Πάσχα στον Ίασμο της Ροδόπης

Μοσχοβολούν οι Πασχαλιές στον Ίασμο της Ροδόπης. Ο Απρίλης «χορεύει» με τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα του Πάσχα. Η Λαμπρή τιμάται όπως το όνομα της ορίζει. Και από κάθε σπίτι ξεπροβάλει μια ζεστή, φιλόξενη κουβέντα. «Χριστός Ανέστη», «καλημερίζουν» για σαράντα ημέρες «Αληθώς ο Κύριος Ανέστη» απαντούν, συγχωριανοί, γνωστοί, αλλά και επισκέπτες που “ξεκλέβουν” χρόνο και ανηφορίζουν στα στενά του σοκάκια αναζητώντας εικόνες, γεύσεις και συνήθεια που αλλού έχουν ατονήσει.

«Κυκλωμένος» από Εκκλησίες και Παρεκκλήσια ο τόπος, ιεροί χώροι που «μαρτυρούν» με κάθε τρόπο το Ορθόδοξο Πάσχα. Στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου, προστάτη του Ιάσμου συγκεντρώνεται παραδοσιακά ο περισσότερος κόσμος, στο προαύλιο και στα γύρω στενά κρατώντας τις αναμμένες λαμπάδες στα χέρια, σαν ένα φωτεινό, χαρμόσυνο ποτάμι που πάλλεται με κάθε τόνο, κάθε λέξη και κάθε ευχή των κατοίκων.

Ο Ιερός Ναός Αγίου Ιωάννου Ιάσμου, το Εκκλησάκι Ζωοδόχου Πηγής πιο κάτω κάθε σημείο του τόπου μαρτυρά την αγάπη των κατοίκων για την Ορθόδοξη Εκκλησία, την τήρηση των εορταστικών συνηθειών, αλλά και την αρμονική συμβίωση με τους γείτονες μουσουλμάνους, οι οποίοι δίνουν τις ευχές τους για «Καλή Ανάσταση» και «Χρόνια Πολλά», όπως στις δικές τους γιορτές δέχονται ευχάριστα τις ίδιες ευχές για μακροημέρευση και υγεία από τους χριστιανούς γείτονες.

Τα τσουρέκια έτοιμα στο τραπέζι, μαζί και τα κόκκινα αυγά. Κάθε νοικοκυρά ακολουθώντας τη δική της συνταγή, έτσι όπως η γιαγιά και η μαμά νωρίτερα, έτσι όπως εκείνες σε κόρες κι εγγονές αργότερα.
Στη γάστρα, στο φούρνο και κάποιοι στην σούβλα αρνί ή κατσίκι, σίγουρα ντόπιας παραγωγής, προσθέτουν το κύριο μενού στο τραπέζι τους. Φέτος που η χαλαρότητα των μέτρων κατά του κορονοϊού το επιτρέπει θα ανταμώσουν και πάλι γύρω από τραπέζι συγγενείς και φίλοι. Θα φάνε και θα πιούνε σκεπτόμενοι και τους ανθρώπους που δεν είναι πια κοντά τους γι αυτό και το πρώτο ποτήρι, κρασί ή τσίπουρο, ιασμιώτικης φυσικά παραγωγής, κυλά στο έδαφος, στη δική τους μνήμη.

Και οι πιο νέοι, οι πιο ξεκούραστοι, θα θελήσουν σίγουρα να ακολουθήσουν τα ορεινά μονοπάτια, να θαυμάσουν από κοντά τη Φύση που «ξυπνά» κι αναγεννάτε κι αν σταθούν τυχεροί εκτός από το κελάρυσμα των πηγών ίσως ακούσουν και το χλιμίντρισμα των άγριων αλόγων από ασφαλή απόσταση θα παρατηρούν κι εκείνα ξαφνιασμένα από τους επισκέπτες.

Μέχρι το επόμενο Πάσχα στον Ίασμο, «να είμαστε και του χρόνου γεροί» θα ευχηθούν ανανεώνοντας το ραντεβού τους για τη συνάντηση και πάλι σε έναν τόπο που γνωρίζει να αγκαλιάζει, ντόπιους και επισκέπτες και να τους υποδέχεται όλους φιλόξενα.