Ροδόπη – Β. Κάρρα: Τριάντα επτά χρόνια στο camping του Φαναρίου

Από το 1985 η κα Βίκυ Κάρρα στο Camping του Φαναρίου της Ροδόπης. «Για εμάς είναι το καλοκαιρινό μας σπίτι» λέει μην κρύβοντας τη χαρά της που πάλι βρίσκεται στον αγαπημένο της χώρο, με άλλους κατασκηνωτές, γνώριμους από τα παλιά, αλλά και νέους.

«Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου εκτός Camping. Μ αρέσει αυτός ο τρόπος ζωής, αυτή η ανεμελιά που προσφέρει, η κοινωνικότητα, οι φίλοι μου, τα βράδια μας και τα πρωινά μας, η θάλασσα, όλα» δηλώνει και προσθέτει χαρακτηριστικά: «Ζούμε το χειμώνα για να έρθουμε εδώ το καλοκαίρι».

Τα πρώτα δέκα χρόνια ερχόταν με τη σκηνή της για ένα μήνα. Στη συνέχεια με το τροχόσπιτο τον περισσότερο καιρό. Και από το 2001 που έγιναν και τα επίσημα πακέτα, τότε που απειλούνταν το camping να κλείσει και το στήριξαν οι ίδιοι οι κατασκηνωτές με τη βοήθεια του Δήμου τη Αιγείρου τότε, έχουν μόνιμα το τροχόσπιτο τους στο χώρο. «Δεν φεύγουμε ούτε μια μέρα από τους τρεις μήνες που είναι ανοιχτό το καλοκαίρι» σημειώνει ξανά δείχνοντας πως πραγματικά απολαμβάνει κάθε λεπτό ζωής.

Μάλιστα είναι τέτοια η λαχτάρα της ίδιας και της οικογένειάς της να βρεθούν στο camping που από την ημέρα που τους αφήνουν να διανυκτερεύσουν το κάνουν χωρίς να χάσουν καιρό. «Από τις 10 Ιουνίου που άνοιξε το camping δεν έχουμε φύγει ούτε στιγμή. Αν δεν το ζήσει κάποιος, δεν μπορεί να το καταλάβει. Ενδεχομένως θα πρέπει να το γνωρίσει από νέος ακόμη για να το αγαπήσει πολύ» δηλώνει η κα Κάρρα. Και μιλά για «ένα άνετο κοινόβιο», ένα camping, που προσφέρει και κοινωνικότητα και απομόνωση, εξαρτάται τι θέλει κανείς. «Είναι το πιο όμορφο camping της Ελλάδας, έχεις στη διάθεσή σου άπειρα τετραγωνικά χώρου» προσθέτει.

Και μιλά για ένα σημείο που  ενώνει τα καλοκαίρια πολλών ανθρώπων, όλοι οι  κατασκηνωτές τον αγαπούν, τον φροντίζουν, τον βελτιώνουν πάντα με προσωπική δουλειά. «Έχουμε τους φίλους μας, ξεσκάμε από την κλεισούρα του χειμώνα, διοργανώνουμε κοινά τραπέζια και ζούμε στη σημερινή εποχή , όπως παλιότερα, πιο ζεστά, πιο κοντά, πιο κοινωνικά». Όσον αφορά στις παρεμβάσεις που κρίνει η ίδια αναγκαίες; «Οι Υποδομές θέλουν βελτίωση και συντήρηση» λέει και σπεύδει να προσθέσει: «Να μας λείψει αυτή η αγωνία του κάθε χρόνου. Το: «δεν θα ανοίξει», «δεν θα ανοίξει», «δεν θα ανοίξει». Έχουμε μείνει με τα ίδια τροχόσπιτα εικοσιπέντε χρόνια γιατί κάθε χρόνο είναι η τελευταία χρονιά, γιατί να επενδύσουμε; Αυτό είναι ένα σημείο που θα πρέπει να ρυθμιστεί, να το κρατήσουμε ανοικτό και να μένουμε εδώ κάθε καλοκαίρι, όσο αντέξουμε».

Σύμφωνα με την κα Κάρρα βρίσκεται σε ένα σημείο στο οποίο δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτικές. «Γι αυτούς που είναι τρόπος ζωής το κάμπινγκ, για τους  κατοίκους από τους   Νομούς: Ροδόπης, Ξάνθης και τους κατοίκους της Βουλγαρίας, είναι μια διέξοδος ανεπανάληπτη και γι αυτό θέλουμε να κρατηθεί ανοικτό. Και αφού το καταφέρουμε αυτό, τότε να βελτιωθούν λίγο οι υποδομές: κουζίνα, μπάνια, τα βασικά. Τα άλλα τα καταφέρνουμε μόνοι μας».