Μελέτη: Οι επιρρεπείς στο αλκοόλ δεν «χειρίζονται το ποτό τους»

Είναι λανθασμένη η άποψη ότι οι βαρείς πότες μπορούν να «κρατήσουν το ποτό τους», σύμφωνα με μια νέα μελέτη.

Αντίθετα, τα άτομα με αλκοολική διαταραχή – αυτό που παλαιότερα ονομαζόταν αλκοολισμός – παρουσίαζαν σημαντική έκπτωση σε γνωστικά και κινητικά τεστ έως και τρεις ώρες μετά την κατάποση ενός αλκοολούχου ποτού που είχε σχεδιαστεί για να μιμείται τις τυπικές τους συνήθειες.

«Φαίνεται να υπάρχει μια δημοφιλής αντίληψη ότι οι έμπειροι πότες μπορούν να χειριστούν το ποτό τους – σαν δύο καουμπόηδες σε ένα μπαρ σε διαγωνισμό κατανάλωσης αλκοόλ, και ότι έχουν κάποια δύναμη μάτσο για να πάρουν τόσο πολύ αλκοόλ και να το χειριστούν», δήλωσε ο ερευνητής της μελέτης Νέιθαν Ντιντιέ, ερευνητικός αναλυτής στο Εργαστήριο Έρευνας Κλινικών Εξαρτήσεων του Πανεπιστημίου του Σικάγο.

Η ιδέα ότι ένα άτομο μπορεί να γίνει ανεκτικό στο αλκοόλ σε υψηλότερες εκθέσεις βρίσκεται «παντού, σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στις ταινίες, σε ό,τι θέλετε», δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης Αντρέα Κινγκ, καθηγήτρια ψυχιατρικής και νευροεπιστήμης της συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο.

«Η μελέτη μας βρήκε κάποιο βαθμό υποστήριξης για την αύξηση της ανοχής», δήλωσε η Κινγκ, η οποία ειδικεύεται στην έρευνα για την αποκατάσταση από το αλκοόλ, «αλλά εξαρτάται πραγματικά από το πόσο αλκοόλ καταναλώνεται, πόσο γρήγορα και πόσος χρόνος έχει περάσει από την κατανάλωση».

Το εύρημα αυτό είναι σημαντικό, δήλωσε η Κινγκ, δεδομένου ότι «μόνο το 10% περίπου των ατόμων με διαταραχή χρήσης αλκοόλ υποβάλλεται σε θεραπεία και η κραιπάλη – «μεγάλο μεθύσι», είναι σε άνοδο – δηλαδή η κατανάλωση πέντε ή περισσότερων ποτών για έναν άνδρα ή τεσσάρων ή περισσότερων για μια γυναίκα μέσα στις πρώτες δύο ώρες από την κατανάλωση αλκοόλ».

Κάποιοι υπερβαίνουν τη βασική κραιπάλη, προβαίνοντας σε αυτό που αποκαλείται «υψηλής έντασης κατανάλωση αλκοόλ». Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο για την Κατάχρηση Αλκοόλ και τον Αλκοολισμό, αυτό το μοτίβο κατανάλωσης ορίζεται ως η κατανάλωση αλκοόλ σε διπλάσια επίπεδα από την κραιπάλη.

«Αυτό το επικίνδυνο μοτίβο κατανάλωσης σημαίνει 8 ή περισσότερα ποτά για τις γυναίκες και 10 ή περισσότερα ποτά για τους άνδρες σε μία περίσταση», σημειώνει το ινστιτούτο στον ιστότοπό του.

Οι πότες διαφόρων τύπων

Η μελέτη που δημοσιεύθηκε την Κυριακή στο περιοδικό “Αλκοόλ: Κλινική και Πειραματική Έρευνα». Ανέλυσε τρεις τύπους νεαρών ενήλικων πότων, οι περισσότεροι στην ηλικία των 20 ετών, οι οποίοι συμμετείχαν στο πρόγραμμα του Chicago Social Drinking Project, μια συνεχιζόμενη ερευνητική μελέτη που ξεκίνησε από τη Κινγκ το 2004. Οι 397 συμμετέχοντες περιλάμβαναν ελαφρούς πότες, βαριούς κοινωνικούς πότες και όσους είχαν διαταραχή κατάχρησης αλκοόλ.

Ως ελαφροί πότες ορίστηκαν τα άτομα που πίνουν έως έξι «κανονικά» ποτά την εβδομάδα, αλλά δεν κάνουν κραιπάλες, δήλωσε η Κινγκ. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένα τυπικό ποτό είναι περίπου 14 γραμμάρια καθαρού αλκοόλ, το οποίο διαφέρει ανάλογα με το είδος του ποτού ενηλίκων που καταναλώνετε.

Οι μέτριοι πότες δεν προστέθηκαν στη μελέτη, δήλωσε η Κινγκ, για να γίνει σαφής σύγκριση μεταξύ των επιπτώσεων της ελαφριάς και της βαριάς κατανάλωσης αλκοόλ: «Οι άνθρωποι μπορεί να επικαλύπτονται και δεν θέλαμε να μπερδέψουμε τη διάκριση», είπε.

Η δεύτερη ομάδα της μελέτης ήταν οι βαρείς κοινωνικοί πότες, οι οποίοι ορίστηκαν ως εκείνοι που έπιναν τουλάχιστον 10 ποτά την εβδομάδα και έπιναν αλκοόλ μία έως πέντε φορές το μήνα.

Η τρίτη ομάδα περιλάμβανε τους πότες που πληρούσαν τα κριτήρια για διαταραχή χρήσης αλκοόλ – 28 ή περισσότερα ποτά την εβδομάδα για τους άνδρες και 21 για τις γυναίκες – και οι οποίοι συχνά έπιναν τουλάχιστον δέκα ή περισσότερες ημέρες σε ένα μήνα.

«Στην καθημερινή τους ζωή, αυτή η ομάδα κατανάλωνε κατά μέσο όρο 38,7 ποτά την εβδομάδα, σε σύγκριση με 2,5 ποτά την εβδομάδα για τους ελαφρούς πότες και περίπου 20 ποτά για τους βαρείς πότες», δήλωσε η Κινγκ.

Τα άτομα αυτής της ομάδας έπρεπε επίσης να πληρούν και άλλα κριτήρια για διαταραχή χρήσης αλκοόλ, όπως το να μην μπορούν να μειώσουν τη χρήση, να πίνουν ακόμη και όταν αυτό προκαλούσε προβλήματα με την οικογένεια και τους φίλους τους και να μπαίνουν σε καταστάσεις όπου οι ίδιοι ή άλλοι θα μπορούσαν να πάθουν κακό.

Ένα μόνο ποτό ισοδυναμούσε με έως και 5 ποτά

Τα άτομα και στις τρεις ομάδες δοκιμάστηκαν σε δύο διαφορετικές χρονικές στιγμές: μία φορά με αλκοόλ, και μία άλλη με ένα εικονικό σκεύασμα σχεδιασμένο να μιμείται το αλκοόλ. Κάθε φορά όμως οι συμμετέχοντες στη μελέτη ενημερώνονταν ότι μπορεί να λάβουν ένα διεγερτικό, ένα κατασταλτικό, αλκοόλ ή εικονικό σκεύασμα.

Πριν από την κατανάλωση και σε διάφορα χρονικά διαστήματα μετά την κατάποση του ποτού, εξετάστηκαν τα επίπεδα αλκοόλ. Σε διαστήματα 30 έως 180 λεπτών, οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν πόσο επηρεασμένοι αισθάνονταν σε μια κλίμακα από «καθόλου» έως «εξαιρετικά».

Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν επίσης δύο εργασίες γνωστικής απόδοσης πριν από την κατανάλωση αλκοόλ και σε κάθε ημίωρο διάστημα: Το ένα ήταν μια λεπτή κινητική εργασία στην οποία οι συμμετέχοντες στη μελέτη βαθμολογήθηκαν για το πόσο γρήγορα μπορούσαν να βάλουν μανταλάκια σε τρύπες- το άλλο ήταν μια εργασία με μολύβι και χαρτί που σχεδιάστηκε για να ελέγξει τις γνωστικές δεξιότητες.

Παρατηρήθηκε κάποια ανοχή

Αρχικά, η μελέτη υποστήριξε την άποψη ότι οι βαριά πότες μπορούν να διαχειριστούν μεγαλύτερες δόσεις χωρίς βλάβη. Στα 30 λεπτά, τόσο οι βαριοί πότες όσο και εκείνοι με διαταραχή χρήσης αλκοόλ δεν είχαν κανένα πρόβλημα με το γνωστικό τεστ, ενώ οι ελαφρύτεροι πότες ένιωθαν ναρκωμένοι και κουρασμένοι, δήλωσε η Κινγκ. Ούτε οι βαριοί πότες ούτε εκείνοι με διαταραχή κατάχρησης αλκοόλ αισθάνθηκαν μειωμένη όταν ρωτήθηκαν.

Ωστόσο, και οι δύο αυτές ομάδες τα πήγαν εξίσου άσχημα στο έργο της τοποθέτησης ξύλινων τεμαχίων σε τρύπες, ειδικά στο 30λεπτο. «Παρατηρήσαμε ότι στα 30 λεπτά μετά την κατανάλωση αλκοόλ, όλες οι ομάδες ήταν εξίσου εξασθενημένες», δήλωσε ο Ντιντιέ.

Παρόλο που το αλκοολούχο ποτό που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη ήταν αρκετό για να ξεπεράσουν όλοι οι συμμετέχοντες το νόμιμο όριο, οι άνθρωποι με διαταραχή χρήσης αλκοόλ πίνουν πολύ πιο πολύ και πιο γρήγορα, δήλωσε η Κινγκ.

Για να δουν αν τα άτομα με τη διαταραχή θα επηρεάζονταν σε υψηλότερα επίπεδα αλκοόλ που μιμούνταν περισσότερο την τυπική τους πρόσληψη, οι ερευνητές έδωσαν σε 60 συμμετέχοντες που είχαν διαταραχή χρήσης αλκοόλ άλλο ένα ποτό. Το ποτό αυτό περιείχε ένα επίπεδο αλκοόλ 190 βαθμών αλκοόλ που ισοδυναμούσε με επτά έως οκτώ τυπικά ποτά.

Στην υψηλότερη δόση, τα άτομα με διαταραχή της χρήσης αλκοόλ είχαν 50% περισσότερες διανοητικές και κινητικές διαταραχές από ό,τι είχαν μετά τη λήψη της χαμηλότερης δόσης, σύμφωνα με τη μελέτη. Επιπλέον, δεν επανήλθαν πλήρως στο βασικό επίπεδο απόδοσης μετά από τρεις ώρες.

«Αυτό που κάνει αυτή η μελέτη είναι να θέσει στο προσκήνιο τους περιορισμούς της ανοχής», δήλωσε ο Ντιντιέ. «Ακόμα και αν έχετε μεγάλη εμπειρία στην κατανάλωση αλκοόλ, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είστε εξασθενημένοι. Αυτό είναι ένα σημαντικό συμπέρασμα».

Πηγή: CNN