Οι «Βουβές Κραυγές» της Νιουλγκιουν Τουρσέν Ογλού

Η κα Νιουλγκιούν Τουρσέν Ογλού, τελειόφοιτος στο Τμήμα Φιλολογίας στο ΔΠΘ, με αφοπλιστική ειλικρίνεια σε γλώσσα διαυγή έγραψε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Βουβές Κραυγές» με την οποία η ποιήτρια ερευνήτρια της Πομακικής Γλώσσας και Κουλτούρας μας εισάγει στο ποιητικό της σύμπαν.

«Όταν ήμουν σε πολύ μικρή ηλικία πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους που μπορούσαν και έγραφαν πολύ σημαντικά πράγματα τα οποία σε άγγιζαν στην ψυχή» δήλωσε στην ΕΡΤ Κομοτηνής και σημείωσε «Έμαθα με τους ανθρώπους γύρω μου να εκφράζω τον εαυτό μου γράφοντας αυτό που ακριβώς νιώθω μέσα μου. Κάπως έτσι ξεκίνησε και η γραφή ποιημάτων. Χαίρομαι που τα κατάφερα γιατί πιστεύω ότι θα βοηθήσει τα άτομα που έχουν ανάγκη, θέλω να συνεχίσω.»
Οι «Βουβές Κραυγές» της Νιουλγκιουν Τουρσέν ΟγλούΓεννήθηκε στην Ξάνθη, μέχρι τα 11 της χρόνια όμως έζησε στη Χαλκίδα, που, όπως λέει « την λατρεύω και μου λείπει, πάντα την νοσταλγώ». Επέστρεψε με την οικογένειά της στο χωριό του πατέρα της, στα Σήμαντρα. Παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία και ήταν αναγκασμένη να δουλεύει από τα 14 της χρόνια στο εργοστάσιο και πιο νωρίς στα χωράφια, «έτσι αναγκάστηκα να εγκαταλείψω το σχολείο» λέει και προσθέτει «Ήταν οι οικονομικές δυσκολίες που μας ανάγκασαν. Δόξα το θεό τα έζησα αυτά. Μετά μετακόμισα στην Ξάνθη. Χωρίς να θυμάμαι για ποιο λόγο, το πώς και το γιατί, μάλλον με τράβηξε ξανά η μοίρα να ζήσω αυτό που είχα αφήσει στη μέση. Έχω δύο πανέμορφες κόρες, η μια σπουδάζει Πολιτικές Επιστήμες, είναι στο τρίτο έτος 21 ετών και η άλλη 14 ετών τελειώνει το Γυμνάσιο.»
Οι «Βουβές Κραυγές» της Νιουλγκιουν Τουρσέν ΟγλούΌπως σημειώνει η κα Νιουλγκιούν Τουρσέν Ογλού δεν μπόρεσε να συμβιβαστεί με αυτό που ζούσε τότε και αποφάσισε να συνεχίσει. «Γράφτηκα στο Εσπερινό Γυμνάσιο, μετά στο Εσπερινό Λύκειο. Χάρη στην επιμονή των καθηγητών και των συμμαθητών μου συνέχισα. Το είχα κι εγώ απωθημένο και ήθελα να το καταφέρω. Δεν πίστευα ότι θα υπάρξει και κάποια άλλη συνέχεια. Όμως η μοίρα και πάλι με έσπρωξε, ευχαριστώ πάρα πολύ τους καθηγητές μου, στο 4ο Γενικό Λύκειο της Ξάνθης είναι όλοι τους πολύ αξιόλογοι, λόγω της γλώσσας είχαμε ένα μικρό πρόβλημα είδαν όμως τις προσπάθειες μου και με ενθάρρυναν. Τους ευχαριστώ όλους ολόψυχα που δεν μου επέτρεψαν να τα παρατήσω και με ώθησαν να δώσω Πανελλήνιες Εξετάσεις.»
Στο Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας του ΔΠΘ νιώθει σαν να είναι μέλος μιας μεγάλης «οικογένειας» που «σε αγκαλιάζει και σου δείχνει το δρόμο να προχωρήσεις όσο πιο σωστά γίνεται χωρίς λάθη για να καταφέρεις να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα.»

Την ρωτήσαμε για την αντίδραση που σημειώθηκε στο συγγενικό της περιβάλλον για την απόφασή τις να συνεχίσει στο σχολείο αν και μητέρα δύο παιδιών. «Κανένας δεν αποδέχτηκε ποτέ αυτό που κάνω. Όλοι θεώρησαν ότι ήταν εντελώς ανούσια προσπάθεια. «Αυτό που κάνεις είναι ηλίθιο. Θα σπουδάσεις, εε και πού θα σε ωφελήσει; Τι θα καταφέρεις;» έλεγαν. Απλά είχα κλείσει τα αυτιά μου και προσπάθησα και προσπαθώ ακόμη και σήμερα, γιατί αυτού του είδους οι αντιδράσεις ακόμη συνεχίζουν και ούτε πιστεύω ότι θα σταματήσουν ποτέ. Γι αυτό δοξάζω το Θεό πάντα γιατί μου έστειλε λίγους και καλούς ανθρώπους οι οποίοι μου δείχνουν το σωστό. Για να μπορέσω να προχωρήσω με δύναμη και πίστη σ’ αυτό που θέλω και προσπαθώ να κάνω» σημειώνει με ειλικρίνεια και ξεχωριστή δυναμική.

Μιλώντας στις κόρες της, στις νεότερες από εκείνη συμφοιτήτριες, αλλά και στους νέους και στις νέες που γνωρίζει ότι δεν θα πρέπει να τα εγκαταλείπουν ποτέ. «Σίγουρα θα αντιμετωπίσουν πάρα πολλές δυσκολίες, δεν είναι ποτέ εύκολο να φτάσεις σε ένα όνειρο που το θεωρούν όλοι άπιαστο. Αν έχεις πίστη σ’ αυτό που κάνεις και θέληση, σίγουρα θα πιάσεις το άπιαστο.» δηλώνει.
Μιλώντας για τις «Βουβές κραυγές» αποκαλύπτει πως εκφράζουν τη φωνή από το παρελθόν μέχρι σήμερα. «Είναι οι φωνές των γυναικών που αναγκάζονται να σωπάσουν και δεν έχουν τη δύναμη, δεν μπορούν, θέλει μεγάλη δύναμη να μπορέσεις να εκφράσεις να βγάλεις από μέσα σου αυτό που νιώθεις, αυτό που ζεις. Μερικές φορές δεν θέλουμε γιατί σκεφτόμαστε πώς θα μας αντιμετωπίσει η κοινωνία μετά από αυτό που θα κάνουμε. Πρέπει να κλείσεις μάτια, αυτιά και πάνω από όλα την καρδιά για να μην νιώθει και να μην πονάει για να μπορέσεις να το εκφράσεις προς τα έξω» λέει και συμφωνεί κι εκεί ότι «Υπάρχουν δυστυχώς πάρα πολλές γυναίκες στη σιωπή. Τα στερεότυπα πάντα κρατούν στις παλαιότερες γενιές. Η νέα γενιά ωστόσο έχει ανοίξει τα φτερά της και ξέρει τι θέλει, ξέρει γιατί παλεύει και τι πρέπει να αποκτήσει.»
Τέλος, δεν παραλείπει να στείλει το μήνυμα της προτρέποντας όλους και όλες να μην εγκαταλείπουν καμία προσπάθεια. «Δεν πρέπει ποτέ να εγκαταλείπουν καμία προσπάθεια. Να προχωράνε όσο πιο δυνατά γίνεται. Ναι σίγουρα θα πονέσουν, θα αντικρίσουν τους ανθρώπους γύρω τους που μέχρι σήμερα τους θεωρούσαν «ήλιο» που φώτιζε τη ζωή τους και είδαν να μετατρέπεται σε κάτι εντελώς αντίθετο. Ακόμη κι όταν σκοτεινιάσει εκείνοι ας έχουν ένα μικρό άστρο να τους οδηγεί. Ακόμη και με το λιγοστό φως θα βρίσκουν το δρόμο τους.» λέει σημειώνοντας με νόημα πως «Όποιος έρχεται στη ζωή μας , πάντα υπάρχει ένας λόγος, άλλοι για να πάρουν και άλλοι για να δώσουν, ποτέ δεν βγαίνεις χαμένος. Πάντα ευχαριστώ όλους όσους βρίσκονται δίπλα μου και με στηρίζουν σ’ αυτό το δρόμο.»
Info
Οι «Βουβές κραυγές» κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Σπανίδη
Φώτο:Νιουλγκιούν Τουρσέν Ογλού ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφία-video: Μαρία Νικολάου

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος