Δημοτικό Σχολείο Νενήτων Χίου: Συμμετέχουν με ηλεκτρονική εφημερίδα σε διαγωνισμό για το 1821

«Σχολικός Πύργος» ονομάζεται η ψηφιακή εφημερίδα του Δημοτικού Σχολείου Νενήτων. Το τελευταίο φύλλο είναι αφιερωμένο στην Επανάσταση του 1821. Ομάδα μαθητών της Στ’ τάξης δούλεψαν πάνω στο θέμα:«1821-2021: Αγγίζοντας τα ίχνη μιας Επανάστασης».

Την εφημερίδα επιμελήθηκε η εκπαιδευτικός για το μάθημα της Πληροφορικής του
σχολείου Κατερίνα Σβύνου, η οποία συντόνισε και καθοδήγησε τα παιδιά.
Η ψηφιακή εφημερίδα υποβλήθηκε και συμμετέχει στον πανελλήνιο
διαγωνισμό ψηφιακής σχολικής εφημερίδας, που διοργανώνει ο
εκπαιδευτικός οργανισμός «εκδηλώσεις», με την έγκριση του Υπουργείου
Παιδείας.

Αφιέρωμα στο 1822
«9 από τα 15 παιδιά της Στ τάξης του Σχολείου μας, συμμετείχαν σε αυτή τη δράση», μας είπε η Διευθύντρια του Δημοτικού Σχολείου Νενήτων Δέσποινα Κυριακώδη. «Δούλευαν εκτός διδακτικών ωρών. Μεταξύ άλλων προχώρησαν στη μελέτη του βιβλίου του Γιώργου Χατζόπουλου «Βγερού γλυκά φανού» και συμμετείχαν σε εργασία δημιουργικής γραφής», σημείωσε η κα Κυριακώδη.
Τα παιδιά επίσης μελέτησαν το έργο του Ευγένιου Ντελακρουά, «του Γάλλου ζωγράφου του 19ου αιώνα που εμπνεύστηκε από τα τραγικά γεγονότα της Χίου».

να λέμε “εμείς”
Στις 24 σελίδες της ηλεκτρονικής τους εφημερίδας, δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι σελίδες με παιχνίδι. Υπάρχει το σταυρόλεξο της επανάστασης, κουίζ, κρυπτόλεξο του 1821 και άλλα!
Ενώ η συντακτική ομάδα κλείνει αυτό το ξεχωριστό φύλλο με τα λόγια του στρατηγού Ιωάννη Μακρυγιάννη:
«Ένα πράμα μόνο με παρακίνησε κι εμένα να γράψω ότι τούτην την πατρίδαν την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι˙όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμεν κι όλοι μαζί και να μην λέγει ούτε ο δυνατός «εγώ» ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; Όταν αγωνιστεί μόνος του και φκιάσει ή χαλάσει. Να λέγει «εγώ» όταν όμως αγωνίζονται πολλοί και φκιάνουν, τότε να λέμε «εμείς». Είμαστεν εις το «εμείς» κι όχι εις το «εγώ». Και εις το εξής να μάθομεν γνώση, αν θέλομεν να φκιάσομεν χωριόν, να ζήσομεν όλοι μαζί.