«Δεν υπάρχουν πλέον οι επιζώντες της Γενοκτονίας, οι οποίοι όσο ζούσαν δεν τολμούσε κανένας να μιλήσει και να πει ότι δεν έγινε η Γενοκτονία, δεν υπήρχαν οι λεγόμενοι αρνητές της Γενοκτονίας. Τώρα που δεν υπάρχουν οι πρόσφυγες της Πρώτης Γενιάς οι Επιζώντες της Γενοκτονίας υπάρχει αυτό το πρόβλημα, υπάρχουν οι αρνητές της Γενοκτονίας οι οποίοι όλοι αυτοί δεν καλοβλέπουν αυτό που διεκδικεί όχι μόνο ο Ποντιακός Ελληνισμός, αλλά όλος ο Ελληνισμός, δηλαδή την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής. Συνολικά 950.000 είναι οι νεκροί, 353.000 είναι μόνο στον Πόντο.» δηλώνει ο Νίκος Ασλανίδης, δημοσιογράφος με αφορμή την σημερινή ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας του Πόντου.
«Σήμερα που είναι μέρα Θρήνου για τον Ποντιακό Ελληνισμό είναι μέρα αργίας στην Τουρκία, αυτό κάτι λέει» σημειώνει και προσθέτει «Πρέπει να μας προβληματίσει. Ουσιαστικά θα πρέπει να προβληματιστούμε όλοι μας γιατί ακούγονται τελευταία οι αρνητές της Γενοκτονίας. Εκεί θα πρέπει να προβληματιστούμε . Εκεί θα διαπιστώσουμε ότι όσο ζούσαν οι επιζώντες μπορούσαν να τους αντικρούσουν , μπορούσαν να πουν με επιχειρήματα τι έγινε πριν 100 χρόνια στον Πόντο».
Μιλώντας στην ΕΡΤ Κομοτηνής και στην εκπομπή «Καθημερινές Ιστορίες » σημειώνει πως αυτό που προσπάθησε ο ίδιος και κατάφερε ήταν να συγκεντρώσει όλες αυτές τις μαρτυρίες εδώ και 40 χρόνια. « Ουσιαστικά οι ίδιοι λένε πώς επιβίωσαν από την Γενοκτονία, πώς γλίτωσαν» εξηγεί αναφερόμενος στο βιβλίο του: «Μαρτυρίες 100 χρόνια μετά», ένα βιβλίο με μαρτυρίες επιζώντων. «Ξεκινώ από τους παππούδες και τις γιαγιάδες . Μόνο εγώ από τον έναν παππού είχα επτά θύματα και από τον άλλον 4 συνολικά 11 νεκροί από την Γενοκτονία μόνο από την δική μου οικογένεια. Καταλαβαίνετε τι έγινε. Αυτοί οι άνθρωποι όσο ζούσαν έλεγαν αυτές τις ιστορίες και τώρα πλέον που δεν ζουν εμφανίζονται οι αρνητές της Γενοκτονίας» σημειώνει με πίκρα ο Νίκος Ασλανίδης – συγγραφέας του βιβλίου προσθέτοντας « Σ’ αυτό το βιβλίο σκόπιμα βάζω τη φωτογραφία τους, το ονοματεπώνυμό τους για να μην μπορεί κανένας να αμφισβητήσει την Γενοκτονία και λέω πώς έζησε ο ίδιος, πώς γλίτωσε ο ίδιος , από την Γενοκτονία».
Στο ερώτημα δε για τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την άρνηση ή και τη λήθη ακόμη ο σπουδαίος δημοσιογράφος είναι κατηγορηματικός « Ο κίνδυνος ο μεγάλος είναι όσο ξεχνούμε τέτοια γεγονότα, τόσο κινδυνεύουμε να τα ξαναζήσουμε» απαντά και εξηγεί « Φανταστείτε εάν δεν υπήρχε η διεθνής κατακραυγή για την Ναζιστική Θηριωδία , εάν υπήρχαν αγάλματα του Χίτλερ και των Εγκληματιών Πολέμου και εάν υπήρχαν ύμνοι για όλους αυτούς τους ανθρώπους πώς θα αντιδρούσε όλος ο εβραϊκός κόσμος και όλη η Παγκόσμια Κοινότητα που έζησε αυτή την θηριωδία;»
Όπως λέει «Πρέπει ο δράστης να ζητήσει συγγνώμη , δεν ζητάμε να καλλιεργήσουμε το μίσος, αλλά πρέπει να ζητήσει συγγνώμη γι αυτή τη θηριωδία. Και θα πρέπει να μην ξεχαστεί για να μην την ξαναζήσουμε».
Όπως λέει ο κος Ασλανίδης «Οι ΗΠΑ αναγνώρισαν την Γενοκτονία των Αρμενίων που έγινε την ίδια ακριβώς περίοδο από τους ίδιους ακριβώς δράστες και δεν αναγνωρίζουν την Γενοκτονία των Ελλήνων που έγινε από τους ίδιους δράστες, την ίδια περίοδο, γιατί δεν την αναγνωρίζει;»
Και καταλήγει επισημαίνοντας ξανά πως «Χρειάζεται ένας αγώνας: Να μην ξεχάσουμε για να μην ξαναζήσουμε Γενοκτονίες . Ποτέ ξανά, αυτό είναι το μήνυμά μας.»
Συνέντευξη-κείμενο:Μαρία Νικολάου Φωτογραφία:πηγή F/B
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος