Χέρια με τα «σημάδια» της δουλειάς και των καιρικών συνθηκών πάνω τους. Χέρια της Ελληνίδας αγρότισσαs που όλο και πιο σπάνια τη συναντά πια κανείς στα χωράφια σε σχέση με τα παλιότερα χρόνια. Όταν το ξημέρωμα τις έβρισκε στο χωράφι και το ηλιοβασίλεμα να φροντίζουν τα ζωντανά, κάνοντας παρά την κούραση, στη συνέχεια και τις δουλειές του νοικοκυριού τους. Τα χρόνια πέρασαν, πολλά άλλαξαν. Και κάποιες λίγες ακόμη συνεχίζουν να ποτίζουν με τον ιδρώτα τους τη γη της Θράκης.
Από τα Άμφια της Ροδόπης η κα Βίκυ, δώδεκα χρόνια τώρα καλλιεργεί έξι στρέμματα με λαχανικά βάζονταs, όπως λέει στο www.ertnews.gr, «λίγα από όλα». Φέτος, όπως σημείωσε, οι καιρικές συνθήκες δεν βοήθησαν και ο καύσωνας των τελευταίων ημερών μαζί με το συνεχές μελτέμι δυσκολεύουν προσπάθειες και παραγωγή. «Ξεκινώντας από την άνοιξη με τον παγετό και συνεχίζοντας μέχρι τον Οκτώβριο με τις λάσπες, ένα χρονικό διάστημα με πολύ δουλειά και λίγα κέρδη» λέει περιγράφοντας τον αγώνα της. Ένας αγώνας που για την ίδια και τις συναδέλφισσές της, τις εναπομείνασες αγρότισσες της Ροδόπης, «δεν έχει ανταμοιβή».
Μιλώντας για τη συνέχεια στο χώρο της παρατηρεί την έλλειψη ενδιαφέροντος από την πλευρά των νέων «καμία νέα δεν ασχολείται πια, λιγοστά τα παραδείγματα » παρατηρεί και μιλά για το φετινό υψηλό κόστος. Αλλά και για την μετ εμποδίων διάθεση των προϊόντων που παράγουν. Σε αυτό το σημείο ειδικά κάνει έκκληση προς τους αρμοδίους, «να αφήσουν λίγο πιο ελεύθερα τους παραγωγούς να προωθούν την παραγωγή τους» γιατί όλες οι υποχρεώσεις αποπληρώνονται «με διακανονισμούς», όπως σημειώνει .
Με το άγχος της πληρωμής της εφορείας, αλλά και της ασφάλειας του ΟΓΑ. Με την αγωνία της αντιμετώπισης των τρεχόντων εξόδων, «με τους λογαριασμούς που περιμένουν» όπως λέει, όταν σταματά η δουλειά στο χωράφι, ξεκινά αυτή στο σπίτι. «Με όσο κουράγιο έχει απομείνει» σημειώνει και προσθέτει μην κρύβοντας την απογοήτευσή της «χειρότερη δουλειά για μια γυναίκα από την αγροτική δεν υπάρχει» κι αμέσως επισημαίνει «θα πρέπει να την αγαπάς πολύ για να να συνεχίζεις να παλεύεις».
Γυναίκες αγρότισσες στη Ροδόπη, άλλες πιο παλιές στο χώρο κι άλλες νεότερες και πιο λίγες συνεχίζουν μια προσπάθεια που απαιτεί πολύ αγώνα και αφοσίωση.Άλλοτε με σύμμαχο τον καιρό κι άλλοτε όχι. Πάντα με την ίδια αγωνία: «Να πετύχει η παραγωγή και να καλυφθούν τα έξοδα για να μπορέσουμε να ζήσουμε τις οικογένειές μας».
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος