51 χρόνια μετά τον θάνατο του Κώστα Γεωργάκη 

Εκδήλωση μνήμης για τον 22χρόνο Κώστα Γεωργάκη πραγματοποιεί ο Δήμος Κερκύρας. Στις 19 Σεπτεμβρίου 1970, τα ξημερώματα, στην πλατεία Ματτεόττι της Γένοβας, ο νεαρός φοιτητής μπροστά από το δικαστικό μέγαρο, περιλούστηκε με βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε, φωνάζοντας «Το έκανα για χάρη της Ελλάδας». Ήταν στο μέσο της δικτατορίας.

51 χρόνια μετά, ο συγγραφέας Κωνσταντίνος Παπούτσης έδωσε συνέχεια στην ιστορική μνήμη γράφοντας για τον νεαρό Γεωργάκη. Οι γονείς του τον έστειλαν να σπουδάσει γεωλογία στην Γένοβα της Ιταλίας. Μια πόλη με παρελθόν στις εξεγέρσεις ενίσχυσε τις επαναστατικές ιδέες του 22χρονου. Ο τραγικός επίλογος γράφτηκε στην πλατεία Ματτεόττι, που φέρει το όνομα του Giacomo Matteotti, ο οποίος είχε δολοφονηθεί το 1924.[1] Ο Γεωργάκης έστειλε μια επιστολή στον πατέρα του και με τον αυτοκίνητό του πήγε στην πλατεία, όπου αυτοπυρπολήθηκε. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου και πέθανε μετά από λίγες ώρες.  Η κηδεία του έγινε στη Γένοβα στις 23 Σεπτεμβρίου.

Μια παθητική πράξη αντίστασης, που δεν είχα κάποιο αποτέλεσμα, εκτός από κάποια αρθρογραφία. Όπως τονίζει ο κ. Παπούτσης η πράξη του δεν άλλαξε κάτι, γιατί δεν αλλάζει ο ρους της ιστορίας με την αυτοκτονία ανθρώπων. Ο Γεωργάκης ήθελε να στιγματίσει τις φερόμενες ως αντιστασιακές ομάδες και να δώσει την διάσταση της θυσίας, που δεν περιορίζεται σε κόμματα και ομάδες, που ζητούν να καπηλευτούν έναν αγώνα. Σύμφωνα με τον κ. Παπούτση, «αυτός ήταν ο λόγος που πέρασε στην λήθη ο Γεωργάκης», καθώς δεν ταίριαζε στο αφήγημα αυτών των κομμάτων.

[1] Ο Ματτεόττι, όπως είχαν εισηγηθεί οι κομμουνιστές στην Δεύτερη Διεθνή, τάχθηκε εναντίον της συμμετοχής της Ιταλίας στον Α΄ ΠΠ στο πλευρό της Αντάντ και εναντίον των Κεντρικών Δυνάμεων. Ο θάνατος του θυμίζει την δολοφονία α του Άλντο Μόρο και σύμφωνα με ορισμένους σκόπευε να ματαιώσει την προσπάθεια του Μουσολίνι δημιουργήσει μια αριστερή κυβέρνηση (με τη συμμετοχή των Σοσιαλιστών και του Λαϊκού κόμματος) και να καλύψει κάποια σκάνδαλα στα οποία συμμετείχε το στέμμα.