Μηνύματα για τα 103 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου

Ανακοίνωση για τα 103 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου εξέδωσαν οι βουλευτές Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. Άννα Βαγενά και Βασίλης Κόκκαλης, Γιώργος Λαμπρούλης του ΚΚΕ καθώς και οι δήμαρχοι Μετεώρων Θεόδωρος Αλέκος και Τυρνάβου Γιάννης Κόκουρας.
Άννα Βαγενά (βουλευτής Λάρισας)
Σήμερα, τιμάται η επέτειος της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Προσωπικά, τρέφω βαθιά συναισθήματα σεβασμού γι’αυτούς τους Έλληνες, που ξεριζώθηκαν από τον Πόντο, αλλά και για τους σημερινούς απογόνους τους. Κάθε φορά που ξεριζώνεται ένας λαός από τον τόπο του, διαπράττεται ένα έγκλημα, όπως αυτό που συντελείται σήμερα στην Ουκρανία.
Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου δεν ξεχάστηκε και δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Το πάθος με το οποίο υπερασπίζονται οι σημερινοί Πόντιοι τις ρίζες τους και τη μνήμη των προγόνων τους είναι η καλύτερη εγγύηση γι’αυτό.

Βασίλης Κόκκαλης (βουλευτής Λάρισας)
“Η σημερινή ημέρα, είναι ημέρα τιμής και μνήμης για τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα του Ποντιακού Ελληνισμού, στο μεγαλύτερο έγκλημα της σύγχρονης ιστορίας.
Ο αγώνας για την παγκόσμια και καθολική αναγνώριση της Γενοκτονίας είναι αδιάκοπος. Είναι υπέρτατη ηθική υποχρέωση. Η απερίφραστη καταδίκη ενός εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας είναι η αρχή για μία νέα σελίδα ειρηνικής συνύπαρξης των λαών, με στέρεες βάσεις χτισμένες πάνω στην ανθρώπινη αξία.
Θυμόμαστε και εξαίρουμε παράλληλα τους Έλληνες του Πόντου που διασώθηκαν από τη θηριωδία και παρά τις ανυπέρβλητες δυσκολίες που επιφύλασσε η νέα αρχή σε μία χώρα χωλαίνουσα, κατάφεραν να συνδράμουν τα μέγιστα στην ανάπτυξή της σε όλα τα επίπεδα”.

Γιώργος Λαμπρούλης (βουλευτής ΚΚΕ)
Το ΚΚΕ βρίσκεται σταθερό στο πλευρό των ποντιακών οργανώσεων, κόντρα στις επιλογές κυβερνήσεων και ΕΕ.
Το ΚΚΕ βρίσκεται σταθερά στο πλευρό των ποντιακών οργανώσεων και συλλόγων για την αναγνώριση της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού.
Ο ελληνισμός του Πόντου είχε απέναντί του όχι μόνο την τουρκική αστική τάξη που προχώρησε στη γενοκτονία στο πλαίσιο του ανταγωνισμού της με το ελληνικό κεφάλαιο, αλλά και την ελληνική αστική τάξη που για τα δικά της συμφέροντα, χρησιμοποίησε αδίστακτα τον ελληνισμό, εγκαταλείποντάς τον, την τελευταία στιγμή, στην τύχη του. Το αποτέλεσμα ήταν χιλιάδες νεκροί και πάνω από 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες που έζησαν για χρόνια, στην φτώχεια, την εξαθλίωση, την περιφρόνηση και την ανέχεια.
Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή, επισήμανε ότι η Ελλάδα δεν διαιρείται σε ντόπιους και πρόσφυγες, αλλά σε πλούσιους και φτωχούς, μία ταξική αντιμετώπιση και διάκριση που ισχύει φυσικά και σήμερα. Και σήμερα η ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων την οποία στηρίζουν όλα τα αστικά κόμματα και οι ελληνικές κυβερνήσεις συνεχίζει να υποδαυλίζει τις φωτιές του πολέμου στην περιοχή της Ευρασίας. Το δείχνει η ιμπεριαλιστική σύγκρουση και το αιματοκύλισμα με θύμα τον λαό της Ουκρανίας.
Το συμπέρασμα για τους λαούς είναι ο επιζήμιος χαρακτήρας των οποιονδήποτε ιμπεριαλιστικών συμμαχιών που επιλέγει κάθε φορά η αστική τάξη για τα δικά της συμφέροντα, καθώς αποδεικνύεται συνεχώς το πόσο καταστροφικό είναι για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να εναποθέτουν τις τύχες τους και την ασφάλειά τους στους ισχυρούς συμμάχους της εγχώριας αστικής τους τάξης.
Ακόμα και σήμερα, χιλιάδες ομογενείς που ύστερα από διάλυση της ΕΣΣΔ εγκαταστάθηκαν στη χώρα μας, αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα αποκατάστασης, είναι ανάγκη να αναδειχθεί και να στηριχθεί η πολιτιστική και πνευματική δραστηριότητα των Ποντίων. Το ΚΚΕ στηρίζει κάθε δίκαιη διεκδίκηση του οργανωμένου ποντιακού κινήματος, κόντρα σε επιλογές κυβερνήσεων και ΕΕ.
Σήμερα, 103 χρόνια μετά, η μεγαλύτερη τιμή για τη Μνήμη, την Ιστορία του ποντιακού λαού είναι ο αγώνας για να μη ζήσει ποτέ ξανά κανείς λαός όσα έζησε ο ίδιος. Γι’ αυτό απαιτείται να δυναμώσει η πάλη για να απεμπλακεί η χώρα μας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή, για να κλείσουν όλες οι στρατιωτικές βάσεις που καθιστούν τη χώρα μας μαγνήτη επιθέσεων. Να μπει στο στόχαστρο του λαού μας το βάρβαρο σύστημα της εκμετάλλευσης, των πολέμων και της προσφυγιάς.

Θεόδωρος Αλέκος (δήμαρχος Μετεώρων)
“Σήμερα 19 Μαΐου είναι η Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, όπως καθιερώθηκε το 1994 με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων αν και καθυστερημένα με την οποία συμπληρώνονται 103 χρόνια από τον ξεριζωμό του Ποντιακού Ελληνισμού.
Τιμάμε, σήμερα, τη μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων θυμάτων του Ποντιακού Ελληνισμού που εξοντώθηκαν με απάνθρωπο και αποτρόπαιο τρόπο από το Τουρκικό κράτος και παράλληλα ξεκίνησε να γράφεται μια από τις πιο αιματοβαμμένες σελίδες της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Ο σεβασμός στη μνήμη των Ποντίων, δεν αρχίζει και δεν τελειώνει μόνο σε αυτή την ημέρα. Η ιστορική συνείδηση είναι ζωντανή μέχρι σήμερα και θα συνεχίσουμε να την κρατάμε ζωντανή, μαζί με την τιμή και την ευγνωμοσύνη προς τον Ποντιακό Ελληνισμό.
Αν μέχρι σήμερα, πολιτικές σκοπιμότητες υπαγορεύουν τη μη αναγνώριση από τη διεθνή κοινότητα «πλην ελαχίστων» της γενοκτονίας αυτής, ο χρόνος πλέον και οι γεωπολιτικές εξελίξεις επιτάσσουν την Παγκόσμια αναγνώριση της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.”

Γιάννης Κόκουρας (δήμαρχος Τυρνάβου)
“Από το 1994 η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού έχει αναγνωρισθεί επισήμως από την Ελληνική Κοινωνία με την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Ως Γενοκτονία των Ποντίων ορίζουμε τα βίαια μαζικά και φονικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στην τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία μέχρι και τη δημιουργία του σύγχρονου τούρκικου κράτους, δηλαδή τους διωγμούς τις εξαντλητικές πορείες εξόντωσης, τα τάγματα καταναγκαστικής εργασίας, τις λεηλασίες και τις εν γένει βιαιότητες της δεύτερης δεκαετίας και των αρχών της τρίτης δεκαετίας του 20ου αιώνα.
Αυτή η κατάσταση φανατισμού και ακραίας βίας είχε ως τραγικό αποτέλεσμα την δολοφονία περίπου 353.000 Ελλήνων του Πόντου.
Σήμερα ως Έλληνες οφείλουμε να θυμόμαστε, να αναλογιζόμαστε, να τιμούμε και κυρίως να διαφυλάττουμε την μνήμη των θυμάτων.
Μάλιστα όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα ο Δήμος Τυρνάβου έχει ήδη δεσμεύσει χρήματα στον προϋπολογισμό, ώστε άμεσα να ανεγερθεί μνημείο ως ένδειξη τιμής και μνήμης στα θύματα Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου”.