιψίνια από ποιητική συλλογή σε θεατρικό φαινόμενο (και στη συνέχεια σε ταινία -αυτό ας το ξεχάσουμε-)
Όταν ο Άντριου Λόιντ Βέμπερ ανακοίνωσε ότι θα μετατρέψει τα ποιήματα του T.S. Eliot από το «Old Possum’s Book of Practical Cats» σε μιούζικαλ, πολλοί θεώρησαν την ιδέα παράτολμη. Ωστόσο, το «Cats» έκανε πρεμιέρα στο West End το 1981 και στο Broadway το 1982, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία. Συνολικά, η παράσταση παρουσιάστηκε σχεδόν 9.000 φορές στο Λονδίνο και 7.485 φορές στη Νέα Υόρκη, συγκεντρώνοντας πάνω από 73 εκατομμύρια θεατές παγκοσμίως και έσοδα που ξεπέρασαν τα 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2012. Ο αριθμός των παραστάσεων έχει υπερδιπλασιαστεί με τις περιοδείες και τους θιάσους που έχουν ανεβάσει σε διάφορες διασκευές σε άλλους τόπους, χώρες και γλώσσες τα έργα του.
Το μέγεθος του παραλογισμού της επιτυχίας του «cats» σχολιάζει μεταξύ άλλων και η σειρά «Νταντά Αμέσου Δράσεως».
VIDEO εδώ
Το τραγούδι «Memory» έγινε παγκόσμια επιτυχία, με αρκετές διασκευές από διάσημους καλλιτέχνες, ενώ η παράσταση κέρδισε επτά βραβεία Tony, συμπεριλαμβανομένου του Καλύτερου Μιούζικαλ.
Δες ένα απόσπασμα ΕΔΩ
Η κινηματογραφική μεταφορά του 2019, ωστόσο, δεν κατάφερε να αναπαράγει την επιτυχία της σκηνής καθώς, όπως είπαμε, η ιδέα ήταν οριακά βλακώδης και μπόρεσε να λειτουργήσει αποκλειστικά λόγω της θεατρικής σύμβασης που ο ρεαλισμός δεν είναι προϋπόθεση ιδιαίτερα στο χώρο του μουσικού θεάτρου. Παρά το εντυπωσιακό καστ και την προηγμένη τεχνολογία που κατάφερε ακόμα και ψηφιακά να αφαιρέσει μετά από τον σάλο που προκλήθηκε τις «ευαίσθητες» pussy-kind-of περιοχές, η ταινία θάφτηκε πατόκορφα για τα οπτικά της εφέ και την εκτέλεσή της. Ο ίδιος ο Λόιντ Βέμπερ χαρακτήρισε την ταινία «γελοία», επισημαίνοντας ότι ο σκηνοθέτης Τομ Χούπερ δεν συνεργάστηκε με κανέναν από την αρχική δημιουργική ομάδα. Μεταξύ μας τώρα, δεν ήταν αυτό το πραγματικό πρόβλημα αλλά, σε κανέναν δεν αρέσει να φεύγει από τον προβολέα της δημοσιότητας με την «ουρά στα σκέλια», οπότε «άλλα «μιάου» να αγαπιόμαστε».
Δες το τρέιλερ της γατίσιας κινηματογραφικής άμβλωσης ΕΔΩ
Starlight Express: Η παράσταση που τους πάει όλους… τραίνο!
Το «Starlight Express», που έκανε πρεμιέρα το 1984, παρουσίαζε μια ιστορία στη φαντασία ενός μικρού παιδιού που παίζει με τα παιχνίδια του όπου τρένα ζωντανεύουν και διαγωνίζονται σε αγώνες ταχύτητας.
Απόσπασμα από τις πρόβες της παράστασης του 1984
Τα βαγόνια υποδύονται ηθοποιοί που φορούν πατίνια, και, χωρίς να απαιτείται δραματουργικά να μπουν σε κάποιο συναίσθημα, κερδίζουν το κοινό με τις ικανότητες τους στις χορογραφίες σε ροδάκια.
Παρά τον αρχικό σκεπτικισμό, η παράσταση σημείωσε επιτυχία, με 7.409 παραστάσεις στο Λονδίνο μέχρι το 2002.
Η πρόσφατη αναβίωση στο Troubadour Wembley Park Theatre ανανέωσε το ενδιαφέρον για το έργο. Η παραγωγή απέσπασε εννέα υποψηφιότητες στα WhatsOnStage Awards του 2025 και κέρδισε επτά βραβεία, συμπεριλαμβανομένου της Καλύτερης Αναβίωσης Μιούζικαλ και του Καλύτερου Επαγγελματικού Ντεμπούτου για τον Jeevan Braich.
Δείτε το τρέιλερ της παράστασης ΕΔΩ
Οι κριτικές επαίνεσαν την ενέργεια και την τεχνική αρτιότητα της παραγωγής, με το Show Score να της αποδίδει βαθμολογία 91% από 855 κριτικές, και τη νέα ηχογράφηση να κυκλοφορία ακόμα και σε βινίλιο. Οι θεατές τη χαρακτήρισαν εκ νέου «μαγευτική», «ευχάριστη» και «κάτι που σου κερδίζει αμέσως την προσοχή», και δεν έχουν άδικο.
Δες απόσπασπα από την τελετή των βραβείων Olivier
Όλες οι επιλογές συντελούν ώστε η ψυχαγωγία να μεγιστοποιηθεί. Σε ένα χώρο που θυμίζει περισσότερο κατασκευασμένη πλατφόρμα για κούρσα ράλι, παρά θεατρική σκηνή, με τρία τουλάχιστον επίπεδα (ίσως και τέσσερα αν συνυπολογίσουμε τον σκηνικό χώρο πίσω από την πλατφόρμα που ανεβοκατεβαίνει), επικρατεί το απολύτως οργανωμένο χάος: ένα πιτσιρίκι που δεν το πιάνει ο ύπνος φαντάζεται ότι ζωντανεύουν τα τραινάκια του. Σε μια παραβολή του μύθου του «Λαγού και της Χελώνας», το ατμοκίνητο θα προσπαθήσει να νικήσει το πετρελαιοκίνητο και το ηλεκτρικό.
Ως αλληγορία πρωτοεπίπεδη, σχολιάζει τη σημασία επιβολής της παράδοσης προς την εξέλιξη, την οποία στιγματίζει ως «κακή», «ύπουλη», «διπρόσωπη», όποιος και αν την εκπροσωπεί, μόνο και όλο για να ενισχυθεί ο μύθος που θέλει νικητή αυτόν που υπερπροσπαθεί (σε εποχές υποχρεωτικού καπιταλισμού και νεποτισμού, γελάνε και οι πέτρες). Το «καίον κάρβουνο» τραίνο παθαίνει «ηλεκτροσόκ» από τον «πετρελαιοκίνητο κινητήρα», σύμβολο του μοντερνισμού. Αυτό όμως είναι δικά μας προβλήματα που σαφέστατα δεν αφορούν γονείς και παιδιά που απολαμβάνουν ένα τσίρκο που τα άγρια θηρία είναι μονάχα η παιδική φαντασία που καθημερινά καταπιέζεται όλο και περισσότερο.
Στολές που διπλασιάζουν τον όγκο τους καθώς μεταμορφώνονουν τους ήρωες σε υπερμεγέθη χέβι-μέταλ έντομα, άνιμε κουρέματα και έντονες βαφές μαλλιών σε παλέτα Άντυ Γουόρχολ, προστατευτικές μπάρες που ανεβοκατεβαίνουν όσο εκτελούνται οι χορογραφημένες κούρσες και ένα παιδάκι που βολοδέρνει πάνω κάτω για να δικαιολογεί τα μισθά του είναι τα θραύσματα μνήμης ενός απολαυστικότατου, ανερμάτιστου χάους, που ενώ ξεχειλίζει από ανοησία, σαν τσιχλόφουσκα για τα μάτια και το μυαλό, σε κάνει να μην θελήσεις στιγμή να το «φτύσεις».
Όταν η δημιουργικότητα υπερβαίνει τις προσδοκίες, ακόμα και η μπούρδα παράγει υπέροχες αναμνήσεις
Οι περιπτώσεις των «Cats» και «Starlight Express» αποδεικνύουν ότι ακόμη και οι πιο απίθανες ιδέες μπορούν να μετατραπούν σε θεατρικά αριστουργήματα. Με όραμα, δημιουργικότητα και επιμονή, ο Άντριου Λόιντ Βέμπερ κατάφερε να μεταμορφώσει δύο φαινομενικά παράτολμες ιδέες σε παγκόσμια φαινόμενα του μουσικού θεάτρου.
Η αναβίωση του «Starlight Express», που επίσης έχει αποτελέσει αντικείμενο σάτιρας στον χώρο του μουσικού θεάματος [ ΔΕΣ ΕΔΩ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ FAMILY GUY – https://www.youtube.com/watch?v=Jb8zvG9TMi8 ], υπογραμμίζει την επιβολή της εμπειρίας, του βιώματος, της συνθήκης, στη μετριότητα. Το συγκεκριμένο ανέβασμα στο West End σε κάνει να αμφισβητείς την κριτική σου σκέψη καθώς το αποτέλεσμα υπερβαίνει τα αντικειμενικά δεδομένα, μεταμορφώνοντας την «κούρσα» αυτή, σε one-way-ticket-to happiness. Πραγματικά, αν βρεθείτε στο Λονδίνο επιλέξτε το! Θα σας μείνει αξέχαστο για όλους αυτούς, και άλλους τόσους λόγους. All Aboard λοιπόν, που λένε και οι φίλοι μας οι Βρετανοί! All-Aboard!
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος