Τη δική του μαρτυρία για τα γεγονότα που οδήγησαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου καταθέτει ο Δ. Μπουρνούς (ηχητικό)

Για τα γεγονότα που οδήγησαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, αλλά και για την πολιτική κατάσταση, που επικρατούσε τόσο πριν την εγκαθίδρυση της Χούντας, όσο και κατά τη διάρκειά της, μίλησε στην ΕΡΤ Αιγαίου ο Δημήτρης Μπουρνούς, μέλος του συνδέσμου φυλακισθέντων και εξορισθέντων αντιστασιακών της περιόδου 1967-74.

«Στα γεγονότα πήραν μέρος χιλιάδες , άλλο αν επικρατούν οι μαρτυρίες πιο επώνυμων» σημείωσε ο Δημήτρης Μπουρνούς που δε μιλά συχνά στα ΜΜΕ για τα όσα ο ίδιος βίωσε για την αντιδικτατορική του δράση.

Είχε ενεργό αντιδικτατορική δράση μέσα από αντιστασιακές ομάδες και σαν μαθητής στη Μυτιλήνη και σαν φοιτητής στη συνέχεια με κορύφωση την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973. Η Χούντα κατέπνιξε για λίγο την εξέγερση του κόσμου όμως οι φοιτητές άρχισαν να οργανώνονται εκ νέου και να διοργανώνουν «νέο Πολυτεχνείο» τον Φεβρουάριο του 1974 και έτσι ο Δημήτρης Μπουρνούς μαζί με άλλους 200 φοιτητές συνελήφθησαν και κρατούνταν «δια την ανατροπή του κρατούντος κοινωνικού πολιτεύματος». Φυλακίστηκε και βασανίστηκε στο περιβόητο στρατόπεδο στο Μπογιάτι για ένα μήνα, ενώ συνεχίστηκε η κράτησή τους πριν οδηγηθούν στο στρατοδικείο, για να φύγουν τα σημάδια βασανιστηρίων από το σώμα τους.

Αυτοί οι φοιτητές τότε αφέθηκαν τον Ιούνιο του΄74 μετά τη διεθνή κατακραυγή, που προκάλεσε στο διεθνή τύπο και μία επιστολή, που έστειλαν οι μανάδες των φοιτητών αυτών με πρώτη τη μάνα του Δημήτρη Μπουρνούς, που απευθύνονταν στις μάνες όλου κόσμου δημοσιοποιώντας την κράτηση των παιδιών τους.

«Καμία λύση προβλημάτων του λαού δεν επιφέρει ο νεοφασισμός, είναι μόνο απανθρωπιά και καλυμμένα συμφέροντα που τον υποθάλπουν.  Η λύση είναι η συμμετοχή του κόσμου σε κάθε κινητοποίηση ούτως ώστε ο κόσμος να διεκδικεί τα δικαιώματά του», καταλήγει ο Δημήτρης Μπουρνούς.