Ε. Δήμου και Λ. Παπαδόπουλος στο Πρώτο: Χαμηλών τόνων η Μαριανίνα Κριεζή, με ποιότητα και χιούμορ – Ήταν καθώς πρέπει κορίτσι (audio)

Με τον δικό τους τρόπο «αποχαιρέτισαν» τη σπουδαία στιχουργό Μαριανίνα Κριεζή που πέθανε σε ηλικία 75 ετών, η Ελένη Δήμου και ο Λάκης Παπαδόπουλος («Λάκης με τα Ψηλά Ρεβέρ»), μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Έχουμε και Λέμε» με τον Στέλιο Βραδέλη και τον Γιώργο Πίκουλα.

«Η Μαριανίνα ήταν πάρα πολύ σπουδαία. Χαμηλών τόνων και ιδιαίτερος άνθρωπος, όπως οφείλει να είναι κάθε στιχουργός. Δεν χρειάζεται να διατυμπανίζει το έργο του, αυτό το κάνουν οι ερμηνευτές που παίρνουν το έργο του δημιουργού και οφείλουν να το παραδώσουν στο κοινό», τόνισε η κυρία Δήμου. «Δεν προλαβαίνουν να στεγνώσουν τα δάκριά μας για έναν άνθρωπο που έχει φύγει. Είναι τόσο πρόσφατος ο θάνατος του Νίκου Αντύπα. Από το ένα σοκ στο άλλο», ανέφερε.  «Μεγάλη απώλεια. Άφησε σπουδαίο έργο πίσω της, μεγάλη γκάμα. Αυτό θα πει ταλαντούχος άνθρωπος. Τα πρώτα τραγούδια που κάναμε ήταν το “Πάρε πασά μου” που έγινε τεράστια επιτυχία με τον Λάκη με τα Ψηλά Ρεβέρ και το τραγούδι “Κατά βάθος αλεπού”», σημείωσε.

«Το “Πάρε πασά μου”, γράφτηκε την εποχή που μπαίνει το AIDS στη ζωή μας, και αυτό σημαίνει αγάπη. “Πάρε πασά μου την οδοντόβουρτσά μου”, σε μια εποχή όπου όλοι φοβόντουσαν. Εμπιστοσύνη και αγάπη», συμπλήρωσε. Αποκάλυψε ότι το «πάντρεμα» του ντουέτου με τον Λάκη Παπαδόπουλο, το είχε σκεφτεί ο Γιάννης Πάριος. «Του άρεσαν πάρα πολύ τα τραγούδια που έγραφε και η δική μου φωνή. Και συμπτωματικά επειδή το στούντιο ήταν απέναντι από τη Minos, του άρεσε να έρχεται και να παρακολουθεί τις ηχογραφήσεις μας. Όταν φτάσαμε στο τραγούδι ρώτησε “παιδιά γιατί δεν το κάνετε ντουέτο”; ΚΙ έτσι και έγινε», αποκάλυψε.

Από τον πλευρά του, ο Λάκης Παπαδόπουλος, αναφερόμενος στο τραγούδι «Πάρε πασά μου», είπε ότι ήταν «άμεσο, τραγουδισμένο εμμέσως». «Η αυταπάρνηση. Αυτό είναι η αγάπη, παίρνεις τον άλλον χωρίς να σκεφτεί τι έχει, παραδίδεσαι άνευ όρων», επισήμανε.

«Με τη Μαριανίνα είχαμε συνεργαστεί σε δυο προσωπικούς δίσκους με την Αρλέτα, στον πρώτο με τραγουδάρες όπως τη “Σερενάτα” και τα “Ήσυχα βράδια”, και μετά ακολούθησε το «Τσάι γιασεμιού». Είχαν ποιότητα οι στίχοι της. Και σαν άνθρωπος είχε ποιότητα και χιούμορ. Ήταν καθώς πρέπει κορίτσι», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Επιπλέον, η Ελένη Δήμου εκμυστηρεύθηκε  ότι η ίδια έχει αγαπήσει όλες τις συνθέσεις του Λ. Παπαδόπουλου και όλους τους στίχους που έγραψε η Μαριανίνα. «Ό,τι και να έγραφε, τα παιδικά της, τα θεατρικά της, τα ερωτικά, τα κοινωνικά, όλα θα ήθελα να τα έχω πει. Στο τραγούδι “Ψεύτρα Ζωή” τα είπε όλα», δήλωσε.

Σύμφωνα με την ίδια, με τραγούδια, «ζουν οι δημιουργοί στη μνήμη μας για πάντα. Εμείς πρέπει να παραδώσουμε αυτά τα τραγούδια στους επόμενους και οι επόμενοι στους επόμενους, γιατί πρέπει να υπάρχουν αυτά τα τραγούδια. Είναι πραγματικά σπουδαία. Γραμμένα από καρδιάς και τα έχουμε ανάγκη. Απλότητα και εικόνες, έβλεπες μπροστά σου αυτό που άκουγες. Είχε γράψει πολλά βιβλία, θεατρικά. Παρόλο που είχε αποσυρθεί, ζούσε έξω από τα πράγματα, ήταν επιλογή της, αλλά το έργο της είναι εδώ, είναι ζωντανό».

Είπε, μάλιστα, ότι οι δυο παραστάσεις που δόθηκαν το περασμένο καλοκαίρι στο Ηρώδειο για τη «Λιλιπούπολη», ήταν σαν αποχαιρετιστήριο, ενώ θυμήθηκε ότι η «Λιλιπούπολη» είχε δεχθεί κριτική όταν πρωτοξεκίνησε το 1976 ως ιδέα του Μάνου Χατζηδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα.

Η Ελένη Δήμου θυμήθηκε και τη συνεργασία που είχε στον δίσκο «Προσωπικά» με τη Μαριανίνα Κριεζή και τη Λίνα Νικολακοπούλου. «Δεν υπήρχε ανταγωνισμός, μόνο λατρεία και αφοσίωση σε αυτό που ήθελαν να κάνουν. Είναι πάρα πολύ μεγάλο λάθος να μην γνωρίζουμε τους στιχουργούς όπως ξέρουμε τους ερμηνευτές», πρόσθεσε – μεταξύ άλλων – η μεγάλη ερμηνεύτρια.

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος