Ανεξάρτητα από την προέλευση της λέξεως Τύρναβος, η ευημερία του κατά τον 17ο αιώνα οφειλόταν κυρίως στην κλωστοϋφαντουργία, έως ότου αυτή υπέστη τις συνέπειες της πρώτης βιομηχανικής επανάστασης στην Βρετανία και της επιδηµίας πανώλης. Έτσι, ένα άλλο προϊόν, που υπήρχε ως καλλιέργεια επί αιώνες, κατέλαβε την πρώτη θέση στην οικονοµική του ανάπτυξη. Τα παράγωγα της αμπέλου, το κρασί και το τσίπουρο. Επί τουρκοκρατίας οι αμπελουργοί της κωμοπόλεως κατέβαλαν στους οθωμανούς φόρο προκαταβληθέντα, την δεκάτη στα αµπέλια. Η οικογένεια του Νίκου Κατσάρου, ιδιοκτήτη οινοποιείου έλαβε την πρώτη άδεια παρασκευής ούζου το 1856. Μετά την προσάρτησή της Θεσσαλίας στο βασίλειο της Ελλάδας το 1881, ο Τύρναβος εξελίχτηκε σε αμπελουργικό κέντρο και εξήγαγε τα προϊόντα του και στην Γαλλία. Στα βαρέλια με το τσίπουρο που μεταφερόταν από τον Τύρναβο στην Μασσαλία έγραφε “Uso a Marsilla”. Αυτό κατέληξε στο απόλυτα ελληνοποιημένο ΟΥΖΟ, αν και σήμαινε “για χρήση στην Μασσαλία”.
Η κατανάλωση οινοπνεύµατος χάνεται στα βάθη της αρχαιότητας και συνδέεται µε τις βακχικές γιορτές και την διονυσιακή λατρεία. Η διαδικασία απόσταξης του Τυρναβίτικου ούζου και τσίπουρου αποτελεί παράδοση. Αναβιώνει κάθε χρόνο από την περίοδο της τουρκοκρατίας και η τεχνογνωσία μεταφέρθηκε από το Άγιο Όρος, όπου οι μοναχοί είχαν εξελίξει την οινοπαραγωγή. Από τον αρχαίο άµβυκα έως τον σημερινό αποστακτήρα μεσολαβούν πάνω από 3.500 χρόνια ιστορίας. Όμως το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Το δώρο των θεών αμβλύνει τις αισθήσεις, τον πόνο και αναστέλλει την ικανότητα σκέψης.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος