“Ένα από τα τεράστιας σπουδαιότητας αρχιτεκτονικά, “βιομηχανικά” και ανθρωπολογικά μνημεία του νησιού μας, που παραμένει στην αφάνεια και στην φθορά του χρόνου είναι το σύστημα των διάσπαρτων στις λαγκαδιές της βόρειας Χίου κυρίως, νερόμυλων. Μετά τους ανεμόμυλους και τις βίγλες είναι νομίζω η σειρά των γοητευτικών νερόμυλων να αναδειχθούν, να σωθούν από την κατάρρευση και να αποτελέσουν πόλο έλξης αλλά και σταθμούς αναπνοής και μάθησης για τους πεζοπόρους της χιώτικης υπαίθρου”, σημειώνει σε παρέμβασή του ο Χιώτης συγγραφέας και φυσικός καλλιεργητής Γιάννης Μακριδάκης.
“Ενδεικτικά θα αναφέρω τους πλέον καλοδιατηρημένους νερόμυλους: του Χειλά και του Τσακίρη στο Λιτάρι της Πυραμάς, του Αλούρδα στον Άγριο Ποταμό στις Αμάδες, του Τσουκαλά στην Παρπαριά, τον νερόμυλο με την όρθια φτερωτή στο Δελφίνι της Λαγκαδάς”, σημειώνει.
“Η ενδεχόμενη ενασχόληση του Δήμου ή της Περιφέρειας με τα μνημεία αυτά προϋποθέτει φυσικά την συνεννόηση των αρχών με τους ιδιοκτήτες, οι οποίοι θα μπορούσαν να παραχωρήσουν τη χρήση και την κυριότητα των νερόμυλων για κάποια χρόνια στην Αυτοδιοίκηση με αντάλλαγμα την επισκευή και αναπαλαίωση τους.
Θα πρότεινα επίσης στον Σύλλογο “Φίλοι των Μονοπατιών” να διοργανώσουμε κάποιες μικρές ενημερωτικές πεζοπορίες στους νερόμυλους τώρα την άνοιξη και να προσκαλέσουμε σε αυτές τους πολιτικούς και τουριστικούς φορείς και πρόσωπα του νησιού μας”, καταλήγει ο Γιάννης Μακριδάκης.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος