«ΕΙΚΟΣΙΠΕΝΤΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ – Η ΝΗΣΟΣ» τιτλοφορείται το νέο βιβλίο του Ζέφυρου Α. Καυκαλίδη που κυκλοφορεί ήδη.
Ο Ζέφυρος A. Καυκαλίδης είναι συγγραφέας και νομικός και γεννήθηκε στο Κάιρο το 1948. Σπούδασε φιλοσοφία και νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι γιος του ψυχιάτρου Αθανάσιου Καυκαλίδη ο οποίος ασχολήθηκε με την ψυχοθεραπεία με χρήση ψυχοδηλωτικών.
Πάτμιος την καταγωγή από την μητέρα του, (γόνος της ιστορικής οικογένειας των Ξένων) βρίσκεται συχνά στο νησί και εκεί τον συναντήσαμε όταν ακόμη το βιβλίο αυτό βρισκόταν στις πρώτες του αποτυπώσεις.
Έχει πραγματοποιήσει ανακοινώσεις σε Διεθνή Συνέδρια Φιλοσοφίας και Ψυχολογίας καθώς και δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά του εξωτερικού. Είναι μέλος της International Society of Prenatal and Perinatal Psychology and Medicine.
Στην εργογραφία του συμπεριλαμβάνονται τα βιβλία: Δημήτριος Ν. Κεράνης, Κώδικας Εργατικής Νομοθεσία και Νομολογίας, 1976 (καταγραφή και σχολιασμός της Διεθνούς Νομοθεσίας και Νομολογίας του Εργατικού Δικαίου)
Το δείπνο (θεατρικό που σκηνοθέτησε ο Κάρολος Κουν στο Θέατρο Τέχνης το 1976).
Για το βιβλίο του Στέφανος Ξένος: Σκηνές από το δράμα του ελληνισμού σε Ανατολή και Δύ 1821-1894 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 2001.
Ποίηση και μνήμη, 2005, εκδόσεις Σύλλογος Προς Διάδoσιν Ωφελίμων Βιβλίων
Συζητώντας με τον DrK: ψυχοδηλωτικά φάρμακα και ψυχοθεραπεία, 2010, εκδόσεις Πάτμος.
Όπως δηλώνει «στα είκοσί του χρόνια ο άνθρωπος είναι ακόμα πολύ νέος, αδιαμόρφωτος. όλα μπροστά του είναι άγνωστα και ο χρόνος αμέτρητος. Στα εβδομήντα είναι μεγάλος και κουρασμένος. η επανάληψη τον κάνει να αισθάνεται το χρόνο να περνά με ασύλληπτη ταχύτητα. Ανάμεσα στα είκοσι και στα εβδομήντα μεσολαβούν πενήντα χρόνια. Αν θεωρήσουμε ότι τα μισά από αυτά τα περνάμε κοιμώμενοι, τότε δεν μένουν παρά είκοσι πέντε. Αυτόείναι. Είκοσι πέντε χρόνια! Ο άνθρωπος φτάνει στην ολοκλήρωσή του, στέκει στα πόδια του! Τρέχει, ερωτεύεται, σκέπτεται, αναπνέει, δημιουργεί και ελπίζει. Είκοσι πέντε καλοκαίρια ο ήλιος έλαμπε πάνω στη νήσο και μέσα στις ψυχές μας. πόσο συνειδητή είναι η ζωή, άραγε, αυτά τα λίγα χρόνια, πριν αρχίσει η ταχύτατη καταγραφή του επιλόγου της; Αυτά τα χρόνια που δεν τα εκτιμάς όσο θα έπρεπε, και που χάνονται μέσα απότα δάχτυλά σου όσο περνά ο καιρός. Η στιγμή που συνειδητοποιεί κανείς ότι δεν μπορεί να υπάρξουν άλλα καλοκαίρια με την ίδια ένταση, την ίδια ρευστότητα συγκινήσεων, το ίδιο πάθος. ότι αυτό που απομένει δεν είναι παρά το είδωλο μιας βιολογικής ακμής, που σε εγκαταλείπει σταδιακά αφήνοντάς σου για παρηγοριά μια κάποια, ίσως, αυτογνωσία..»
Όπως δήλωσε στην ΕΡΤ Ν. Αιγαίου, «ουσιαστικά η ΝΗΣΟΣ είναι ολόκληρη η Ελλάδα».
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος