Κουτσούμπας: Οι παροχές της κυβέρνησης είναι «αδειανό πουκάμισο»

Ολομέτωπη επίθεση στην κυβέρνηση, παρουσιάζοντας παράλληλα τις προτάσεις του ΚΚΕ, εξαπέλυσε το απόγευμα της Πέμπτης (11/09) ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρης Κουτσούμπας, στο πλαίσιο της επίσκεψης του στη ΔΕΘ.

Σχολιάζοντας αρχικά τα μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από τη Θεσσαλονίκη, σχολίασε χαρακτηριστικά: «Ο πρωθυπουργός εξήγγειλε μια σειρά από παροχές και “μεταρρυθμίσεις” προς όφελος ουσιαστικά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, συγκεκριμένα των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των ενεργειακών ομίλων, με ιδιαίτερες -και όχι τυχαία- αναφορές στα κονδύλια που θα κατευθυνθούν στους ΝΑΤΟϊκούς στρατιωτικούς εξοπλισμούς και στην πολεμική οικονομία, κάτι που, άλλωστε, αποτελεί στρατηγική επιλογή ολόκληρης της ΕΕ».

«Σε αυτές τις συνθήκες, θα ήταν φαιδροί, αν δεν ήταν επικίνδυνοι οι πανηγυρισμοί του κ. Μητσοτάκη για – προσέξτε – “επιβεβαίωση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων”, από το γεγονός ότι αμερικάνικοι ενεργειακοί κολοσσοί διεκδικούν να “βάλουν στο χέρι” τον υποθαλάσσιο πλούτο νότια της Κρήτης και της Πελοποννήσου. Αλήθεια, από πότε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας επιβεβαιώνονται ή ακυρώνονται από τις επιχειρηματικές προθέσεις του κάθε μονοπωλίου; Και τι θα πει ο κ. Μητσοτάκης αν αύριο, το ίδιο ή ένα άλλο αμερικάνικο μονοπώλιο, υπογράψει, για παράδειγμα, μια συμφωνία με τη Λιβύη στη βάση του απαράδεκτου τουρκολυβικού μνημονίου;», πρόσθεσε για την αμερικανική Chevron. 

«Κανένα περιθώριο για αναμονή»

«Ταυτόχρονα, όσα παρουσιάζονται ως “παροχές” προς τον λαό και τη νεολαία, αποτελούν είτε μια ελάχιστη επιστροφή από την τεράστια φοροληστεία που δημιουργεί τα θηριώδη υπερπλεονάσματα, είτε “αδειανό πουκάμισο”, με την έννοια ότι δεν αφορούν παρά ελάχιστους ανθρώπους πραγματικούς, και όχι δημιουργήματα της “Τεχνητής Νοημοσύνης” από τον κ. Μητσοτάκη», σημείωσε χαρακτηριστικά. 

«Σήμερα λοιπόν, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αναμονή. Ούτε μέχρι το 2027 που λέει ο Πρωθυπουργός ότι θα γίνει το “ταμείο” για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης, ούτε μέχρι να ετοιμαστούν οι διάφορες δήθεν “εναλλακτικές” λύσεις που μαγειρεύει το σύστημα, για να αλλάξει μόνο τα ρούχα του ο Μανωλιός και να τα βάλει αλλιώς. Η αλήθεια είναι ότι τις όποιες “φοροελαφρύνσεις” εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, τις έχει προεισπράξει η κυβέρνηση, δυο και τρεις φορές: Με τους άδικους άμεσους και κυρίως έμμεσους φόρους, που δεν αντισταθμίζουν ούτε στο ελάχιστο, τα ασήκωτα βάρη της ακρίβειας, των δαπανών για την Υγεία και τη μόρφωση των παιδιών, τα ενοίκια και τα στεγαστικά δάνεια», πρόσθεσε. 

«Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: Πάνω από 40 δισ. ευρώ είναι τα φορολογικά έσοδα του κράτους μόνο στο πρώτο 7μηνο του 2025 και θα ξεπεράσουν τα 70 στο σύνολο του έτους. Την ίδια περίοδο, το πρωτογενές πλεόνασμα εκτοξεύθηκε στα 7,96 δισ. ευρώ, έναντι στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,6 δισ. ευρώ. Δηλαδή, σημειώθηκε και πλεόνασμα του πλεονάσματος, το οποίο ξεπερνά τα 4 δισ. ευρώ! Από αυτά η κυβέρνηση “επιστρέφει” στα νοικοκυριά το 1,7 δισ. και μάλιστα η επιστροφή είναι μεγαλύτερη για όσους έχουν σχετικά μεγαλύτερα εισοδήματα», εξήγησε ακολούθως ο Κουτσούμπας. 

«Αυτή όμως είναι πάλι η μισή εικόνα. Η άλλη μισή έχει να κάνει με το ποιοι πληρώνουν τα φορολογικά έσοδα και ποιοι εισπράττουν τις κρατικές δαπάνες! Οι έμμεσοι φόροι, όπως είναι ο ΦΠΑ, οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης κλπ, ξεπερνούν κάθε χρόνο το 60% των συνολικών φορολογικών εσόδων την τελευταία δεκαετία. Πρόκειται για τους πιο άδικους και αντιλαϊκούς φόρους, αφού επιβαρύνουν εξίσου τον άνεργο και τον εφοπλιστή, όταν αγοράζουν ένα προϊόν. Αυτοί οι φόροι μάλιστα, αυξάνονται αναλογικά, ακολουθώντας την αύξηση των τιμών λόγω πληθωρισμού. Τα πρόσθετα έσοδα από ΦΠΑ, δεν οφείλονται τόσο στην ανάπτυξη, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, όσο στον σωρευτικό πληθωρισμό της τελευταίας εξαετίας, και προσεγγίζουν τα 3 δισ. ευρώ», πρόσθεσε. 

Αυτό που ζητούν τα εργατικά συνδικάτα και έχει προτείνει το ΚΚΕ είναι:

• Η άμεση κατάργηση των έμμεσων φόρων σε βασικά καταναλωτικά προϊόντα, καύσιμα και Ενέργεια,
• Η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ,
• Η κατοχύρωση αφορολόγητου ορίου στα 12.000 ευρώ,
• Η αλλαγή-τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, με ουσιαστική αύξηση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Ολόκληρη η ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα

Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι,

Πριν λίγες μέρες, σε αυτήν εδώ την αίθουσα, έγιναν τα αποκαλυπτήρια του περιβόητου πακέτου μέτρων, για το οποίο η κυβέρνηση έστρωνε το έδαφος και καλλιεργούσε ψεύτικες προσδοκίες στον λαό εδώ και μήνες.

Παρά τις τυμπανοκρουσίες και το τηλεοπτικό θέαμα, αυτό που αποδείχθηκε τελικά, ήταν αυτό για το οποίο προειδοποιούσε το ΚΚΕ, ενημερώνοντας έγκαιρα και υπεύθυνα τον λαό.

Ο Πρωθυπουργός εξήγγειλε μια σειρά από παροχές και “μεταρρυθμίσεις” προς όφελος ουσιαστικά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, συγκεκριμένα των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των ενεργειακών ομίλων, με ιδιαίτερες -και όχι τυχαία- αναφορές στα κονδύλια που θα κατευθυνθούν στους ΝΑΤΟϊκούς στρατιωτικούς εξοπλισμούς και στην πολεμική οικονομία, κάτι που, άλλωστε, αποτελεί στρατηγική επιλογή ολόκληρης της ΕΕ.

Μόνο οι χθεσινές εξελίξεις, με τα πολεμικά ανακοινωθέντα των ευρω-ΝΑΤΟϊκών με αφορμή της καταγγελίες της Πολωνίας για παραβίαση του εναέριου χώρου της από τη Ρωσία και με το Κατάρ να γίνεται η 5η χώρα, εκτός από την Παλαιστίνη, στην οποία επιτίθεται και βομβαρδίζει το κράτος – δολοφόνος του Ισραήλ μέσα στο 2025, κάνουν φανερό ότι το βέλος των εξελίξεων δείχνει προς την κατεύθυνση της όξυνσης, παρά τον εφησυχασμό που πάσχιζαν να καλλιεργήσουν διάφοροι.

Σε αυτές τις συνθήκες, θα ήταν φαιδροί, αν δεν ήταν επικίνδυνοι οι πανηγυρισμοί του κ. Μητσοτάκη για – προσέξτε – “επιβεβαίωση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων”, από το γεγονός ότι αμερικάνικοι ενεργειακοί κολοσσοί διεκδικούν να “βάλουν στο χέρι” τον υποθαλάσσιο πλούτο νότια της Κρήτης και της Πελοποννήσου.

Αλήθεια, από πότε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας επιβεβαιώνονται ή ακυρώνονται από τις επιχειρηματικές προθέσεις του κάθε μονοπωλίου;

Και τι θα πει ο κ. Μητσοτάκης αν αύριο, το ίδιο ή ένα άλλο αμερικάνικο μονοπώλιο, υπογράψει, για παράδειγμα, μια συμφωνία με τη Λιβύη στη βάση του απαράδεκτου τουρκολυβικού μνημονίου;

Να γιατί το ΚΚΕ λέει στον λαό να μην δίνει καμία αξία σε αυτούς τους πανηγυρισμούς. Θα διαψευσθούν κι αυτοί πολύ σύντομα, όπως έχει γίνει αρκετές φορές μέχρι τώρα στο πρόσφατο παρελθόν.

Παρά την προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη και του επιτελείου του, να κάνουν το άσπρο-μαύρο, η ζυγαριά για τον λαό γέρνει προς την πλευρά τής ακόμα μεγαλύτερης επιδείνωσης της θέσης του το επόμενο διάστημα. Και μάλιστα, σε συνθήκες αύξησης του ΑΕΠ, αφού αυτές ακριβώς οι μεταρρυθμίσεις, οι οποίες δίνουν τα “επενδυτικά κίνητρα” στο μεγάλο κεφάλαιο, για τον ίδιο σημαίνουν νέες θυσίες, νέο χτύπημα στα δικαιώματά του. Με πιο εμβληματικό παράδειγμα, το νομοσχέδιο για την καθιέρωση της 13ωρης εργασίας, που βρίσκεται ήδη στη δημόσια διαβούλευση.

Ταυτόχρονα, όσα παρουσιάζονται ως “παροχές” προς τον λαό και τη νεολαία, αποτελούν είτε μια ελάχιστη επιστροφή από την τεράστια φοροληστεία που δημιουργεί τα θηριώδη υπερπλεονάσματα, είτε “αδειανό πουκάμισο”, με την έννοια ότι δεν αφορούν παρά ελάχιστους ανθρώπους πραγματικούς, και όχι δημιουργήματα της “Τεχνητής

Νοημοσύνης” από τον κ. Μητσοτάκη.

Σήμερα λοιπόν, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για αναμονή. Ούτε μέχρι το 2027 που λέει ο Πρωθυπουργός ότι θα γίνει το “ταμείο” για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης, ούτε μέχρι να ετοιμαστούν οι διάφορες δήθεν “εναλλακτικές” λύσεις που μαγειρεύει το σύστημα, για να αλλάξει μόνο τα ρούχα του ο Μανωλιός και να τα βάλει αλλιώς.

Αυτό τεκμηριώνεται, τόσο από αυτά που ακούσαμε από την κυβέρνηση εδώ στη ΔΕΘ, όσο και από εκείνα που δεν ακούσαμε από την βολική και ανέξοδη κριτική όλων των άλλων.

Ο λαός κάνει “ταμείο” στη ζωή του καθημερινά. Ξέρει την αλήθεια, και γι’ αυτό δεν θα δώσει καμία ανοχή στην κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη να προχωρά ανεμπόδιστη το αντιλαϊκό έργο της.

Αυτό απέδειξαν και οι δεκάδες χιλιάδες που διαδήλωσαν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης την ώρα της ομιλίας του Πρωθυπουργού, αλλά και στην Αθήνα δυο μέρες αργότερα, τη Δευτέρα, μετά από κάλεσμα εργατικών συνδικάτων και άλλων φορέων του κινήματος, απαιτώντας πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, 7ωρο-5ήμερο-35ωρο, μέτρα υγείας και ασφάλειας, κατάργηση των άδικων φόρων.

Φίλες και φίλοι,

Η κυβέρνηση μιλά για τη “μεγαλύτερη φορολογική μεταρρύθμιση της μεταπολίτευσης”, με την οποία -τάχα- “το μέρισμα της ανάπτυξης μοιράζεται σε όλους τους Έλληνες, με έμφαση στις οικογένειες με παιδιά”. Ωραία λόγια, αλλά παντελώς ψεύτικα…

Η αλήθεια είναι ότι τις όποιες “φοροελαφρύνσεις” εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, τις έχει προεισπράξει η κυβέρνηση, δυο και τρεις φορές: Με τους άδικους άμεσους και κυρίως έμμεσους φόρους, που δεν αντισταθμίζουν ούτε στο ελάχιστο, τα ασήκωτα βάρη της ακρίβειας, των δαπανών για την Υγεία και τη μόρφωση των παιδιών, τα ενοίκια και τα στεγαστικά δάνεια.

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: Πάνω από 40 δισ. ευρώ είναι τα φορολογικά έσοδα του κράτους μόνο στο πρώτο 7μηνο του 2025 και θα ξεπεράσουν τα 70 στο σύνολο του έτους. Την ίδια περίοδο, το πρωτογενές πλεόνασμα εκτοξεύθηκε στα 7,96 δισ. ευρώ, έναντι στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 3,6 δισ. ευρώ. Δηλαδή, σημειώθηκε και πλεόνασμα του πλεονάσματος, το οποίο ξεπερνά τα 4 δισ. ευρώ! Από αυτά η κυβέρνηση “επιστρέφει” στα νοικοκυριά το 1,7 δισ. και μάλιστα η επιστροφή είναι μεγαλύτερη για όσους έχουν σχετικά μεγαλύτερα εισοδήματα.

Αυτή όμως είναι πάλι η μισή εικόνα. Η άλλη μισή έχει να κάνει με το ποιοι πληρώνουν τα φορολογικά έσοδα και ποιοι εισπράττουν τις κρατικές δαπάνες!

Οι έμμεσοι φόροι, όπως είναι ο ΦΠΑ, οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης κλπ, ξεπερνούν κάθε χρόνο το 60% των συνολικών φορολογικών εσόδων την τελευταία δεκαετία. Πρόκειται για τους πιο άδικους και αντιλαϊκούς φόρους, αφού επιβαρύνουν εξίσου τον άνεργο και τον εφοπλιστή, όταν αγοράζουν ένα προϊόν. Αυτοί οι φόροι μάλιστα, αυξάνονται αναλογικά, ακολουθώντας την αύξηση των τιμών λόγω πληθωρισμού.

Τα πρόσθετα έσοδα από ΦΠΑ, δεν οφείλονται τόσο στην ανάπτυξη, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, όσο στον σωρευτικό πληθωρισμό της τελευταίας εξαετίας, και προσεγγίζουν τα 3 δισ. ευρώ.

Ενώ η κυβέρνηση επιμένει να μην μηδενίζει, ούτε καν να μειώνει τους συντελεστές ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης, προφανώς γιατί βολεύεται από αυτή την αφαίμαξη του λαού.

Αλλά και στους άμεσους φόρους, παρατηρούμε το φαινόμενο, ένας μισθωτός να ανεβαίνει κλίμακα και να φορολογείται με μεγαλύτερο συντελεστή λόγω μιας αύξησης στον ονομαστικό μισθό, η οποία δεν καλύπτει ούτε την αύξηση των τιμών. Δηλαδή, πληρώνει περισσότερο φόρο για μικρότερο πραγματικό μισθό, εξαιτίας του γεγονότος ότι

η φορολογική κλίμακα δεν προσαρμόζεται με τον τιμάριθμο.

Εδώ πρέπει να προσθέσουμε και την επιδρομή στο εισόδημα των αυτοαπασχολουμένων επαγγελματιών, την περιβόητη “μεσαία τάξη” που εδώ και 6 συνεχόμενους Σεπτέμβρηδες, ο πρωθυπουργός υποτίθεται πως τους “σώζει” από τη ΔΕΘ.

Η μείωση στην κλίμακα φορολογίας εισοδήματος, όσον αφορά στους ελεύθερους επαγγελματίες, εξατμίζεται κυριολεκτικά από τις αυξήσεις στο τεκμαρτό, αφού κάθε χρόνο, αναπροσαρμόζεται με βάση τις διατάξεις του νόμου που ψηφίστηκε το 2023, ενώ παραμένουν η φορολόγηση από το πρώτο ευρώ, η προκαταβολή φόρου. Κάπως έτσι, φτάνουμε στο σημείο, η συντριπτική πλειονότητα των φορολογικών εσόδων, περίπου 95%, να προέρχεται από τα λαϊκά στρώματα.

Άλλωστε το μεγάλο κεφάλαιο, αυτοί που πραγματικά κερδίζουν και θα μπορούσαν να συνεισφέρουν, απολαμβάνει κανονική φοροασυλία.

· Το καθεστώς «αναβαλλόμενου φόρου» συνεχίζεται για τους 4 τραπεζικούς ομίλους, που κατέγραψαν κέρδη 2,3 δισ. το 2024, ενώ στο Χρηματιστήριο σημειώνονται ρεκόρ 15ετίας.

· Οι μεγάλοι ένοχοι και ταυτόχρονα οι μεγάλοι κερδισμένοι από την ακρίβεια, οι μονοπωλιακοί όμιλοι, τα καρτέλ της Ενέργειας, των Τροφίμων και της Υγείας, μένουν στο απυρόβλητο.

· Οι «στρατηγικοί επενδυτές» απαλλάσσονται από τη φορολογία.

· Οι εφοπλιστές απολαμβάνουν δεκάδες φοροαπαλλαγές και πληρώνουν εθελοντικά.

Αν βέβαια πιστέψουμε τον κ. Μητσοτάκη, τότε τα προνόμια του μεγάλου κεφαλαίου δεν είναι τίποτα μπροστά στους “μεγάλους ευνοημένους” της φορολογικής του μεταρρύθμισης, τους νέους μέχρι 25 ετών που μας είπε ότι δεν θα πληρώνουν φόρο εισοδήματος! Είναι να απορεί κανείς σε ποια χώρα ζει και δεν ξέρει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των νέων σε αυτές τις ηλικίες δουλεύουν με τον κατώτατο μισθό, με ημιαπασχόληση ή με “μαύρη”, ανασφάλιστη εργασία. Και φυσικά το βασικό τους πρόβλημα, δεν είναι τόσο η φορολογία εισοδήματος, αλλά οι χαμηλοί μισθοί, οι έμμεσοι φόροι, η ακρίβεια, τα ενοίκια και εσχάτως ο κίνδυνος διαγραφής από τις σχολή τους, με την οποία απειλεί η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη κυρίως τους φοιτητές που εργάζονται, δηλαδή, αυτούς κυρίως τους νέους που κατά τα άλλα ισχυρίζεται ότι ευνοεί.

Αυτό που απαιτείται εδώ και τώρα, αυτό που ζητούν τα εργατικά συνδικάτα και έχει προτείνει το ΚΚΕ επανειλημμένα στη Βουλή, είναι:

• Η άμεση κατάργηση των έμμεσων φόρων σε βασικά καταναλωτικά προϊόντα, καύσιμα και Ενέργεια,
• Η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ,
• Η κατοχύρωση αφορολόγητου ορίου στα 12.000 ευρώ,
• Η αλλαγή-τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, με ουσιαστική αύξηση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Και βέβαια, η πιο μεγάλη πρόκληση, είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, να παρουσιάσουν τα μέτρα τους σαν “στήριξη των οικογενειών με παιδιά”, ή ακόμα και σαν απάντηση στο δημογραφικό!!! Είναι όντως προκλητικό να τα ακούς αυτά, όταν η κυβέρνηση φέρνει το τερατούργημα της 13ωρης δουλειάς, που εξαφανίζει τον ελεύθερο χρόνο για τους εργαζόμενους γονείς.

Όσο για τα μέτρα για τις τρίτεκνες οικογένειες, δεν ανατρέπουν τη γενικευμένη ανασφάλεια, όταν το εισόδημα των λαϊκών οικογενειών εξανεμίζεται από τα κύματα της ακρίβειας και της ενεργειακής φτώχειας.

Τα μέτρα και τα πολυδιαφημιζόμενα προγράμματα για το στεγαστικό πρόβλημα, δεν αφορούν κυρίως τις ανάγκες των νέων ζευγαριών, για σύγχρονη και ασφαλή στέγη, την ώρα μάλιστα που 7 στους 10 νέους έως 34 ετών μένουν ακόμα στο παιδικό τους δωμάτιο!

Πρόκειται για μέτρα πολύπλευρης στήριξης των κατασκευαστικών ομίλων και λεηλασίας της δημόσιας ακίνητης περιουσίας με το νέο νομοσχέδιο για την κοινωνική

αντιπαροχή, την ώρα, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν εκτάσεις του Δημοσίου για κατασκευή εργατικής-λαϊκής κατοικίας, με επανασύσταση του ΟΕΚ (Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας), που κατήργησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Η στήριξη των γεννήσεων δε γίνεται με ημίμετρα, με πολιτικές που λογαριάζουν τα αναγκαία μέτρα προστασίας και στήριξης της οικογένειας με τη λογική του “κόστους-οφέλους” για το κράτος, και με κριτήριο το κέρδος των μονοπωλίων. Για να μπορέσουν οι νέοι και οι νέες να δημιουργήσουν οικογένεια, θα πρέπει να νοιώθουν την ασφάλεια της σταθερής εργασίας με γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου. Θα πρέπει να έχουν σταθερό εισόδημα που να καλύπτει τις ανάγκες τους σε διατροφή, ένδυση, ψυχαγωγία, αθλητισμό, σύγχρονη κατοικία.

Προϋποθέτει, το κράτος να εξασφαλίζει δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, με έμφαση στην πρόληψη, προσχολικής αγωγής, πρώιμης διάγνωσης και παρέμβασης, παιδείας, φροντίδας των ηλικιωμένων. Με βάση τις δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας, της ραγδαίας αύξησης της παραγωγικότητας, όλα αυτά μπορούν να αποτελέσουν κατοχυρωμένα και καθολικά δικαιώματα.

Στο πλαίσιο, όμως, μιας άλλης ανάπτυξης την οποία στο κυβερνητικό πρόγραμμά του έχει μόνο το ΚΚΕ, ακριβώς γιατί στο επίκεντρό του έχει την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών, και όχι το κέρδος μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Αυτή η ανάπτυξη απαιτεί ένα επιστημονικό κεντρικό σχέδιο, στηριγμένο στην κοινωνική ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, με πρωταγωνιστή στα όργανα της οικονομίας και της εξουσίας τον ίδιο τον εργαζόμενο άνθρωπο.

Σε αυτή την κατεύθυνση, το ΚΚΕ έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για τις δημογραφικές εξελίξεις, με κριτήριο τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, τόσο μέσα στη Βουλή, όσο και μέσα στους εργατικούς, λαϊκούς αγώνες.

Πρόκειται για προτάσεις, που αμφισβητούν και συγκρούονται με τα ίδια τα βάθρα της πολιτικής που υλοποιεί η κυβέρνηση, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ και τα οποία δεν αμφισβητεί κανένα από τα κόμματα της “ευρωενωσιακής κανονικότητας”.

Μιλάμε για τους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας, το σύμφωνο σταθερότητας, τις οροφές δαπανών, τον κανόνα 1-1 στις προσλήψεις στο δημόσιο, τον πακτωλό χρημάτων για τους εξοπλισμούς, την δέσμευση στην αποπληρωμή του κρατικού χρέους και μάλιστα με την πρεμούρα να το χαρίσουν νωρίτερα από το προβλεπόμενο σε αυτούς, που στην πραγματικότητα, “εκεί που μας χρωστάγαν μας πήραν και το βόιδι”!!!

Συνεπώς, αν αποδέχεσαι όλα τα παραπάνω, όπως κάνουν όλα τα άλλα κόμματα, αν «κοστολογείς» τις προτάσεις σου με βάση αυτά, καταλήγεις να βάζεις τις λαϊκές ανάγκες στην “προκρούστεια κλίνη”. Να ψάχνεις, από πού θα κόψεις για να δόσεις κάτι -ποτέ όμως από τα κέρδη του κεφαλαίου. Να παραπονιέσαι ότι ο πρωθυπουργός “αντιγράφει τις προτάσεις σου”, όπως κάνει όλη την ώρα το ΠΑΣΟΚ. Ή να μιλάς για “πατριωτικές εισφορές” και να δίνεις εύσημα πατριωτισμού στους εκμεταλλευτές του λαού, σε αυτούς που μόνη τους πατρίδα έχουν τα κέρδη τους, αφού και τα μικρά παιδιά ξέρουν ότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα.

Σε τέτοιες πολιτικές δυνάμεις, βέβαια, μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να αναζητήσει και να βρει και τις συναινέσεις που αναζητά, για την περιβόητη “πολιτική σταθερότητα” που επικαλείται, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο παρά “σταθερότητα” στην επέλαση στα δικαιώματα του λαού.

Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να βρίσκεται σταθερά και αταλάντευτα απέναντι σε αυτή την πολιτική που φέρνει νέα μεγάλα αδιέξοδα και απειλές για τον λαό!

Αυτή η πολιτική, δεν παίρνει από “rebranding”, κάθε λογής νέων και παλιότερων δήθεν Μεσσιών! Αυτή η πολιτική θέλει μόνον ανατροπή και ριζική εκ βάθρων αλλαγή.

Φίλες και φίλοι,

συντρόφισσες και σύντροφοι,

Ειδική αναφορά έκανε ο Πρωθυπουργός σε μεταρρυθμίσεις όπως το “Νέο ΕΣΥ” στην Υγεία καθώς και αυτές που προωθεί στην εκπαίδευση. Πρόκειται για δύο τομείς στους οποίους ξεδιπλώνεται όλη η αντιλαϊκή στρατηγική, συναντώντας όμως και σοβαρές αντιστάσεις, αφού οι εργαζόμενοι, ο λαός, η νεολαία, δεν παραιτούνται από την υπεράσπιση των κατακτήσεων, τη διεκδίκηση όλων όσων απαιτούνται σήμερα.

Στην Υγεία, κάθε μέρα που περνάει, βιώνουμε τα αποτελέσματα μιας πολιτικής που έχει διπλό χαρακτήρα. Εμπορευματοποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας και γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα. Παραδείγματα πολλά, νομοθετήματα πολλά. Αποτελέσματα όμως, κάθε χρόνο και χειρότερα για το λαό και τους ασθενείς.

Η ψαλίδα μεταξύ του τι θα μπορούσε να παρέχεται δωρεάν και τι πραγματικά παρέχεται, μεγαλώνει. Κοιτάξτε μόνο τι γίνεται εδώ, στη Θεσσαλονίκη. Από τις 70 χειρουργικές αίθουσες, 22 είναι κλειστές, όχι επειδή δεν υπάρχει ανάγκη -κάθε άλλο!- αλλά γιατί λείπουν νοσηλευτές και αναισθησιολόγοι. Αν λειτουργούσαν αυτές οι αίθουσες, θα γίνονταν 15.000 περισσότερα χειρουργεία το χρόνο, όσες και οι λίστες αναμονής για όλη τη Βόρεια Ελλάδα. Και για να γίνει αυτό, χρειάζονται μόλις 30 αναισθησιολόγοι και 150 νοσηλευτές. Μιλάμε για ένα κόστος αμελητέο μπροστά στα δισεκατομμύρια που χαρίζει το κράτος για τα προνόμια των λίγων και για τους πολεμικούς εξοπλισμούς.

Αλλά βλέπετε, αν γίνει αυτό, θα χάσει πελατεία ο ιδιωτικός τομέας, ο αγαπημένος του κ. Γεωργιάδη και των συνδαιτημόνων του.

Γι’ αυτό, αντί για προσλήψεις, η κυβέρνηση μετακινεί γιατρούς πέρα-δώθε, διαλύει τμήματα, αφήνει κενά 30% στις οργανικές θέσεις, καλύπτει τρύπες με επικουρικούς και συμβασιούχους.

Στο Παπαγεωργίου, για παράδειγμα, υπάρχουν 400 κενές οργανικές θέσεις, ενώ το ίδιο το νοσοκομείο -που λειτουργεί ως ΝΠΙΔ- παρουσιάζει κέρδη 33 εκατομμύρια ευρώ! Μιλάμε για τη χυδαιότητα να υπάρχουν κέρδη από τον πόνο και την αγωνία των ανθρώπων, με εργολαβικούς εργαζόμενους και ελαστικές σχέσεις.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, βλέπουμε κάθε μέρα την όλο και μεγαλύτερη είσοδο ιδιωτικών εταιρειών μέσα στα δημόσια νοσοκομεία.

Στο Παπανικολάου, ιδιωτική διαγνωστική εταιρεία αναλαμβάνει, με το αζημίωτο, την εξ αποστάσεως διάγνωση αξονικών τομογραφιών! Δηλαδή, αντί να προκηρύξουν και να καλύψουν τις 8 κενές θέσεις ακτινοδιαγνωστών -από τις 18 που προβλέπονται- πετάνε το “φιλέτο” στους ιδιώτες. Και βέβαια, τίθενται σοβαρά ζητήματα για την ασφάλεια του ασθενούς, για την επικοινωνία με τον θεράποντα, για την εκπαίδευση των ειδικευόμενων.

Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στην παιδιατρική φροντίδα. Κι αντί να φτιαχτεί εδώ και δεκαετίες ένα δημόσιο, πλήρως στελεχωμένο, τριτοβάθμιο παιδιατρικό νοσοκομείο, προχωρούν σε ΣΔΙΤ με το Ίδρυμα Νιάρχος. Δηλαδή, ένα ακόμα βήμα προς το “νοσοκομείο-επιχείρηση”, με CEO, με επιχειρηματικά σχέδια, με προσωπικό χωρίς δικαιώματα, που θα μετακινηθεί από τα ήδη διαλυμένα τμήματα.

Τίποτα δεν γίνεται τυχαία, αυτή είναι η πολιτική τους, αυτές είναι οι στοχεύσεις τους, εκεί οδηγούν όλες τους οι αποφάσεις.

Ο ασθενής, που ήδη έχει πληρώσει με φόρους, με εισφορές, με συμμετοχές, θα πληρώνει ξανά και ξανά για πράξεις, για φάρμακα, για νοσηλείες, για χειρουργεία.

Αυτό είναι η “ενιαία αγορά υγείας” που θέλουν να εφαρμόσουν, για να έχουν τα δημόσια νοσοκομεία τα δικά τους έσοδα και ο κρατικός προϋπολογισμός να μην “επιβαρύνεται”, για να χρηματοδοτούνται οι πιο σημαντικές -κατά τη γνώμη τους- αντιλαϊκές τους προτεραιότητες.

Γι’ αυτό λυσσάνε απέναντι σε όσους τούς αποκαλύπτουν και τους κοντράρουν, όπως κάνει κάθε φορά που πάει να εγκαινιάσει ένα ανακαινισμένο αλλά αστελέχωτο τμήμα νοσοκομείου ο κ. Γεωργιάδης!

Λυσσάνε και στοχοποιούν ακόμη και με ψέμματα τους αγωνιστές υγειονομικούς, ιδιαίτερα τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, που τους έχουν επιλέξει οι συνάδελφοί τους να τους εκπροσωπούν, όχι μόνο για την αγωνιστική τους στάση, αλλά και γιατί είναι πρωτοπόροι στην προσφορά στους ασθενείς, στην

αλληλεγγύη, γιατί βρίσκονται μακριά και απέναντι από ρεμούλες και φαινόμενα κερδοσκοπίας που νομιμοποιεί η κυβέρνηση με την πολιτική της.

Θα προτιμούσε βέβαια, ο κ. Γεωργιάδης να έχει απέναντί του τους εκλεκτούς της κυβερνητικής παράταξης να τού λένε τι ωραία που τα κάνει. Αλλά τι να γίνει, αλλιώς αποφάσισαν οι υγειονομικοί, ας το ξεπεράσει επιτέλους…

Το ΚΚΕ λέει καθαρά: Δεν πάει άλλο! Ο λαός έχει τη δύναμη να ανατρέψει αυτή την πολιτική. Να παλέψει για ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, με πλήρη στελέχωση όλων των μονάδων, με σύγχρονες υποδομές, με ισχυρή Πρωτοβάθμια Φροντίδα, με ευθύνη αποκλειστικά του κράτους. Χωρίς ΣΔΙΤ, χωρίς ιδιώτες, χωρίς πληρωμές, χωρίς επιχειρηματική δράση. Για να μπορεί κάθε παιδί, κάθε ηλικιωμένος, κάθε εργαζόμενος να έχει την περίθαλψη που του αξίζει, χωρίς λίστες αναμονής, χωρίς εμπόδια, χωρίς να μετράει το πορτοφόλι του.

Τα ίδια και στην εκπαίδευση, όπου ο κ. Μητσοτάκης από εδώ, από τη ΔΕΘ, ζήτησε συναίνεση για την καθιέρωση του “Εθνικού απολυτηρίου”. Δεν πρόλαβε καλά-καλά να τελειώσει την ομιλία του και τον χαιρέτησε το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έχει ζητήσει να ανοίξει ο διάλογος για αυτό το αντιπαιδαγωγικό ταξικό έκτρωμα, ενώ μπορεί να βρει συναίνεση και στους υπόλοιπους που συμφωνούν.

Φυσικά, δεν τους έχει πιάσει ο πόνος για το Λύκειο και το κύρος του, τη μορφωτική αποστολή του. Ούτε για το άγχος των παιδιών στις Πανελλαδικές εξετάσεις. Συνειδητά έχουν μετατρέψει το Λύκειο σε εξεταστικό κέντρο.

Οι ίδιοι, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ έχουν αρνηθεί τα δίκαια αιτήματα μαθητών και γονέων για να μπορούν οι μαθητές στις εξετάσεις να κατοχυρώνουν βαθμολογία και σε επόμενες χρονιές. Αυτό που τους νοιάζει είναι να βάλουν άλλο ένα εμπόδιο στα παιδιά των λαϊκών οικογενειών στην πρόσβαση τους στα πανεπιστήμια.

Δηλαδή, πανελλαδικές εξετάσεις με Τράπεζα Θεμάτων επί τρία. Και στην Α’ Λυκείου και στην Β’ Λυκείου και φυσικά στην Γ’ Λυκείου. Ήδη ανοίγουν σαμπάνιες οι μεγάλες αλυσίδες της παραπαιδείας!

Αφού, όμως, τους “καίει”, τόσο το γεγονός ότι το Λύκειο έχει χάσει την μορφωτική του αποστολή, τότε γιατί επιβάλλουν την Τράπεζα Θεμάτων που εκ των πραγμάτων σηματοδοτεί κυνηγητό των “SOS” και αναγκάζει τους εκπαιδευτικούς να τρέχουν την ύλη με επίκεντρο τους μαθητές πρώτης ταχύτητας;

Προφανώς, άλλες είναι οι στοχεύσεις τους. Βλέπετε, χρειάζονται πελατεία και τα 4 ιδιωτικά πανεπιστήμια που ανοίγουν αυτή την ακαδημαϊκή χρονιά τις πύλες τους, ή καλύτερα τις εξώπορτες των πολυκατοικιών που τα στεγάζουν, και όσα θα ανοίξουν τα επόμενα χρόνια.

Να θυμίσουμε, όμως, στον κ. Μητσοτάκη ότι εκατοντάδες χιλιάδες νέων “δεν έκατσαν καλά”, όταν αντίστοιχα μέτρα αποφασίστηκαν από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά τελικά έμειναν στα χαρτιά. Κι έτσι θα γίνει και τώρα.

Για παράδειγμα, οι μαθητές, οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί της Θεσσαλονίκης, θέλουν νέα σχολεία με σύγχρονες υποδομές και προδιαγραφές, που θα πληρούν τις ανάγκες αντισεισμικής, αντιπυρικής, αντιπλημμυρικής θωράκισης, ενώ, ταυτόχρονα, να προχωρά άμεσα και ο έλεγχος και η θωράκιση των ήδη υπαρχόντων.

Δεν μπορούν να λυθούν τα προβλήματα της σχολικής στέγης, με προγράμματα των οποίων η χρηματοδότηση επαρκεί μόνο για το βάψιμο κάποιων τοίχων και με προγράμματα ΣΔΙΤ αναντίστοιχα των αναγκών που τα χρυσοπληρώνει ο λαός. Δεν χρειάζονται κλείσιμο και συγχωνεύσεις τμημάτων. Και φυσικά δεν είναι μόνο αυτά που διεκδικεί ο λαός της πόλης.

Είναι όσα αναφέραμε για τα δημόσια νοσοκομεία. Είναι οι μεγάλες ανάγκες οι τραγικές ελλείψεις σε ολοκληρωμένο σχεδιασμό και έργα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής και αντισεισμικής θωράκισης της περιοχής. Σε όλα αυτά υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις, με την υφιστάμενη κατάσταση να εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους, ενώ όσα έργα γίνονται, είναι κατά βάση αποσπασματικά και μετά από καθυστερήσεις χρόνων.

Είναι κρίσιμο επίσης, να σταματήσει η βιομηχανική ρύπανση και η καύση απορριμματογενών καυσίμων στις δυτικές συνοικίες που κόβουν την ανάσα, μαζί με τα νέα σχέδια που έχουν.

Είναι οι καθυστερήσεις χρόνων στη διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου συστήματος δημόσιων Μέσων Μαζικής Μεταφοράς που να καλύπτει όλο το πολεοδομικό συγκρότημα, τις περιοχές συγκέντρωσης εργατικού δυναμικού, τις ανάγκες της νεολαίας για πρόσβαση στις εκπαιδευτικές μονάδες.

Δε μπορεί να πανηγυρίζει η κυβέρνηση για τις τραγικές καθυστερήσεις του ΜΕΤΡΟ, του οποίου η επέκταση στα δυτικά μετατρέπεται και αυτή σε σύντομο ανέκδοτο, αλλά και για την ανεπάρκεια του ΟΑΣΘ.

Με την ευκαιρία της παρουσίας μας εδώ, θα θέλαμε να κάνουμε και μια ξεχωριστή σύντομη αναφορά στο σχέδιο για την ανάπλαση της ΔΕΘ.

Κόντρα στην πολιτική του κόστους και του κέρδους, της εμπορευματοποίησης, ο λαός της περιοχής, η νεολαία, χρειάζονται να ενταχθεί ο χώρος της ΔΕΘ σε έναν ενιαίο σχεδιασμό, μαζί με άλλους όμορους χώρους, όπως αυτός του Γ’ Σώματος Στρατού μετά από μετεγκατάστασή του, και κατάργηση του ΝATOϊκού Στρατηγείου, ή ο χώρος του πρώην 424 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου και της περιοχής του πρώην συνοικισμού της Αγίας Φωτεινής. Και να αξιοποιηθούν για επέκταση των χώρων πρασίνου, για τη διαμόρφωση ενός πραγματικού μητροπολιτικού πάρκου, με δυνατότητα για χρήσεις αθλητισμού και πολιτισμού, καθώς επίσης για εγκατάσταση και άλλων απαραίτητων υποδομών.

Είναι κόντρα στις ανάγκες των πολλών και το νέο σχέδιο κυβέρνησης – επιχειρηματικών ομίλων που κατατέθηκε, και το οποίο διατηρεί στο βασικό πυρήνα του, τη διαμόρφωση ενός νέου εκθεσιακού και συνεδριακού κέντρου στο χώρο της ΔΕΘ, με λίγο πράσινο και καμία άλλη ουσιαστική πρόβλεψη, που βρίσκει και τη στήριξη επί της ουσίας των κομμάτων της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας.

Το ΚΚΕ, με τις Οργανώσεις μας στην περιοχή, με τις δυνάμεις μας στη βουλή και στην Δημοτική και Περιφερειακή Διοίκηση, θα μπει μπροστά και το αμέσως επόμενο διάστημα για αυτές τις διεκδικήσεις. Και κυρίως, θα βρεθεί στην πρώτη γραμμή για να δυναμώσει η οργάνωση και ο αγώνας, στους μεγάλους χώρους δουλειάς, στους μαζικούς χώρους νεολαίας, σε κάθε γειτονιά της Θεσσαλονίκης και της Κεντρικής Μακεδονίας.

Φίλες και φίλοι,

συντρόφισσες και σύντροφοι,

Από τα παραπάνω και από όσα ακόμα βλέπουμε να συμβαίνουν, βγαίνει το συμπέρασμα ότι ο λαός έχει απέναντί του, όχι απλά μια κυβέρνηση ή ορισμένα κόμματα, αλλά συνολικά ένα κράτος εχθρικό για τις πραγματικές ανάγκες του:

· Ένα κράτος που τα παίρνει από τους πολλούς και τα δίνει στους λίγους.

· Ένα κράτος που οπλίζεται σαν αστακός, που ψηφιοποιείται, που εμπλουτίζει διαρκώς το νομοθετικό του οπλοστάσιο, όχι για να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα του λαού, να κάνει τη ζωή του πιο εύκολη, να διευρύνει τα δικαιώματά του, αλλά για να τον βάλει στο στόχαστρο και να τον κυνηγήσει πιο αποτελεσματικά, να καταστέλλει και να τιμωρεί όσους σηκώνουν κεφάλι -για παράδειγμα με το νέο πειθαρχικό των Δημοσίων Υπαλλήλων.

· Ένα κράτος που τον μπλέκει σε περιπέτειες, και να τον στείλει αύριο να χύσει το αίμα του στα πολεμικά μέτωπα των ιμπεριαλιστών.

· Ένα κράτος που θεωρεί κόστος την υγεία μας, την εκπαίδευση των παιδιών μας και λέει “βάλε το χέρι στην τσέπη αν θες να ζήσεις στοιχειωδώς σαν άνθρωπος, αν θες να δεις τα παιδιά σου μορφωμένα”.

· Ένα κράτος που θεωρεί κόστος την ασφάλεια στα τρένα, στις μεταφορές συνολικότερα, που με την πολιτική του οδήγησε στο έγκλημα των Τεμπών και που από τότε μέχρι σήμερα κάνει ό,τι μπορεί για να συγκαλύψει τις ευθύνες για αυτό.

· Ένα κράτος που στέλνει όπλα στο καθεστώς Ζελένσκι στην Ουκρανία, που

ετοιμάζεται, για λογαριασμό της άρχουσας τάξης και των ευρωατλαντικών τους συμμάχων να πατήσει “πόδι”, ακόμα και με στρατεύματα στη μεταπολεμική Ουκρανία, στο πλαίσιο των δήθεν “εγγυήσεων ασφαλείας”, αλλά εμφανίζεται αδύναμο να εξασφαλίσει την πυρασφάλεια στη βιομηχανική περιοχή και στον ΧΥΤΑ της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της χώρας στην Πάτρα και θεωρεί ότι η ευθύνη του εξαντλείται στην αποστολή μηνυμάτων εκκένωσης. Αυτό παραδέχτηκε επί της ουσίας ο πρωθυπουργός, κάνοντας μια ακόμα προκλητική επίθεση στον δήμαρχο Πάτρας, ο οποίος έδινε μάχη μαζί με τον λαό της πόλης του, όσο οι κυβερνώντες ήταν άφαντοι.

· Ένα κράτος που όχι μόνο δεν προστατεύει τον φυσικό πλούτο και το περιβάλλον, αλλά τα μετατρέπει σε εμπορεύματα και πεδίο δράσης επιχειρηματικών ομίλων.

Όπως τώρα, που προωθείται μια πολύ επικίνδυνη εξέλιξη, αυτή της καρκινογόνας καύσης -ακόμη και σύμμεικτων απορριμμάτων- με εργοστάσια που από τη μια θα πρέπει να τροφοδοτούνται με σκουπίδια διαρκώς, ενώ από την άλλη θα “χαντακώνουν” την υγεία και την ποιότητα ζωής των κατοίκων των περιοχών όπου θα εγκατασταθούν.

Αναφέρομαι στο σχετικό κυβερνητικό σχέδιο για τις 6 μονάδες καύσης απορριμμάτων, όπου δίκαια έχει ξεσηκώσει τους κατοίκους των περιοχών, στις οποίες οι διάφοροι επιχειρηματίες ετοιμάζονται να θησαυρίσουν σε βάρος της υγείας και του περιβάλλοντος που ζουν και μεγαλώνουν τα παιδιά μας.

Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα στη Δυτική Μακεδονία, όπου ο σχεδιασμός για εργοστάσιο καύσης στον ΑΗΣ Πτολεμαΐδα 5 μπλοκαρίστηκε από τον αποφασιστικό αγώνα πάνω από 70 φορέων στην περιοχή.

Πρόκειται για ένα κραυγαλέο παράδειγμα, σε μια περιοχή που ζει τις τραγικές συνέπειες της απολιγνιτοποίησης και που η ΔΕΗ Α.Ε., αφού φλόμωσε με καρκίνο από τις εξορύξεις τους κατοίκους, ετοιμάζεται να κλείσει έναν από τους πιο σύγχρονους ΑΗΣ για να τον μετατρέψει σε εργοστάσιο καύσης…

Για τον λιγνίτη αρνείται να εφαρμόσει αντιρρυπαντική τεχνολογία, για τα σκουπίδια υπόσχεται -στα λόγια τουλάχιστον- ότι θα το κάνει! Τι αποδεικνύεται; Όπου μεσολαβεί το κέρδος οι περιβαλλοντολογικές ευαισθησίες προσαρμόζονται αναλόγως.

Τα παραδείγματα για το πόσο εχθρικό για το λαό είναι το αστικό κράτος είναι ατελείωτα: Είναι ένα κράτος που έστησε έναν ολόκληρο μηχανισμό, τον ΟΠΕΚΕΠΕ, για να προωθήσει την πολιτική της ΚΑΠ της ΕΕ, που βρίσκεται κόντρα στα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των βιοπαλαιστών αγροτών.

Γι’ αυτούς, μάλιστα, και για τα μεγάλα τους προβλήματα, όπως το κόστος παραγωγής, τις χαμηλές τιμές με τις οποίες δίνουν τα προϊόντα τους στους βιομηχάνους, τίποτα δεν βρήκε να πει στην ομιλία του ο κ. Μητσοτάκης. Όμως, πάνω εκεί καλλιεργήθηκε όλο αυτό το απόστημα της διαφθοράς και της ρεμούλας που ήρθε στην επιφάνεια, με πρώτα βιολιά τα διάφορα γαλάζια στελέχη. Αυτό έχει το θράσος να ονομάζει ο κ. Μητσοτάκης «παθογένεια»!!!

Τίποτα από όλα τα παραπάνω, όμως, δεν είναι γενικώς και αορίστως “παθογένειες”. Με την έννοια ότι δεν αποτελούν κάποιου είδους απόκλιση από τη φυσιολογική λειτουργία αυτού του κράτους και αυτού του συστήματος! Αλλά, αντίθετα, είναι παράγωγα, αυτής ακριβώς της λειτουργίας του.

Γι’ αυτό και ούτε η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, ούτε καμία άλλη αντιλαϊκή κυβέρνηση, που έχει σκοπό της τη διαιώνιση αυτού του σάπιου, εχθρικού κράτους και συστήματος, δεν πρόκειται να τα θεραπεύσει.

Επομένως, αυτό που έχει σημασία για τον λαό, είναι πώς θα δυσκολέψει το έργο της σημερινής και της όποιας αυριανής κυβέρνησης ίδιας κοπής. Πώς θα ανοίξει τον δρόμο για μια άλλη, ριζικά διαφορετική πορεία για τη χώρα μας.

Φίλες και φίλοι,

Πολλοί λένε σήμερα, ότι “η κυβέρνηση παίζει χωρίς αντίπαλο” και αυτό το αποδίδουν στην “πολυδιάσπαση” των δυνάμεων της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας, συνολικά της συστημικής αντιπολίτευσης.

Τα αδιέξοδα αυτών των δυνάμεων, όμως, δεν είναι αποτέλεσμα της πολυδιάσπασής τους. Το ακριβώς αντίθετο ισχύει: Η διάψευση των ελπίδων που είχαν καλλιεργήσει στον λαό κάθε φορά που κυβέρνησαν, η συναινετική τους στάση ως αντιπολίτευση, οι ίδιες οι μεγάλες δεσμεύσεις τους απέναντι στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στο μεγάλο κεφάλαιο.

Όλα αυτά έχουν οδηγήσει στην απαξίωσή τους στα μάτια μιας μεγάλης μερίδας του λαού. Αυτή η κατάσταση, με τη σειρά της, έχει οδηγήσει στο να υπάρχει σήμερα ένα μωσαϊκό κομμάτων και προσώπων, μέσα στο οποίο ο καθένας και η καθεμιά τους προσπαθεί να ξεπλύνει τις δικές του ευθύνες, να παζαρέψει τη θέση του στην όποια κατάσταση διαμορφωθεί τελικά αύριο, ακόμα και να διασώσει τη βουλευτική του καρέκλα.

Αυτές οι πολιτικές δυνάμεις αποτελούν μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης για τον λαό.

Αντίπαλος της κυβέρνησης, όμως, υπάρχει:

· Είναι οι εργαζόμενοι που οργανώνονται στα συνδικάτα τους, που βελτιώνουν αργά αλλά σταθερά τον συσχετισμό σε Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, που προετοιμάζουν την απάντηση στο νέο αντεργατικό έκτρωμα της κυβέρνησης με τη μεγάλη πανελλαδική, πανεργατική απεργία την 1η του Οκτώβρη.

· Είναι ο λαός και η νεολαία που διαδηλώνουν ενάντια στην πολεμική εμπλοκή, ενάντια στη στήριξη της κυβέρνησης στο κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ που διαπράττει γενοκτονία απέναντι στον λαό της Παλαιστίνης, κινητοποιήσεις που στριμώχνουν και εκθέτουν την κυβέρνηση με αποτέλεσμα να πασχίζει να τους κολλήσει -εκτός των άλλων- και τη ρετσινιά του “αντισημιτισμού”.

Και με την ευκαιρία αυτή, να τονίσουμε ότι παραμένει επίκαιρο το αίτημα για πλήρη αναγνώριση από την Ελλάδα ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ, με βάση την ομόφωνη απόφαση της ελληνικής βουλής από το 2015. Εδώ και τώρα πρέπει να γίνει αυτό και όχι σε κάποιο ακαθόριστο μέλλον, όταν θα έχει ολοκληρώσει τα νοσηρά του σχέδια ο σφαγέας Νετανιάχου.

· Αντίπαλος της κυβέρνησης είναι επίσης, οι μαχόμενοι υγειονομικοί και εκπαιδευτικοί που τους χαλάνε τις στημένες φιέστες και αποκαλύπτουν τις αντιδραστικές στοχεύσεις της πολιτικής τους.

· Είναι τα εκατομμύρια που βγήκαν στους δρόμους πολλές φορές τα τελευταία δυόμιση χρόνια, μαζί με τους συγγενείς των θυμάτων, απαιτώντας να τιμωρηθούν οι ένοχοι για το έγκλημα των Τεμπών, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται, να μην υπάρξουν νέα Τέμπη.

· Είναι το κίνημα της νεολαίας που διεκδικεί δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, δουλειά με σύγχρονα δικαιώματα, πρόσβαση στον αθλητισμό, τον πολιτισμό.

Όλα αυτά αποτελούν σήμερα ένα “υπόγειο ρεύμα” αντίστασης και αμφισβήτησης, που μπορεί να μην προβάλλεται αρκετά στα ΜΜΕ, αλλά υπάρχει και δυναμώνει κάθε μέρα. Ένα ρεύμα, που αύριο μπορεί να συνενωθεί σε ένα μεγάλο, πανελλαδικά συντονισμένο κίνημα, ταξικά προσανατολισμένο, που θα θέσει και θα παλέψει στόχους σε αντικαπιταλιστική-αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, μέχρι την οριστική ανατροπή του συστήματος.

Αυτή είναι η πολιτική αλλαγή που έχει ανάγκη σήμερα η χώρα και εκεί θα συνεχίσει να δίνει όλες του τις δυνάμεις το ΚΚΕ.

Καμία συζήτηση για δήθεν “αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου” της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, Μια ανούσια συζήτηση -που έρχεται κι αυτή από πολύ παλιά- δεν μπορεί να αποτελέσει πραγματική ελπίδα και διέξοδο για τον λαό.

Γιατί, είτε “ολοκληρωτικός” είτε “δημοκρατικός” δήθεν καπιταλισμός, σημαίνει φτηνή εργατική δύναμη, αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης και όξυνση της κλαδικής ανισομετρίας, που οφείλεται στο ποσοστό κέρδους ως βασικό κριτήριο επιλογής των επενδύσεων. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να υπάρξει καμία καπιταλιστική διαχείριση που θα αναπτύξει ισόμετρα τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας, πόσο μάλλον να το κάνει αυτό και προς όφελος των εργαζομένων.

Πραγματικά νέο παραγωγικό μοντέλο, είναι μόνο ο ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ. Κι αυτός είναι ο δρόμος της κατάργησης της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και του αδηφάγου κέρδους. Είναι ο δρόμος της εργατικής εξουσίας, του σοσιαλισμού.

Μόνο εκεί, στο έδαφος της κοινωνικής ιδιοκτησίας και του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού, η παραγωγή οργανώνεται με κίνητρο τις εργατικές-λαϊκές ανάγκες και τη διευρυμένη κάλυψή τους.

Μόνον έτσι επιτυγχάνεται ισόμετρη ανάπτυξη κλάδων, ελαχιστοποίηση της επίδρασης στο περιβάλλον και συνεχής διεύρυνση της παραγωγής για να καλύπτονται οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων.

Αυτό είναι το πραγματικά καινούργιο που δικαιούνται και έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι και οι νέες σήμερα.

Γι’ αυτό και τους καλούμε να συμπορευτούν πιο μαζικά, πιο αποφασιστικά με το ΚΚΕ. Σε όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας το επόμενο διάστημα, χέρι-χέρι, όλοι και όλες μαζί.

Για να ανοίξουμε αυτόν τον μοναδικά ελπιδοφόρο δρόμο για την πατρίδα μας και τον λαό της.