Κομοτηνή: Σαν τον μετανάστη

Από τις 10 Σεπτεμβρίου το 1989 ζει κι εργάζεται στην Ελλάδα ο κος Θανάσης Τάνεφ. Χρόνια που κύλησαν άλλοτε σε εργασίες στο χωριό Διομήδια Ξάνθης κι άλλοτε στην Κομοτηνή, πάντα, όμως, με λιγότερα χρήματα από αυτά που έπρεπε να πάρει και ποτέ με ένσημα.

«Δεν είχα ούτε μια μέρα ένσημα» δηλώνει με απογοήτευση και σημειώνει «Τα πρώτα χρόνια ήταν σαν να ζούσα σε φυλακή, κρυβόμουν, φοβόμουν, μέχρι που είδα εκείνη την διαφήμιση στην τηλεόραση που προέτρεπε τους μετανάστες να δηλωθούν και να γίνουν νόμιμοι » δηλώνει σημειώνοντας ότι όπου εργάστηκε δεν του αναγνώρισαν ούτε μια ώρα ένσημα.

Το παράπονο του ξεχειλίζει. «Οι Έλληνες αρέσκονται πάρα πολύ να εκμεταλλεύονται τους αλλοδαπούς» δηλώνει σημειώνοντας ότι η δική του ιστορία δεν είναι η εξαίρεση. «Τους κρατούν πάντα περισσότερες ώρες, από όσες πρέπει, χωρίς ένσημα, τους πληρώνουν λιγότερα. Η κόρη μου έπαιρνε είκοσι ευρώ στην Κομοτηνή και τώρα στην Κρήτη για την ίδια δουλειά παίρνει 40 ευρώ.Στην Κομοτηνή πρέπει να τους κυνηγάς για να σε πληρώσουν, για να πάρεις τα δεδουλευμένα σου. Πολύ λίγα αφεντικά είναι εντάξει, οι περισσότεροι κοιτούν να σε εκμεταλλευτούν. Για παράδειγμα ήμουν πέντε χρόνια οδηγός σε λεωφορείο, μετέφερα τους παίκτες του Πανθρακικού και ήμουν ανασφάλιστος. Εργαζόταν η κόρη μου και τάϊζε τέσσερα άτομα στο σπίτι.» δηλώνει μην κρύβοντας την πίκρα του.

Στέκεται για λίγο σιωπηλός, σαν να σκέφτεται και να ζυγίζει καλά τα χρόνια που κύλησαν. «Ωστόσο, επιμένετε και μένετε στην Ελλάδα» παρατηρούμε για να τον ακούσουμε να απαντά: «Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, τι να κάνουμε; Τόσα χρόνια εδώ περιμένουμε κάτι καλό να συμβεί.» λέει και καλεί τους Έλληνες να σκεφτούν τα δικά τους χρόνια της μετανάστευσης.
Φώτο: Θανάσης Τάνεφ Φωτογράφος:Μαρία Νικολάου

https://soundcloud.com/user-860404253/vu2ssugov9am