Μελέτη αποκαλύπτει πώς ακριβώς επιδρά η μελαγχολική μουσική όταν υποφέρουμε από ερωτική απογοήτευση

Η τέχνη γίνεται ένα εργαλείο ρύθμισης των συναισθημάτων, προσαρμοσμένο στη φύση του πόνου. Όταν αντιμετωπίζουμε έναν ερωτικό πόνο, το να ακούμε μια συγκινητική μπαλάντα δεν είναι σημάδι αδυναμίας. Είναι ένας ενστικτώδης και αποτελεσματικός τρόπος για να γιατρέψουμε μια πληγωμένη καρδιά
Σύνοψη
  • Οι ερευνητές συγκρίνουν τη μελαγχολική μουσική με έναν «ενσυναίσθητο φίλο» που είναι ικανός να κατανοεί χωρίς να κρίνει
  • Το άτομο αντί να αποφεύγει τον πόνο, μαθαίνει να τον αποδέχεται, να τον ονομάζει και, σταδιακά, να τον ξεπερνά

Μετά από ένα χωρισμό, το να ακούει κανείς μελαγχολική μουσική μπορεί να φαίνεται παράδοξο, επισημαίνει σε άρθρο της στο Psychologies.com, η Isabelle Thibaud.

Γιατί όμως, να επιδιώκει κανείς εθελοντικά να παρατείνει τον πόνο του;

Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Consumer Research, αυτή η επιλογή ανταποκρίνεται σε μια βαθιά ανάγκη: την ανάγκη να βρει κανείς μια μορφή συναισθηματικής συντροφιάς όταν η μοναξιά γίνεται πολύ βαριά. Οι ερευνητές εξηγούν ότι αυτές οι αισθητικές εμπειρίες λειτουργούν ως προσωρινό υποκατάστατο των χαμένων συναισθηματικών δεσμών

Όταν ο πόνος αναζητά απήχηση

Η μελέτη δείχνει ότι όταν αντιμετωπίζουν μια απώλεια σε μια σχέση, όπως ένας χωρισμός, τα άτομα προτιμούν μελαγχολική μουσική ή ταινίες, ενώ σε περίπτωση απώλειας που δεν έχει προσωπική σχέση – όπως η αποτυχία σε έναν διαγωνισμό – αναζητούν μάλλον χαρούμενα περιεχόμενα για να διασκεδάσουν. Με άλλα λόγια, όταν αισθάνεται συναισθηματική έλλειψη, η ανθρώπινη καρδιά προτιμά να βρει έναν συναισθηματικό καθρέφτη παρά μια απόσπαση της προσοχής. Η θλίψη που μοιράζεται ένα τραγούδι λειτουργεί τότε ως ένα χέρι που τείνει, προσφέροντας μια μορφή παρηγοριάς.

Μια λειτουργία συναισθηματικής ενσυναίσθησης

Οι ερευνητές συγκρίνουν τη μελαγχολική μουσική με έναν «ενσυναίσθητο φίλο» που είναι ικανός να κατανοεί χωρίς να κρίνει. Ακούγοντας μια μελαγχολική φωνή ή βυθιζόμενοι σε μια δραματική ταινία, νιώθουμε λιγότερο μόνοι στον πόνο μας. Αυτή η συναισθηματική εγγύτητα ευνοεί επίσης μια καλύτερη αποδοχή των συναισθημάτων μας. Αντί να αποφεύγει τον πόνο, το άτομο μαθαίνει να τον αποδέχεται, να τον ονομάζει και, σταδιακά, να τον ξεπερνά.

Όταν η τέχνη απαλύνει τις πληγές της καρδιάς

Αυτός ο μηχανισμός δεν περιορίζεται στη θλίψη. Η μελέτη δείχνει επίσης ότι η απογοήτευση μπορεί να οδηγήσει στην προτίμηση για θυμωμένη μουσική, ενώ οι απρόσωπες αναποδιές ωθούν προς πιο ελαφριά κομμάτια. Η τέχνη γίνεται έτσι ένα εργαλείο ρύθμισης των συναισθημάτων, προσαρμοσμένο στη φύση του πόνου. Όταν αντιμετωπίζουμε έναν ερωτικό πόνο, το να ακούμε μια συγκινητική μπαλάντα δεν είναι σημάδι αδυναμίας. Είναι ένας ενστικτώδης και αποτελεσματικός τρόπος για να γιατρέψουμε μια πληγωμένη καρδιά.

Πηγή: Psychologies.com, Ce que la musique triste fait exactement à votre cœur quand vous souffrez d’un chagrin d’amour, selon la science

Μετάφραση – Επιμέλεια: Νικόλ Παπαδοπούλου 

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber

Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος