Το παιχνίδι του Ολυμπιακού με τη Βικτόρια Πλζεν είχε τελειώσει και η εμφάνιση του Σερραίου Κώστα Τσιμίκα, που ξεκίνησε βασικός στην ενδεκάδα της ομάδας του Μαρτίνς, έκαναν όλους όσοι τον γνωρίζουν χαρούμενους αλλά έναν προπονητή ιδιαίτερα… περήφανο.
Είναι ο Σάκης Αναστασιάδης, ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής και προπονητής του Πανσερραϊκού που έβλεπε με χαρά και περηφάνια ένα «δικό του παιδί» να παίζει βασικός σε αγώνα του τσάμπιονς λιγκ σε μια από τις κορυφαίες ομάδες της Ελλάδος. Ένα από τα «δικά του παιδιά» αφού ο Σάκης Αναστασιάδης είναι ο προπονητής που έβγαλε από τα… χέρια του σχεδόν όλους τους Σερραίους ποδοσφαιριστές που διαπρέπουν τα τελευταία χρόνια. Η λίστα είναι μεγάλη, Τσιμίκας, Παπάζογλου, Γιαννόπουλος, Ανάκογλου και πολλοί άλλοι με τελευταίο «δημιούργημα» του Σάκη Αναστασιάδη τον Απόστολο Αποστολόπουλο που σε ηλικία 15 ετών τον έχρισε βασικό στην ενδεκάδα των «λιονταριών» και πλέον αποτελεί «μήλον της έριδος» για όλους τους μεγάλους συλλόγους της χώρας μιλώντας πολλοί για το «μπακ της επόμενης δεκαετίας».
Ο Σάκης Αναστασιάδης μίλησε στην αθλητική εκπομπή της ΕΡΤ Σερρών για τα «δικά του παιδιά»:
Για το πώς ένιωσε που έβλεπε τον Κώστα Τσιμίκα βασικό σε παιχνίδι τσάμπιονς λιγκ:
«Σίγουρα το πρώτο που αισθάνεσαι είναι περηφάνια. Πριν ξεκινήσει προετοιμασία με τον Ολυμπιακό ήμασταν μαζί στις Σέρρες και με τον αδελφό του τον Στέργιο Τσιμίκα, ήπιαμε έναν καφέ και τα είπαμε. Για αυτό το παιδί αισθάνομαι πολύ μεγάλη υπερηφάνεια γιατί τον είχαμε πάρει στην Κ20 του Πανσερραϊκού ενώ ήταν 15 χρονών, λόγω της έλευσης του αδελφού του που είναι δύο χρόνια μεγαλύτερος. Είναι δύο παιδιά που κατάγονται και αυτά όπως κι εγώ από τον Λευκώνα. Ήταν θέμα τότε γιατί ο Κωνσταντίνος ήταν μικρός και ο Πανσερραϊκός δεν είχε Κ15. Αποφάσισα να τον πάρω στην ομάδα για να ξεκινήσει να δουλεύει μαζί μας. Γιατί ήταν μικρός στην αρχή δυσκολευόταν. Έμεινε δύο χρόνια μαζί μου στην Κ20 και μετά το θάνατο του Πέτρου Θεοδωρίδη που η ομάδα έπεσε στη Γ εθνική τον ανέβασα στην πρώτη ομάδα του Πανσερραϊκού κι έτσι ξεκίνησε η ιστορία του Κωνσταντίνου».
-Για τα στοιχεία που έχει ο Κώστας Τσιμίκας:
«Είναι ένα παιδί που στην αρχή δεν έδειχνε ότι θα έχει μια τέτοια εξέλιξη αλλά αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν το ότι ήταν πολύ πεισματάρης. Έβλεπα, ότι ενώ η σωματοδομή του ήταν τέτοια που δεν του επέτρεπε να πάει στη δύναμη, αν και πιτσιρικάς τα έβαζε με κορμιά που ήταν δύο σαν κι αυτόν και τα κατάφερνε να βγαίνει αυτός νικητής από τις μονομαχίες. Είχε πείσμα, είχε ταλέντο, αλλά με πολύ δουλειά έφτασε σε σημείο, που εγώ δεν περίμενα να φτάσει τόσο ψηλά αν και τον πίστευα ως παίκτη. Βέβαια, από ένα σημείο και μετά, φεύγοντας και πηγαίνοντας στον Ολυμπιακό γιατί το να πας στον Ολυμπιακό μπορεί να το πετύχει κάποιος, το να μείνεις όμως στον Ολυμπιακό, το να καθιερωθείς στον Ολυμπιακό, σε μια ομάδα που αγωνίζεται στο υψηλότερο επίπεδο στο τσάμπιονς λιγκ, αυτό θέλει να έχεις «μεγάλη» ψυχή και μεγάλη πίστη στον εαυτό σου. Εγώ πραγματικά αισθάνομαι πολύ περήφανος βλέποντας τον Κωνσταντίνο να έχει αυτήν την ποδοσφαιρική πρόοδο».
-Για την θέση στην οποία έπαιζε στον Πανσερραϊκό:
«Ο Κωνσταντίνος στην Κ20 του Πανσερραϊκού αγωνιζόταν ως αριστερό χαφ. Πάντα όμως δουλεύαμε στο πως πρέπει να σκέφτεται ένας χαφ εξτρέμ όταν κάνει άμυνα. Κι όταν κάνει άμυνα πρέπει να ξέρει να σκέφτεται όπως ο αριστερός μπακ. Επομένως, είχε τους προβληματισμούς του, είχε μπει στο μυαλό του ο αμυντικός τρόπος λειτουργίας του. Το είχαμε δουλέψει τότε στην Κ20 του Πανσερραϊκού. Ήξερε πως πρέπει να αμυνθεί ως χαφ. Ήξερε ποια σημεία προσέχαμε, τι θα μας κάνει ο επιθετικός, τι πρέπει να κάνουμε εμείς, πως πρέπει να έχουμε εμείς μια σκέψη πιο μπροστά από τον επιθετικό. Να προβλέπουμε την επόμενη κίνηση του επιθετικού. Δουλέψαμε σε αυτό το κομμάτι κι όταν στον Ολυμπιακό τον μετακίνησαν πιο πίσω, θεωρώ ότι είχε τις βάσεις, είχε πάρει τα ερεθίσματα για να μπορέσει να ανταπεξέλθει και να εξελιχθεί. Επίσης τον βοήθησε πάρα πολύ το ότι πήγε στο εξωτερικό. Μάλιστα πήγε ως δανεικός και ήταν ενδεκαδάτος στις ομάδες του».
–Τι ήταν αυτό που είχε ο Κώστας Τσιμίκας και τον βοήθησε σε αυτήν την εξέλιξη:
«Θεωρώ ότι είχε πολύ πείσμα, πολύ τσαμπουκά. Ο Κωνσταντίνος θέλει να μάθει, μαθαίνει, αυτό δείχνει, είναι πειθαρχημένο παιδί και βασικά είναι πολύ καλός χαρακτήρας. Όπως καλός παίκτης και καλό παιδί είναι και ο αδελφός του ο Στέργιος Τσιμίκας. Εγώ για αυτά τα αδέλφια έχω μόνο καλά λόγια να πω. Και καλοί ποδοσφαιριστές και καλά παιδιά, εξαιρετικός συνδυασμός. Ο Κωνσταντίνος παραμένει κι ένα προσγειωμένο παιδί. Στην πρόσφατη συνάντηση μας τον είπα ότι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επαναπαύεται, γιατί στον Ολυμπιακό λίγο να χαλαρώσεις, σε παίρνει από κάτω. Άλλωστε αυτό το γνωρίζει πολύ καλά».
Για τον Τάσο Παπάζογλου:
«Ο Τάσος είχε έρθει σε ηλικία 16 ετών από τη Θεσσαλονίκη και τον επέλεξα μέσα από δοκιμές. Είχα πει στον Πέτρο Θεοδωρίδη να προχωρήσει αυτή η μεταγραφή του 16χρονου τότε Παπάζογλου και τελικά είχε αυτήν την εξέλιξη που είχε».
-Για τον Απόστολο Αποστολόπουλο:
«Δεν τον γνώριζα τον Απόστολο. Ξεκινήσαμε πέρυσι με τα γνωστά προβλήματα αργά την προετοιμασία. Έμαθα ότι υπάρχει κάποιος Αποστολόπουλος ο οποίος παίζει και αριστερό μπακ και δεκάρι και εξτρέμ και γενικά όλες τις θέσεις. Ζήτησα να τον δω. Ήταν να πάει δανεικός, αν θυμάμαι καλά, από τον Πήγασο στις Σέρρες 1800. Ζήτησα να τον δω πριν πάει εκεί. Έκανε δύο προπονήσεις μαζί μας και είπα: «δεν θα πάει πουθενά θα μείνει μαζί μας». Ο μικρός όχι μόνο έμεινε, δουλέψαμε ένα τρίμηνο και γιατί είχε τραυματιστεί το αριστερό μπακ της ομάδας ο Μακούσης, οπότε αναγκαστικά έπεσα με τα μούτρα πάνω στον Αποστόλη για να μπορέσει να πάρει κάποιες ποδοσφαιρικές αρχές, για να μπορέσει να μπει στην ομάδα γιατί φαινόταν ότι θα μου είναι απαραίτητος. Τελικά αποδείχθηκε ότι ο πιτσιρικάς το λέει η ψυχή του, είναι ταλέντο και νομίζω ότι καλά κάνει ο Πανσερραϊκός και επενδύει σε αυτόν τον ποδοσφαιριστή».
Αν κάνει μια σύγκριση μεταξύ Τσιμίκα και Αποστολόπουλο:
«Έμενα η άποψη μου είναι, συγκρίνοντας τον Αποστολόπουλο και το Τσιμίκα, γιατί έχω εικόνα και για τους δύο, θεωρώ ότι παρόλο ότι ο Αποστολόπουλος μπήκε πιο μικρός στην πρώτη ομάδα, νομίζω ότι τα χαρακτηριστικά του και η ωριμότητα του και η σκέψη του είναι πιο πάνω. Βέβαια, δεν ξέρω ποια θα είναι η εξέλιξη του αλλά σαν ξεκίνημα σε αυτήν την ηλικία και το είχα πει και στον Κωνσταντίνο όταν βρεθήκαμε ότι ο πιτσιρικάς ο Αποστολόπουλος στην ηλικία των 15 ετών είναι πιο μπροστά. Με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται το παιχνίδι. Για 15χρονος που μπήκε στην πρώτη ομάδα του Πανσερραϊκού, ο τρόπος που αντιλαμβάνεται το παιχνίδι, ο τρόπος ο οποίος παίρνει τα ερεθίσματα και τα αποκωδικοποιεί, η αντίληψη που έχει, όλα αυτά τον κάνουν έναν ποδοσφαιριστή που αν θα έχει την εξέλιξη που πρέπει από εδώ και πέρα θα έχει υψηλά στάνταρ».
-Για τη δουλειά που γινόταν τότε στον Πανσερραϊκό:
«Εκείνο το διάστημα μας ενδιέφερε πάρα πολύ να βρίσκουμε καλούς ποδοσφαιριστές αλλά το ταλέντο να συνδυάζεται και με καλό χαρακτήρα που αυτό βοηθάει στην εξέλιξη. Αυτή ήταν η φιλοσοφία μας. Για αρκετά χρόνια ήμασταν με τον Τάσο Καζία συνεργάτες στην ομάδα και η φιλοσοφία μας ταυτιζόταν όσον αφορά το ταλέντο και την ποιότητα του χαρακτήρα. Αν είχαμε έναν ποδοσφαιριστή που μπορούσε να… «ανατινάξει» τα αποδυτήρια, στέλναμε το μήνυμα ή θα συνετιστεί ή θα απομακρυνθεί. Δεν γινόταν 25 με 30 ποδοσφαιριστές να μας απορροφήσει ο κακός χαρακτήρας. Με αυτήν τη φιλοσοφία δουλεύαμε και είχαμε βγάλει τότε πολλούς ποδοσφαιριστές που συνδύαζαν το ταλέντο με το χαρακτήρα».
-Πως νιώθει όταν ακούει «ευχαριστώ» και καλά λόγια από όλα αυτά τα παιδιά:
«Αυτό είναι τιμητικό για μένα. Αυτό με κάνει περήφανο και το διάστημα που ήμουν στην ομάδα κοιτούσα να κάνω σωστά τη δουλειά μου. Προσπαθούσα να μην αδικώ και να μπορώ να βοηθήσω όσο μπορώ όλα τα παιδιά αλλά μέχρι έως ένα σημείο. Από εκεί και πέρα δεν θα έπαιζα ποδόσφαιρο εγώ. Σίγουρα θα υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι θα έχουν πικρίες, αυτό εννοείται, εγώ έχω τη συνείδηση μου καθαρή ότι προσπαθούσα να βοηθήσω, να εμπλουτίσω τις γνώσεις των παιδιών από όλες τις απόψεις. Σε αυτό το κομμάτι έχω τη συνείδηση μου ήσυχη, θεωρώ ότι δεν αδίκησα κανέναν, βοήθησα όσο μπορούσα τα παιδιά αυτά να εξελιχθούνε από όλες τις απόψεις και βοηθάω ακόμα».
-Για το αν είναι ταλέντο το ποδοσφαιρικό μάτι που έχει να μπορεί να διακρίνει τους παίκτες που θα διακριθούν:
«Δεν μπορώ να το προσδιορίσω ακριβώς. Είναι να μπορείς να αξιολογήσεις σωστά κάποιον παίκτη, να μπορείς να βλέπεις πιο νωρίς σε ποιο επίπεδο θα μπορέσει να σταθεί αυτό το παιδί, να του βρεις τη θέση που του αρμόζει έτσι ώστε σε υψηλό επίπεδο να είναι ανταγωνιστικός. Είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων. Κάθε μέρα αυτά εξελίσσονται, αλλάζουν, τα τροποποιείς, τα διορθώνεις και στο τέλος προσπαθείς να δεις το που θα καταλήξεις».
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος