Την αναβίωση του εθίμου των Λαζαρίνων πραγματοποίησε ο Μορφωτικός Όμιλος Κομοτηνής. Δεκαπέντε κορίτσια μέλη του έδωσαν ιδιαίτερο τόνο με την εμφάνισή τους στην πόλη, και επισκέφθηκαν, τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Μαρωνείας & Κομοτηνής κ.κ. Παντελεήμονα στον Ιερό Ναό Αγίου Τρύφωνος, και τον Δήμαρχο Κομοτηνής Γιάννη Γκαράνη, στο Δημαρχείο.
“Για μία ακόμη χρονιά τηρούμε την παράδοση της ημέρας και αναβιώνουμε το έθιμο με τα κάλαντα του Λαζάρου. Είναι ιδιαίτερη μέρα, παραμονή της Κυριακής των Βαΐων, πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα, που αποτελεί μια «πρόγευση» της Ανάστασης του Χριστού”, ανέφερε, ο νεοεκλεγείς πρόεδρος του Μορφωτικού Ομίλου Κομοτηνής, Γιάννης Κουμανίδης, ευχόμενος σε όλους “Καλό Πάσχα“.
Ο Δήμαρχος Κομοτηνής
Από την πλευρά του ο Δήμαρχος Κομοτηνής Γιάννης Γκαράνης σημείωσε: “Με πολύ μεγάλη χαρά υποδεχθήκαμε τα κάλαντα του Λαζάρου από τον Μορφωτικό Όμιλο Κομοτηνής ο οποίος όλα αυτά τα χρόνια συμβάλει στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου όντας ένας αξιόλογος σύλλογος που δίνει το παρών στη διατήρηση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς που πρέπει να διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού. Εμίς ως δημοτική αρχή είμαστε εδώ για να στηρίζουμε τους συλλόγους και το έργο τους, τη διατήρηση των παραδοσιακών ηθών και εθίμων μας”.
Το Σάββατο του Λαζάρου
Το Σάββατο του Λαζάρου κατέχει ιδιαίτερη θέση στο εορτολόγιο της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Είναι η παραμονή της Κυριακής των Βαΐων και έχει χαρμόσυνο χαρακτήρα αφού εορτάζει την έγερση του εκ της Βηθανίας Λαζάρου από τον τάφο του – γεγονός που περιγράφεται στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο – ανάμεσα στην περίοδο της νηστείας της Μεγάλης Σαρακοστής και στον θρήνο της Μεγάλης Εβδομάδος, προαναγγέλλοντας την Ανάσταση του Χριστού.
Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού, στη Βηθανία, κοντά στα Ιεροσόλυμα. Λίγες μέρες προ του πάθους του Κυρίου, ο Λάζαρος ασθένησε, και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία ενημέρωσαν τον Ιησού που τότε ήταν στη Γαλιλαίαμ για να τον επισκεφθεί. Ο Κύριος, όμως, καθυστέρησε συνειδητά μέχρι που ο Λάζαρος πέθανε. Είπε τότε στους μαθητές του, “πάμε τώρα να τον ξυπνήσω”. Όταν έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες, και ζήτησε να δει τον τάφο του. Όταν έφθασε εκεί, δάκρυσε, και διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και Πατέρα Του, και με δυνατή φωνή είπε: “Λάζαρε, βγες έξω”. Ο νεκρός Λάζαρος βγήκε έξω τυλιγμένος με τα σάβανα μπροστά στο πλήθος που παρακολουθούσε. Ο Λάζαρος ήταν 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια. Τελείωσε τον επίγειο βίο του στην Κύπρο το 63 μ.Χ. και ο τάφος του στην πόλη των Κιτιέων έγραφε: “Λάζαρος, ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού”.
Τα κάλαντα του Λαζάρου αποτελούν σημαντικό κομμάτι της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας και μια από τις πιο όμορφες παραδόσεις της ελληνικής λαογραφίας.
Τα τραγουδούσαν κυρίως κορίτσια. Στόλιζαν τα καλαθάκια τους και ντυμένα με παραδοσιακές φορεσιές γύριζαν από σπίτι σε σπίτι λαμβάνοντας και προσφέροντας κεράσματα.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος