Ήταν το 1926 όταν πενήντα δύο οικογένειες, 256 άτομα συνολικά, από το Σοχούμι της Ρωσίας ρίζωναν στον τόπο και δημιουργούσαν με χώμα, πέτρες και πολύ πίστη την καινούργια πατρίδα. Οι πρώτοι Κιζαριώτες έγραφαν έτσι την ιστορία της δικής τους δημιουργίας.
Σήμερα τον ίδιο τόπο ζωντανεύουν με την παρουσία τους περισσότερο και λιγότερο πια με τα έργα τους, λόγω της ηλικίας, τριάντα όλο κι όλο κάτοικοι, οι εναπομείναντες εντός οικισμού. Γιατί οι απανταχού Κιζαριώτες είναι 2.800 στον αριθμό. Αναλογία που αποτυπώνει και την εικόνα των αποδυναμωμένων από κόσμο οικισμών της περιοχής, που πρώτοι τα εγκατέλειψαν οι άνθρωποι τους για εργασία και ζωή στην πόλη.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Συλλόγου, τον κο Καλλιανίδη Νίκο οι κάτοικοι του χωριού σήμερα, ηλικιωμένοι άνθρωποι 85-90 και δύο 92 ετών, ο Κωνσταντίνος Καλλιανίδης και ο Αχιλλέας Ιερώνυμος, είναι αποκλεισμένοι από την ενημέρωση της δημόσιας τηλεόρασης λόγω μη λήψης του σήματος με αποτέλεσμα η συνδρομητική κάλυψη να περικόπτει από την ήδη πενιχρή σύνταξή τους. «Το κόστος είναι πολύ υψηλό για το βαλάντιό τους» σημειώνει ο πρόεδρος. Όπως επίσης επισημαίνει την μη έλευση στο χωριό ιατρού έστω για την συνταγογράφηση, παρά το γεγονός ότι ο οικισμός διαθέτει αγροτικό ιατρείο. Στέκι των τριάντα κατοίκων η Στέγη του Συλλόγου, στο χώρο του Δημοτικού Σχολείου του χωριού που λειτούργησε για τελευταία φορά το μακρινό πια 1990.
Αίτημα του προέδρου η αξιοποίηση της γειτνίασης του χωριού με τη λίμνη του Φράγματος του Ιασίου σε μια απόσταση 550 μέτρων. «Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι εκδρομείς που επισκέπτονται την περιοχή καθημερινά, η δημιουργία καταλυμάτων θα προσέλκυε νέους ανθρώπους και θα δημιουργούσε θέσεις εργασίας», επισημαίνει ζητώντας να υπάρξει μια παρέμβαση προς αυτή την κατεύθυνση.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος