Το πάθος του Ν. Μαστρογιάννη από τα Λεχώνια με τον Στέφανο Στουρνάρα ξεκίνησε όταν ως συνταξιούχος ναυτεργάτες ξεφύλλισε ένα παλιό τεύχος του περιοδικού «ΩΡΕΣ» και διάβασε μια συνέντευξη του Νίκου Στουρνάρα, γιού του Στέφανου, ο πατέρας του οποίου ήταν ναυτεργάτες από τη Ζαγορά.
Όπως γράφει και σε ένα κείμενο αναρτημένο στην είσοδο της έκθεσης με έργα του Στ. Στουρνάρα που σταδιακά συγκέντρωσε ο Ν. Μαστρογιάννης και αυτή την περίοδο εκθέτει στο Μουσείο της Πόλης.«…Εδώ σκάλωσα. Άρχισα να ψάχνω φωτογραφικά, ιστορικά στοιχεία και ν’ αγαπάω περισσότερο τον τόπο μου. Μάζευα φτογαφίες, καρτποστάλ, βιβλία, παλιές εφημερίδες και ό,τι μπορεί να αποτελέσει ντοκουμέντο. Παντού έβρισκα μπροστά μου τον Στουρνάρα. Οι φωτογραφίες και τα καρτ ποστάλ με βοήθησαν να γνωρίσω ένα άλλο κόσμο που αγνοούσα και με γοήτευσαν γιατί α ποτελούν΄ένα οπτικό ιστορικό ντοκουμέντο…»
Γιατί όμως ο Στ. Στουρνάρας; Ήταν τόσο σπουδαίος φωτογράφος (1867-1928); Δεν υπήρχαν καλύτεροι;
Στην έκθεση ξεναγήθηκα από τον ίδιο το συλλέκτη, μια έκθεση ενταγμένη στον κύκλο παρουσίασης ντόπιων συλλεκτών από τη Διεύθυνση Αρχείων και Μουσείων του δήμου Βόλου.
Περιλαμβάνει πρωτότυπα έργα του Στέφανου Στουρνάρα, όπως φωτογραφίες, καρτποστάλ ασπρόμαυρα και χρωμολιθόγραφα, διαφημίσεις, έντυπα, πορτρέτα ζωγραφικής και άλλα σπάνια ντοκουμέντα, δηλωτικά της τέχνης του. Η συλλογή περιλαμβάνει έργα του φωτογράφου αλλά και ζωγράφου, για μια περίοδο 30 χρόνων στον Μεσοπόλεμο που άνθισε τότε στον Βόλο η πρωτόγνωρη εικαστική κίνηση και ζωή, που διατηρήθηκε όσο διάστημα παρέμειναν οι απαραίτητες προϋποθέσεις στην πόλη, συμβάλλοντας στην πολιτιστική της ακμή.
Ο Στουρνάρας (1867-1928), Ζαγοριανός στην καταγωγή, ανήκει στον πυρήνα των ντόπιων καλλιτεχνών. Θεωρείται ο παλιότερος Θεσσαλός ζωγράφος που αποφοίτησε από την Σχολή Καλών Τεχνών, με δάσκαλο στη ζωγραφική τον Ν. Λύτρα και στην χαρακτική τον Α. Λ. Ροβέρτο. Στη διάρκεια των σπουδών του έμαθε την τεχνική της φωτογραφίας, μελετώντας γαλλική βιβλιογραφία και ασκούμενος κοντά σε Αθηναίους ζωγράφους. Έξοχο ταλέντο, δούλεψε για λίγο στην Αθήνα και αργότερα (1889) εγκαταστάθηκε στο Βόλο. Ασχολήθηκε με την κοσμική και θρησκευτική ζωγραφική. Το 1892 άνοιξε εργαστήριο καλλιτεχνικής φωτογραφίας, στο οποίο φωτογράφιζε και ζωγράφιζε προσωπογραφίες και εικόνες.
Παντρεύτηκε τη Μαρία Χιώτη το 1914, και τα παιδιά τους Κώστας και Νίκος μεγάλωσαν στο φωτογραφείο και συνέχισαν στο έργο του. Δημιουργήθηκε μια δυναστεία Στουρνάρα με τέσσερις γενιές φωτογράφων. Το 1928 ο Στ. Στουρνάρας αρρώστησε, υπέφερε από προστάτη ενώ είχε προσβληθεί και από δάγγειο πυρετό και δεν μπορούσε να γίνει εγχείρηση. Έτσι απεβίωσε στις 22 Αυτούστου. Τον επικήδειο εκφώνησαν ο στενός του φίλος, φωτογράφος, Κώστας Ζημέρης.
«Ο Στουρνάρας δεν ήταν ο πιο καλός φωτογράφος συγκριτικά με άλλους της εποχής του. Ήταν όμως αυτός που βγήκε έξω από το φωτογραφείο και φωτογράφισε ότι του τραβούσε την προσοχή», αναφέρει ο Ν. Μαστρογιάννης. Η παρουσία του Στουρνάρα στο Βόλο, από τις αρχές του 1890 μέχρι το 1928 που πέθανε, ως καταξιωμένη πλέον καλλιτεχνική προσωπικότητα ανά το πανελλήνιο, αποτελούσε εγγύηση και προκαλούσε ως ένα βαθμό την έλευση μεγάλων καλλιτεχνών του κέντρου στο Βόλο, με σκοπό την παρουσίαση του έργου τους.
Η έκθεση θα παραμείνει ανοικτή έως τις 7 Μαίου 2023.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος