“Llorando” από εμάς για τη μούσα του Ντέιβιντ Λιντς Rebekah del Rio

Ο Ιούνιος έχει και άλλες άσχημες ειδήσεις. Λίγες μόλις μέρες μετα από τον εκποίηση μέρους του προσωπικού αρχείου και υλικού του Ντέιβιντ Λιντς από γνωστό οίκο δημοπρασιών, η μούσα του που μας έκανε να κλάψουμε στο Mulholland Drive πήγε να τον συναντήσει στη διάσταση που ο τρόμος, το δράμα και ο σουρεαλισμός μάλλον έχουν πιο ουσιαστική νοηματοδότηση.

Η ζωή και η καριέρα της Rebekah del Rio

Η Rebekah del Rio γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου 1967 στο Chula Vista της Καλιφόρνια, από οικογένεια με μεξικάνικές, ιταλικές και σεφαραδίτικες ρίζες. Από μικρή έδειξε αγάπη στη μουσική. Τραγούδησε country στα πρώτα της βήματα, είδος που δεν την ενέπνεε τα μεταγενεστερα χρόνια.

Πρώτη αναγνώριση
Το πρώτο της μουσικό επίτευγμα ήταν το 1994 με το τραγούδι “Nobody’s Angel”, που έγινε Νο 2 στις Κάτω Χώρες . Αυτό άνοιξε τον δρόμο να δουλέψει ως τραγουδίστρια και στιχουργός σε soundtracks, όπως τα “Αμαρτωλή Πόλη” (Sin City), “Man on Fire” και άλλα.

Η «μαγική σύμπτωση» με τον David Lynch

Το σημείο-κλειδί στην πορεία της συνέβη όταν μετακόμισε στο Nashville και μετέφρασε στα ισπανικά την κλασική μπαλάντα “Crying” του Roy Orbison—γεννώντας το βαθιά συναισθηματικό “Llorando”. Σε μια συνάντηση με τον Lynch στο στούντιό του, πρότεινε να τραγουδήσει ακαπέλα. Ο Lynch κατέγραψε την πρώτη της εκτέλεση, και η φωνή της, ακατέργαστη και πηγαία, τον συγκίνησε βαθιά. Έκτοτε θέλησε να ενσωματώσει αυτή τη στιγμή στο “Οδός Μαλχόλαντ” (Mulholland Drive).

Πάνω στη σκηνή του Club Silencio, το εμβληματικό μέρος της ταινίας, την εμφανίζει ως «La Llorona de Los Angeles». Η συγκλονιστική ερμηνεία της κορυφώνεται όταν λιποθυμά, ενώ η μουσική συνεχίζει να αντηχεί – μια συμβολική απόδοση της εξαφάνισης αλλά και της αιώνιας παρουσίας της ψυχής στο απόλυτο δάκρυ .

Έμπνευση, θλίψη και συναισθηματικό βάρος

Σε συνέντευξη της Guardian το 2022, η Rebekah παραδέχεται πως η φωνή της «ανήκει στη θλίψη», έχοντας βιώσει απώλεια παιδιού, φτώχεια και κοινωνική αβεβαιότητα. Ο Lynch και το κοινό βλέπουν τη φωνή της σαν «αδύνατη», σαν ήχος που αγγίζει κάτι αρχέγονο.

Η διαχρονική σχέση της με τον Lynch

Η σχέση της με τον Lynch δεν τελείωσε στο Mulholland Drive.

Το 2011 τραγούδησε “No Stars” σε συνεργασία με τον Lynch και τον John Neff, στο “Twin Peaks – The Return”, συνοδεία του Moby.

Εμφανίστηκε επίσης στη σειρά “Rabbits” και συμμετείχε σε μουσικά αφιερώματα του Lynch, όπως το Festival of Disruption.

Ήταν, για δεκαετίες, διακριτική αλλά σταθερή πηγή έμπνευσης του δημιουργού, το μουσικό alter ego αυτού του ονειρικού, σκοτεινού σύμπαντος.

Η «αναχώρηση» και η λήξη μιας εποχής

Η Rebekah απεβίωσε στις 23 Ιουνίου 2025, σε ηλικία 57 ετών, στο σπίτι της στο Los Angeles. Η τυπική ανακοίνωση ήρθε τη Δευτέρα, προσθέτοντας μια νέα «βουβή νότα» στο τέλος αυτού του ονειρικού μουσικού κύκλου.

Η απώλειά της δεν έρχεται μόνη της. Πολλοί στο Reddit έκφρασαν θλίψη τους: «έφυγες τόσο νέα», «Μακάρι να ήταν ψέμα.».

Η χαμένη της παρουσία σηματοδοτεί τη ρεαλιστική πτώση μιας εποχής θλίψης και μαγείας στον κόσμο του Lynch.

Με τον θάνατό της, πολλά από τα μουσικά γεφύρια ανάμεσα στα έργα του Lynch σβήνουν μαζί της, μια ήσυχη αλλά συνταρακτική απώλεια στον κόσμο της κινηματογραφικής τέχνης.

Επανέκδοση & προβολή στην Ελλάδα

Τον Ιούνιο του 2025, κυκλοφόρησε σε ειδική, ανακατεστραμένη ψηφιακή κόπια το Mulholland Drive (από 35 mm φιλμ). Αυτή προβάλλεται και στην Ελλάδα, στα πλαίσια ενός κινηματογραφικού αφιερώματος στον Lynch.

Η προβολή περιλαμβάνει επίσης Q&A sessions με τον δικό της κύκλο και προβολή της σκηνής Club Silencio, τιμής ένεκεν στη Rebekah. Έτσι, το κοινό έχει τώρα την ευκαιρία να ξαναζήσει ζωντανά τη στιγμή που η φωνή της γέμισε τη σιωπή με το ανέφικτο δάκρυ.

Ένα τέλος, αλλά και μια νέα σιωπή

Η ιστορία της Rebekah del Rio είναι η απόλυτη μουσική μετουσίωση του Lynch: μια φωνή που ξεπερνά την πραγματικότητα, δημιουργεί όνειρα και αφήνει πίσω της ένα σημείο στίξης στην αφήγηση της τέχνης.

Στην Ελλάδα, είδαμε τη «La Llorona» να ζωντανεύει σε κύκλους χωρίς banda, κι εφεξής η απουσία της θα αντηχεί με μια εξίσου ισχυρή σιωπή.

Σήμερα κλαίμε — όπως και στην ταινία, στο τέλος κάθε ονείρου που φεύγει — αλλά και τιμούμε τον ήχο, τον χρόνο που μοιραστήκαμε. Και όπως λέει η ίδια μέσα από τη φωνή της: “No stars… pero ya no hay estrellas”.

Δείτε το “Llorando” από το “Mulholland Drive”

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber

Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος