Το σφύριγμα των τρένων της Θεσσαλίας και πιο συγκεκριμένα στη γραμμή Βόλος- Λάρισα έχει να ακουστεί από τις αρχές του Σεπτέμβρη και δυο μήνες τώρα εξακολουθούν τα τρένα να είναι σταματημένα και το τρίτο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, να μην μπορεί να διεξάγει το μεταφορικό του έργο, το επιβατικό κοινό να μην εξυπηρετείται, οι εργαζόμενοι που καθημερινά μετακινούνταν από και προς την εργασία τους να υποχρεώνονται σε άλλες μεταφορικές λύσεις, οι οποίες κοστίζουν σε χρόνο και χρήμα.
Ο Βόλος αποκομμένος σιδηροδρομικά, πληρώνει βαρύ τίμημα και δικαίως βιομηχανίες και επιχειρήσεις δηλώνουν την απογοήτευσή τους, από την μη κινητοποίηση των υπευθύνων του σιδηροδρόμου, προκειμένου να αποκαταστήσει τις ζημιές που έχει υποστεί το δίκτυο. Αρκετές είναι οι επιχειρήσεις που εξαιτίας αυτής της κατάστασης και λόγω του υψηλότατου κόστους μεταφοράς με άλλα μεταφορικά μέσα για να προμηθευτούν προϊόντα και πρώτες ύλες, έχουν προβεί σε αναστολή εργασιών, παρομοιάζοντας την κατάσταση “ως να έχει βγει από πόλεμο”.
Η δε πρόσφατη επίσκεψη του υφυπουργού Υποδομών Νίκου Ταχιάου και οι δηλώσεις του για την πορεία αποκατάστασης της σιδηροδρομικής σύνδεσης- είπε χαρακτηριστικά ότι «το σιδηροδρομικό δίκτυο έχει υποστεί μεγάλη ζημιά, η δε σιδηροδρομική γραμμή Βόλου-Λάρισας δεν θα είναι δυνατό να αποκατασταθεί πριν το τέλος του 2025 λόγω των εκτεταμένων καταστροφών που έχουν προκληθεί και δεν αποκλείεται η αποκατάσταση να συνδεθεί και με το έργο της ηλεκτροκίνησης που σταμάτησε εξαιτίας των θεομηνιών»– προβλημάτισε ακόμη περισσότερο τους κύκλους της οικονομικής και επιχειρηματικής ζωής του τόπου, οι οποίοι οδηγούνται μοιραία στο να βρουν νέες λύσεις για τις μεταφορές τους.
Ο κοινωνικός αντίκτυπος της απουσίας του σιδηροδρόμου
Χωρίς να έχει γίνει ακόμα ο απολογισμός από την έλλειψη του σιδηροδρόμου, αλλά και του κόστους των ζημιών, η πρώτη εκτίμηση κάνει λόγο για τεράστιες οικονομικές ζημιές στις εγκαταστάσεις της γραμμής Βόλου- Λάρισας με διαλυμένους συρμούς, με κατεστραμμένο τεχνολογικό εξοπλισμό, με χιλιόμετρα σιδηροδρομικών γραμμών θαμμένες στην λάσπη και στις φερτές ύλες, μα ευτυχώς με όρθιο το κτιριακό κόσμημα του σιδηροδρομικού σταθμού του Βόλου, κατασκευασμένο από τον Εβαρέστο Ντε Κίρικο, σπουδαίο μηχανικό και δημιουργού του μοναδικού “Μουντζούρη” του Πηλίου έργο του 19ου αιώνα
Ωστόσο οι συνέπειες σε κοινωνικό επίπεδο είναι ήδη ορατές και μετρήσιμες, αφού εκατοντάδες άνθρωποι, εργαζόμενοι, φοιτητές, επισκέπτες, δεν ταξιδεύουν και δεν μετακινούνται πλέον με το τρένο, που γι αυτούς ήταν μια οικονομική και εξυπηρετική λύση μεταφοράς.
Το βλέμμα είναι στραμμένο πλέον, στο φιλόδοξο εξαγγελμένο έργο από την προηγούμενη κυβερνητική θητεία Μητσοτάκη (2021), που αφορά στην μελέτη αναβάθμισης της σιδηροδρομικής γραμμής, αλλά και της σύνδεσης με την περιοχή του Αλμυρού και της Ν. Αγχιάλου, ώστε να συνδεθεί ο σιδηρόδρομος με το πολιτικό αεροδρόμιο της Ν. Αγχιάλου. Μόλις πριν δυο ημέρες ο Χρήστος Τριαντόπουλος, Υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Κρίσης έδωσε στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα της συνάντησης μεταξύ Υπουργείου Μεταφορών και ΟΣΕ
Πρόκειται για τη μελέτη ενός σιδηροδρομικού έργου που θα ενώσει τη βιομηχανική περιοχή του Αλμυρού, με το αεροδρόμιο της Νέας Αγχιάλου, το Αερινό και το κεντρικό σιδηροδρομικό δίκτυο Βόλου – Λάρισας. Μία μελέτη ενός έργου 35 χιλιομέτρων που συνιστά σημαντικό κομμάτι του παζλ του μεγάλου εγχειρήματος να καταστεί η Μαγνησία ένας διαμετακομιστικός κόμβος με διεθνή εμβέλεια.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος