Η λειτουργία της διαιτησίας ως αναγκαίου συμπληρώματος της συλλογικής αυτονομίας πιστοποιήθηκε με την απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου 25/2004, όπου και επιβεβαιώθηκε το συνταγματικό της έρεισμα, όπως επίσης και από την Ολομέλεια του ΣτΕ 2307/2014 που έκρινε ότι η διαιτησία κατοχυρώνεται ρητά στο Σύνταγμα.
Δεν είναι τυχαίο ότι και τα δύο Ανώτατα δικαστήρια τόνισαν και επιβεβαίωσαν το θεμελιακό χαρακτήρα της διαιτησίας ως επικουρικού μηχανισμού υποβοήθησης της ορθής λειτουργίας της συλλογικής αυτονομίας. Λόγω της συνταγματικής κατοχύρωσης του δικαιώματος μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία αυτή δεν μπορεί να καταργηθεί ή να περιοριστεί ουσιωδώς.
Με τις διατάξεις του Αναπτυξιακού Νομοσχεδίου καθίσταται ουσιαστικά ανέφικτη η μονομερής προσφυγή στη διαιτησία. Θεσπίζεται πληθώρα προϋποθέσεων για την ενεργοποίηση του δικαιώματος μονομερούς προσφυγής. Με τον τρόπο αυτό δυσχεραίνεται υπερβολικά η προσφυγή η διαιτησία με το ενδεχόμενο οι συλλογικές διαπραγματεύσεις να καταλήξουν άκαρπες και με ορατό κίνδυνο να οδηγηθούμε στη «βία» της ατομικής διαπραγμάτευσης, όπου οι όροι εργασίας είναι προϊόν επιβολής του εργοδότη.
Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις προσβάλλουν ευθέως τον πυρήνα του συνταγματικού δικαιώματος των εργαζομένων και ακρωτηριάζουν τη δυνατότητα προσφυγής τους στη διαιτησία.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος