Podcast: Λεξ· κάτι καινούργιο γεννιέται (;)

Η «Σκέψη της Ημέρας» το ομώνυμο καθημερινό ένθετο της εκπομπής «Καθρέφτης» στο Πρώτο Πρόγραμμα 9,1,6 και 105,8, με τον Χρήστο Μιχαηλίδη, σήμερα ανήκει στον Νότη Μαυρουδή, βιρτουόζο της κλασικής κιθάρας και συνθέτη και αφορά στο φαινόμενο «Λεξ».

«Εννοείται, πως οφείλουμε να σταθούμε με προσοχή απέναντι σε εκείνο το ξάφνιασμα της συναυλίας του Λεξ, η οποία συγκέντρωσε 25.000 θεατές δίχως διαφήμιση και ταρατατζούμ, στις 3/7· οι χιλιάδες νέοι που κατέκλυσαν το γήπεδο της Ν. Σμύρνης έστειλαν ηχηρά μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση!
Παρακολουθώ τις πολυποίκιλες αναρτήσεις γύρω από την εντυπωσιακή δημοφιλία του Έλληνα ρ ά π ε ρ, ο οποίος κατάφερε ένα γενναίο ρ ά π ι σ μ α στην καθοδηγούμενη υποστήριξη των ήδη προβεβλημένων ροκάδων, από τα καλλιτεχνικά γραφεία και τους ειδικούς manager της ελληνικής ροκολαϊκοράπ πιάτσας. Ξαφνικά, για όσους ανιχνεύουν τα υπόγεια ρεύματα στη μουσική και στην κοινωνία, εμφανίστηκε ένας σχεδόν άγνωστος, για τους πολλούς, Έλληνας hip hop τυπάς, ο οποίος αναδύθηκε θαρρείς από το πουθενά, αποτεινόμενος προς ένα αποκλειστικά ανήσυχο και ν ε α ν ι κ ό κοινό (πιο νεανικό δεν γίνεται) που ταυτίζεται με τα νοήματα και τα μηνύματα που εκπέμπει η… καινούργια φωνή τού εν δυνάμει επαναστατημένου νεαρόκοσμου, του οποίου τα όνειρα και η δυνατότητα πραγματοποίησής τους περνάει αναγκαστικά (;) μέσα από κοινωνικές ρήξεις, αφού διαφορετικά τα θεωρούν «ανεκπλήρωτα» σύμφωνα με τον οξύ καταγγελτικό λόγο των τραγουδιών τους, γύρω από τα κοινωνικά αιτήματα των καιρών και την βιαιότητα όπως αυτή διαμορφώνεται…

Ο Αλέξης Λαναράς, γνωστός πλέον ως ΛΕΞ (αν το έγραφε με λατινικά γράμματα LEX θα σήμαινε Νόμος = κανόνας δικαιοσύνης), γεννήθηκε το 1984 και, όπως διάβασα, από την ηλικία των 13 χρόνων άρχισε να ανιχνεύει το μουσικό είδος που θα ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία του. Εστίασε το βλέμμα του στα μουσικά ιδιώματα που εκπέμπουν κατά κόρον τα μίντια (πού αλλού;) εγκλωβίζοντας την πλειοψηφία του νεότερου κόσμου στη μονομέρεια των αγγλοσαξονικών μουσικών μορφών και style, χωρίς αυτό να είναι κατ’ ανάγκη αρνητικό· το παγκόσμιο ρεπερτόριο των ροκ ρευμάτων έχει προ πολλού αναδείξει σπουδαία τραγούδια, σεβαστά και αποδεκτά από εκατομμύρια κόσμο και με απίστευτες, μυθικές πωλήσεις, ανοίγοντας μια τεράστια παγκόσμια α γ ο ρ ά.

Ας μην επαναλάβω τα αυτονόητα. Όλα αυτά τα στοιχεία σηματοδοτούν αυτό το είδος «τραγουδιού» που αγγίζει τις νέες γενιές, οι οποίες επικοινωνούν με δικούς τους κώδικες και σήματα· θα προσπαθήσουν και αυτές να απαλλάξουν τον κόσμο από τον στρεβλό και άδικο τρόπο ζωής που έχει επιβληθεί.
Ο ΛΕΞ άκουσα πως έχει αξιόλογους στίχους στα «τραγούδια» του, γι’ αυτό και διάβασα με προσοχή μερικούς απ’ αυτούς. Όντως, οι λέξεις, το περιεχόμενο, τα θέματα, βρίσκονται μέσα στο σοβαρό πλαίσιο του μουσικού είδους που ακολουθεί. Έτσι, διατηρεί το κοινό του επικοινωνιακά. Δεν μπορώ να γνωρίζω κατά πόσο σπουδαίος είναι ή ανανεωτής της ραπ στιχουργικής, διότι είμαι ακατάλληλος πάνω στο συγκεκριμένο θέμα…

Ο λόγος που βάζω εισαγωγικά στη λέξη «τραγούδι» υποδηλώνει την διαφορετική αντίληψη γύρω από το τραγούδι ως έννοια και μουσική φόρμα, έτσι όπως το έχουμε γνωρίσει ως τώρα. Οι αντιλήψεις περί του ελληνικού τραγουδιού, κατά κάποιο τρόπο, οριοθετούνται από την ιστορική του μεσογειακή-βαλκανική- μικρασιατική διαδρομή που ακολούθησε επί αιώνες. Το μουσικό είδος που ακολουθεί ο ΛΕΞ και τα χιπ χοπ γκρουπς, δεν είναι κάτι που πρωτοβλέπουμε. Δεν είναι πρωτάρης…
Θεωρώ πως αυτά τα παρακλάδια της ροκ τέχνης, που ξεκίνησαν και αναπτύχθηκαν από τη δεκαετία του 1950 στην Αμερική και στη Μ. Βρετανία, είναι η πλευρά —η χιπ χοπ και η ραπ εννοώ—άφησαν να διαφανεί συνειδητή πρόθεση ρ ή ξ η ς με διάφορα κοινωνικά στερεότυπα και όχι μόνο!

Ανεξάρτητα από τα εμπορικά παράγωγα και συνοδευτικά ρεύματα όπως αυτά εξελίχθηκαν (με ναρκωτικά-διακίνηση-σεξιστικές και βίαιες συμπεριφορές-βωμολοχίες-καταγραφές του υποκόσμου-«συμμαχίες» με κάθε υπόγειο φωτεινό ή σκοτεινό κοινωνικό ρεύμα, διαφημιστικές υστερίες-μεγαλομανίες-επιδειξιoμανίες-αυτοκτονίες-απίστευτο πλούτο κλπ.), η σούμα του χρονικού διαστήματος από τις οχτώ δεκαετίες της ροκ ιστορίας και τις έξι δεκαετίες ραπ, εξάγει το συμπέρασμα πως ένα μέρος της, είναι α ν α μ φ ι σ β ή τ η τ α μια μορφή π ο λ ι τ ι κ ή ς Τέχνης με δικούς της κανόνες που απλώθηκε σε όλο τον πλανήτη…

Η περίπτωση του ΛΕΞ κρίνεται αισιόδοξη! Η κοσμοσυρροή, η λαοθάλασσα σε μεγάλους χώρους είναι πλέον μια συνήθεια η οποία έχει κατακτηθεί από πολλούς καλλιτέχνες· εκείνο όμως που εντυπωσίασε ήταν η αποδοχή ενός νεανικού κοινού προς έναν μουσικό που δεν είναι «φιρμάτος», «πρώτο όνομα», «γκλάμορους», «ιδιαίτερος», «ελαφρολαϊκός», του… συστήματος μιας ανούσιας μόδας, κλπ.
Ποιος ξέρει; Το περιεχόμενο των τραγουδιών του, σίγουρα παίζει εξέχοντα ρόλο· αλλά και οι ηλεκτρονικές πλατφόρμες που είναι ο νέος επικοινωνιακός τρόπος να παρακάμπτει κανείς τους παλαιούς τρόπους διαφήμισης. Αποδεικνύεται πως το διαδίκτυο, σήμερα, δημιουργεί έναν κώδικα, ο οποίος φέρνει πιο κοντά τον κόσμο με τον καλλιτέχνη».