Ν. Αλιβιζάτος – Επέτειος στρατιωτικού πραξικοπήματος: Δεν υπάρχει δίκαιο επί δικτατορίας (audio)

Ο Νίκος Αλιβιζάτος, Ομότιμος Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Αθηνών και πρώην υπουργός, μίλησε στους Ανδρέα Παπασταματίου και Στεφανία Χαρίτου («Απολύτως Σχετικό») με αφορμή την σημερινή επέτειο του στρατιωτικού πραξικοπήματος, που οδήγησε στην δικτατορία των συνταγματαρχών, συνδέοντας το χθες με το σήμερα.
Ο κ. Αλιβιζάτος, εκκινώντας από το σήμερα, υπογράμμισε πως «όλη η προσπάθεια μειώσεως του χρέους των τελευταίων ετών πάει στον αέρα» και είπε πως το θέμα είναι πως θα αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα, αναγνωρίζοντας βέβαια την ιδιαιτερότητα των συνθηκών, καθώς πρόκειται για μια κρίση ευρωπαϊκή και παγκόσμια.

Στο ερώτημα πως προέκυψε η Χούντα, ο κ. Αλιβιζάτος είπε πως «η δικτατορική επταετία είναι η κορύφωση της προηγούμενης περιόδου» και χαρακτήρισε παράδοξο, το γεγονός ότι η δικτατορία δεν επιβλήθηκε μετά το τέλος του εμφυλίου, αλλά με 20 χρόνια καθυστέρηση.
Μεταφέροντας την δική του βιωματική εμπειρία, ο τότε τελειόφοιτος μαθητής Νίκος Αλιβιζάτος, χαρακτήρισε ως μεγάλο σοκ, πως ο καλύτερος τότε μαθητής στο φροντιστήριο δεν μπήκε στην Νομική γιατί είχε κομμουνιστή θείο, καθώς για να δώσεις εισαγωγικές έβγαινε ένα πιστοποιητικό, που έστελνε η αστυνομία στην κεντρική επιτροπή εισαγωγικών εξετάσεων.
« Όταν βλέπεις τον άλλο, το μεγάλο ταλέντο της τάξης να κόβεται επειδή είχε ένα θείο εκεί σε πιάνει ένα αίσθημα απίθανης αδικίας» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Αλιβιζάτος, που διευκρίνισε πως αυτό ίσχυε σε όλα τα επίπεδα.
«Δεν υπάρχει δίκαιο επί δικτατορίας» τόνισε ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου, ενώ αναφερόμενος στα κοινωνικά και πολιτικά αιτήματα που γεννήθηκαν μετά την μεταπολίτευση είπε χαρακτηριστικά πως «το ΠΑΣΟΚ του ΄81 είναι πολύ πιο ριζοσπαστικό απ’ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ το ’15».
Ο κ. Αλιβιζάτος σχολίασε το σημερινό σύνθημα «Μένουμε Χούντα», εκτιμώντας πως αυτά είναι αστεία πράγματα και κατέληξε λέγοντας ότι σε μια δημόσια συζήτηση «θα προσπαθούσα να βρω με τους φοιτητές μου μια απάντηση στο ερώτημα πως τα καταφέραμε τόσο καλά αυτή την περίοδο», εξηγώντας πως η υποδομή κουλτούρας και θεσμικής πρακτικής, που γεννήθηκε με την μεταπολίτευση και καλλιεργήθηκε σταδιακά «οδήγησε στην σύμπνοια, που υπήρξε αυτή την περίοδο».

Πηγή: Πρώτο Πρόγραμμα