Λάρισα: Καζάνι που βράζει η δημόσια υγεία

Τραγική χαρακτηρίζεται η κατάσταση στη δημόσια υγεία, σύμφωνα με τους εργαζόμενους στα Νοσοκομεία και ειδικότερα στα Κέντρα Υγείας. Μιλώντας στην ΕΡΤ Λάρισας ο πρόεδρος του νεοσύστατου Συλλόγου Γιατρών Κέντρων Υγείας Νομού Λάρισας κ. Λάμπρος Κοντοβός επεσήμανε ότι «η δημόσια υγεία είναι ένα καζάνι που βράζει».

Αναφερόμενος στην κατάσταση που επικρατεί στα Κέντρα Υγείας της Περιφέρειας Θεσσαλίας και τα όσα βιώνουν οι εργαζόμενοι σε αυτά δήλωσε: «Αρχικά η θέση μου ήταν για το ιατρείο της Νίκαιας, αλλά με τις ελλείψεις του προσωπικού εξυπηρετώ και το ιατρείο των Φαρσάλων, πολλοί συνάδελφοι μετακινούνται όπως τώρα την Αλόννησο και με δικά μας έξοδα, απλήρωτες εφημερίες από τον Μάιο του 2015, χωρίς στέγαση και σίτιση. Πολλά προβλήματα προέκυψαν από τον νόμο 4238/2014 της προηγούμενης κυβέρνησης όπου ορίστηκε από 01/01/2015 τερματίζεται η διοικητική υπαγωγή των κέντρων υγείας στα νοσοκομεία που ανήκαμε έως τώρα και μεταβιβάζεται στις υγειονομικές περιφέρειες».
Αναφορικά με τις ελλείψεις που αντιμετωπίζουν τα Κέντρα Υγείας πρόσθεσε τα εξής:
«Από τον Απρίλιο του 2015 που ανέλαβε η νέα διοίκηση έχει να αντιμετωπίσει προβλήματα όπως ελλείψεις υλικών, τροφοδοσία με καύσιμα, διοικητικές μεταβολές, ελλείψεις προσωπικού. Έχουν γίνει προσπάθειες, που δεν είναι επαρκείς αλλά έχει εξαντληθεί η υπομονή μας. Οι περικοπές δαπανών, έλλειψη προσωπικού, η ομαδικές συνταξιοδοτήσεις και η μη πρόσληψη νέων στη θέση αυτών, έχει κάνει την κατάσταση εκρηκτική, η δημόσια υγεία είναι ένα καζάνι που βράζει».
Ο πρόεδρος της ΣΙΚΥΛ κ. Λάμπρος Κοντοβός επεσήμανε ότι οι γιατροί και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι προσπαθούν για το καλύτερο παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
«Παρέχεται η πρωτοβάθμια φροντίδα στα κέντρα υγείας αλλά με τις πλάτες του προσωπικού που υπηρετούν. Το προσωπικό είναι απλήρωτο, δεν παίρνουν ούτε νυχτερινά ούτε υπερωρίες. Δεν ζούμε όλοι στην Λάρισα, ζούμε και στα χωριά και τις κωμοπόλεις του νομού και τα κέντρα υγείας πρέπει να είναι άριστα εξοπλισμένα. Η βάση του συστήματος, η πρωτοβάθμια υγεία νοσεί, όπως νοσούν βέβαια και τα νοσοκομεία».
Όσο για την επίσχεση εργασίας που πραγματοποιούν υποστήριξε ότι δεν χαίρονται που δεν εργάζονται διότι οι σχέσεις των γιατρών με τους ασθενείς είναι προσωπικές και πολλοί γιατροί έχουν ξεπεράσει τα όρια τους.